@2dreamreal
|
EDANUR'DAN Gözlerimi yeni bir sabaha açtığımda içimde bir kalp attığını bilmek bambaşka bir duyguymuş. " Günaydın bebeğim" fısıltı ile söyleyerek elimi kasıklarıma doğru götürdüm. Yatakta döndüğümde yanımda olması gereken Mehmet yoktu. Belki de olmaması iyidir diyerekten banyoya gidip hazırlandım. Kahvaltı yaptıktan sonra izin isteyip çıkacağım esnada Şebnem'in sesi ile durdum yanındaki misafiri merak etmiştim. Dün sabah Mehmet onları gördükten sonra durgunlaşmıştı. Annemin yanına oturdum ve konuşmaları dinlemeye başladım. Adının Hanzade olduğunu orada öğrendim. Konuşma devam ederken telefonum çaldı. "Günaydın Mehmet" dedim. "Günaydın sabah uyandırmadan çıktığım için özür dilerim" dedi. "Önemli değil bir şey mi oldu kahvaltıda da yoktun." "Yok dünden işler vardı erkenden onları halletmek için geldim. Sen dün bana ne söyleyecektin ve hastane sonuçların nedir. " dediğinde bir an duraksadım. Elim karnımda iken "sonra söylerim ve hastane sonucum çok iyi herşey yolunda merak etme şimdi kapatmam gerekli görüşürüz" dedim. "Görüşürüz dikkat et kendine" dediğinde gülümsedim. "Görüşürüz" dedim ve telefonu kapattım. Elim istemsizce karnıma götürüp okşadım. "Bir süre babacıktan gizlenmemiz gerekli bebeğim seni seviyorum" diye fısıldadım. .... Odadan çıktığımda kapımdaki yüz ile şarkına uğradım. "Buyurun size nasıl yardımcı olabilirim." "Konuşmamız gerek sabahın köründe bu yüzden geldim" diyen kişi ile şaşırmıştım. Kaşlarımı kaldırıp anlamadığımı ifade ederken "buyurun" diyebildim. Odaya girdiğimizde sessizce etrafa göz gezdirdi. "Hiç değişmemiş " dediğinde hala şaşkınlıkla onu izliyordum. Ortam daha ne kadar tuhaf olabilirdi ki diye düşünürken bana doğru dönerek "Ben Hanzade" dedi. "İsminizi zaten biliyorum" dediğimde birden kahkaha atarak devam etti. "Ama kocanın eski sevgilisi, hatta belki de evleneceğim kişiydi son olaylar olmasaydı." Az duraksayarak sesini yükselterek ve bastırarak; "ARTIK GERİ DÖNDÜM... BENİM OLANI ALMAK İÇİN ANLARSAN VE KENDİN SİKTİR OLUP GİDERSEN SORUN YOK AMA YOK GİTMEM MEHMET BENİM KOCAM DERSEN OLACAKLARDAN BEN SORUMLU DEĞİLİM ŞEKER ŞEY SENİ HIH" diyerek saçlarını savurdu. Duyduklarım ile dünyam başıma bir kez daha yıkılmıştı Mehmet bu yüzden dün sabah o haldeydi. Sevdiği kadını gördüğü için durgundu, bu demek oluyor ki beni hiç sevmedi ve hiçbir zaman da sevmeyecek. Düşünceler içinde debelenmeye devam ederken konuşmam için bana bakan yüze karşı sinsi bir şekilde gülümsedim. "Kusura bakma amaaaaa dediğin çok saçma, ayrıca teklifinde saçma çünkü Mehmet benim kocam, bu oda benim odam, her gece benim koynuma giren ve beni zevkten öldüren kişi yine benim kocam" kendim bile nasıl konuştuğumu düşünürken devam ettim " ya çok özgüvenlisin ya da aşırı korkak bana ait olan adama karşı bana savaş açman çok saçma " bunları söyleyeceğimi hiç düşünmemiş gibi afallamıştı. Kapıya doğru ilerleyerek açtığım kapıyı işaret ederek "misafirsiniz, saygınlığımı bozmak istemem lütfen odamızdan çıkar mısınız?" dedim stabil tuttuğum ses tonumda. Bir hışımla odadan çıkıp gitti. O gitmişti ama ben olduğum yerde put gibi kalmıştım. Gözümden yaşlar akar iken Mehmet'in dün kuzenine söylediği sözler aklımda yankılanırken ne demek istediğini anlamıştım. Sevdiği kadın geri dönmüştü bebeğimizi istemezdi tabi ki ama ben bebeğimden vazgeçmeyecektim. Mehmet ister istesin ister istemesiz bebeğimi doğuracaktım. ... Bana karşı meydan okumanın üzerinden bir hafta geçmişti. Bu zaman diliminde bana her fırsatta sataşmaya her yerde karşıma çıkmaya başlamıştı. Beni en çok üzen şey Mehmet'in onlar geldikten sonraki hal ve hareketleriydi. Tam herşey yolunda derken dünyam 3 günde başıma yıkılmış gibi hissediyordum. Odaya girdiğimde Mehmet'in bir kutu sakladığını gördüm. Görmemiş gibi yaparak banyoya yöneldim ama Mehmet'in kızgın sesini duydum. "NEDEN HİÇ KARTLARDAN HARCAMA YAPMIYORSUN YA DA HESAPLARINDAN SORABİLİR MİYİM?" "Neden yapayım sana başta söyledim kartları ve hesapları istemediğimi kendi hesabım bana yetiyor." dedim. "Başka sorun var mı cevaplayabilirim aaa ama bana sormazsın" diyerek sakladığı kutuya yönelerek içini açtım. "Sormak ve yanında olmak istediğin kişi Hanzade değil mi?" elimdekini göstererek şaşırmış yüzüne karşı fotoğrafları fırlattım. Bana kızgınlığı devam ederek "SAÇMALAMA KONUMUZ BU DEĞİL KONUMUZ BAŞKA...... HA İLLA KONU BU OLSUN İSTİYORSAN SÖYLEYEYİM ONUNLA OLAN HERŞEY SENDEN ÖNCEYDİ VE BİTTİ" Sinirimi artık kontrol edemeyerek " HAKLISIN BEN KİMİM Kİ ANLAŞMALI, SADECE ÇOCUK İÇİN EVLENDİĞİN ASLA SEVMEYECEĞİN VE AŞIK OLMAYACAĞIN KİŞİYİM HAKSIZ MIYIM? AMA ÇOCUK İÇİNDE ERKEN ÇÜNKÜ TARIK'A ÖYLE SÖYLEMİŞTİN." Ne söylediğimi anlamamış gibi "NE SAÇMALIYORSUN SEN, NİYE ÇOCUK İSTEMEYEYİM…. NEDEN EVLENDİM SENİNLE SADECE ÇOCUĞUMUN ANNESİ OL DİYE HIMM." Elim karnımda bebeğimi istediğine mi sevinsem yoksa bana söylediklerine mi üzülsem bilemeden kısık bir ses ile "haklısın ben sadece bebeğinin annesi olacağım " dedim yüzümdeki ıslaklıkla anladım ki farkında olmadan ağlıyordum. Gururum kırılmıştı. Kendimi küçük görülmüş hissediyordum. Daha fazla nefes alamadığım için kendimi evden dışarı attım. Nefes alıp düşünmem gerekliydi. Bir yol bulmalıydım, belki de en iyisi bebeğim ile gitmekti. .... Gözümdeki süzülen yaşlar ile ne kadar süredir burada oturuyorum bilmiyordum taa ki Peri yanıma gelene kadar "Burada ne yapıyorsun "dediğinde yüzümü ona karşı kaldırdığım zaman "Ne oldu sana niye ağlıyorsun " demesi sanki evladına teselli veren anne şefkati ile kollarını açtı. Başımı göğsüne gömerek hıçkırıklarıma mani olamadım. Ne kadar süredir ağlıyordum bilmeden " hadi eve gidelim Mehmet abi merak etmiştir seni. Hem de üşümüşsün tatlım " dedi. Kendime güç bulamadığımdan onun yönlendirmesi ile yalıya gelmiş odanın önünde duraksayıp içeriye girdim. ... Odaya geldiğimde Mehmet yine yoktu. Bomboş odada oturup kendi kendimi yemeye başlamıştım ki Mehmet geldi. Baktığımda o da sakinlemişti. Bugün ikimizde çok hırpalanmıştık en çok da bebeğim zavallıcık benim yüzümden huzursuz olmuştur diye düşüncelere dalarken içimde bir şey hareketlendi. "AYY " diye çığlık atınca Mehmet bana döndü. "İyi misin?" "İyiyim" "Niye çığlık attın" "Ş şey karnıma ağrı saplandı biran ben lavaboya gidiyorum" banyoya girdiğimde "Bebeğim anneyi zorda bırakıyorsun ama yapma böyle" konuşurken içeriden Mehmet'in "Şarj aletin nerede benimki yine kayıp oldu" "Çantamda alabilirsin" demem ile odaya girmem bir olmuştu ama herşey için çok geç kalmıştım. Mehmet elindeki raporlar ile yüzüme bakıyordu. ... 1 saate yakın Mehmet elindeki ultrason görüntüleri ile donmuş vaziyette yatakta oturuyordu. Kafasını sallayarak kırılgan bir ses ile "b bu ne?" diyebildi. Derin bir nefes alarak "bebeğimiz" dedim " Mehmet özür dilerim sana söyleyemedim" gözümdeki yaşlara yine engel olamamıştım. Çünkü söylersem Mehmet aldıralım ister diye korkmuştum ama şuanda çok pişman olmuştum. "Bana neden söylemedin hiç mi güven vermiyorum sana ?" Kırılgan sesiyle sanki o an ölsem de toprağın altında olsam diye düşündüm elim kalbimin üzerindeyken nefessiz kaldım. "Ne zaman öğrendin ki" soru soran gözlerle bana doğru baktı ama elini de karnıma doğru uzatarak "merhaba ben senin babanım" dedi ve devam etti" annecik bana güvenmiyor ama sen bana güven herşey çok ama çok güzel olacak" bana doğru baktı. "Hastaneye gittiğim gün öğrendim sana söylemeye geldim ama .... Ama işte olan oldu evde söyleyeceğimde ise Tarık ile konuşmanızı duydum ve istemediğini düşündüm aldırtırsın diye korkumdan da sustum." dedim gözümden yaşlar akarken. "Bir daha birilerini dinlerken sonuna kadar dinle küçük hanım bebeğimi niye istemeyeyim ki" dedi ve sarıldı. Güven veren kollarda olmak hem bebeğim hem de benim için inanılmaz huzur vericiydi. Duyduklarım ile dünyam karanlık geceden aydınlığa ulaştı o kadar mutlu oldum ki sevinçten Mehmet'in dudaklarına yapıştım. Farkına varıp çekeceğim esnada ensemden tutup kendine yaklaştırdı ve daha sert öperek yatağa attı. Mutluluk ve haz ile bu gece kocama bir kez daha aşık olmuştum. O bunu bilmese de beni sevmese de bebeğim sayesinde artık benden kopamazdı. Kocama aşık olmuştum ve aciz gibi bebeğim sayesinde benden kopmaması için mutluluk duyuyordum. Bebeğim 'özür dilerim' dedim içimden ve kocamın sıcaklığına geri döndüm. ... NOT: BÖLÜMÜ BEĞENDİYSENİZ EĞER YORUM VE OYLARINIZA KULLANIRSANIZ SEVİNİRİM. İYİ OKUMALAR....
|
0% |