DİĞER 2 BÖLÜME GÖRE OLDUKÇA UZUNCA BİR BÖLÜM

GÖRSELDEKİ YÜZÜK TEKLİFTEKİ YÜZÜK

MEHMET'TEN

Cafeye girdiğinden beri kanım donmuş merakla cevabını ve ne düşündüğünü sorgular iken birden "TAMAM KABUL EDİYORUM" demesi ile içimdeki coşku artmıştı. Gözlerimin irice açıldığını fark ederek" "HERŞEYİ KABUL EDİYORUM" diyebildim. Şimdi ise öne süreceği koşullar için korkmaya başlamıştım. En kötü senaryo ile beni araştırmış olabilir, yüklüce para talep edebilir, mülk isteyebilir ve buna benzer senaryolar beynimin içini kemirirken duyduklarım ile donup kalmıştım.

"En büyük istediğim anlı şanlı dört dörtlük ailemi ve senin de aileni mutlu edebilecek bir düğün istiyorum. Daha sonra bazen seyahat etmem gerekli ve aile işimle ilgilenmem gerekiyor. Birde olmasa da olur ama ortak para hesabı dışında gayrimenkul ve maddi durumları kimse kimseye soramaz ve hak talep edemez. "

Şok olmuş yüzüne bakarken kısık ve kekeleyerek "e- em-emin misin ben sandım ki..." diyebilmiştim.

"Ne sandınız şuan çok komik görünüyorsunuz" diyerek kahkaha atması ile kendime geldim ve gerçek anlamda en doğru kararı verdiğimi anladım.

"Peki sizin koşullarınız neler" meraklı gözlerle bana bakan kumralla karşı biraz duraksadım.

"Benim için en önemli yegane olan koşul bunu sizin ve benim dışımda kimse bilmeyecek ve sizin ve benim koşullarımızı içeren bir sözleşme olacak ve onaylanacak sadece benim şahsi avukatım bilecektir. Biraz açık olacak ama seks sırasında birbirimizi görmemiz gerekmiyor bunun için çözüm buluruz ve öpüşmek olmayacak. Tabi ki yalnız başımıza iken tensel temas mümkün oldukça az olmalıdır. İlk 1 yıl içinde çocuk sahibi olamaz isek boşanmamız gerekli ve sizin diğer koşullarınıza ek olarak sizin ailenize göstereceğim saygının aynısını kendi ailem için beklerim." Ohh diyerek derin bir nefes aldıktan sonra "bitti" demem ile gülümsedi.

...

EDANUR'DAN;

Farkında olmadan geçen saatlerden sonra telefonumun zil sesi ile irkildim.

"Üzgünüm ama bunu cevaplamam gerekli" başıyla onaylaması ile cafe dışına çıkıp müşteri ile konuşup geri dönmüştüm.

Aramızdaki sinir bozucu sessizliği bozar gibi "peki şimdi nasıl yol izleyeceğiz " dedim.

Sağ elini çenesinin altına koyup gözlerini kısarak "sanırım en başta ailelerimize söylemeli ve sizi istemeliyiz" demesi ile bir kahkaha attım.

"Şuan ki durum baya bir garip kusura bakma gülmeme engel olamadım " dediğim anda karşı tarafta gülmeye başladı "haklısınız biraz garip" dedi.

Garsonun getirdiği biraz ısınmış olan kolaları yudumladıktan sonra "öyleyse bu akşam ailelerimize planladığımız senaryoyu aktarıyoruz" dedim.

"Tamam bu akşam konuşalım " dedi ve elini uzattı. Uzatılan eli bir süre sıkıp bıraktım.

Bir süre sessizce düşündük ikimizde daha sonra birbirimize "hoşçakal" diyerek araçlarımızı binip ayrıldık.

...

Denizli'nin sokaklarını bir bir geçerken aklımdaki düşüncelerimi ve planlarımı gözden geçiriyor annemlere söyleme provaları yapmaya çalışıyordum ki ilk önce kız kardeşim Tevekkül' e söylemeliyim diye karar verdim daha sonra onun da desteği ile ailenin diğer kalan fertlerine söyleyebilirdim. Eve yaklaşırken avuç içlerimin terlediği, hafiften kalp atışlarımın arttığını fark ettim. Aslında kendim olsam kusursuz tamamen boşluksuz bir plan kurup kimsede şüphe tohumu bırakmazdım yine de benim müdahalelerim ve zekam ile % 95' lik başarı oranı ile plana göre hareket etmem gerekiyordu. Eve geldiğimde can prenseslerim kapıdan "teyzoşşşş" diyerek kucağıma uçtular. Bu gülümsemem sebep olurken bir yandan da içimi bir nebze olsun rahatlattı.

"Anacığınız nerede kızlar" gülümseyerek yüzlerine bakarken baş prenses "reçelleri kontrol ediyor" demesi ile işletmede olduğunu anladığımdan onun yanına doğru hareket ettim.

Yanına geldiğimde biraz alaylı olarak "ooooo sonunda teşrif edebildiniz, öldüm sabahtan beri" söylenmeye başladığında "geldim işte... Konuşmamız lazım" diyerek direk söze girdim.

"Yaklaşık 6 aydır biri ile görüşüyorum ve evlenme teklif etti " dediğim anda kardeşim çığlık çığlığa sarılmaya başladı detayları dahi sormadan direk annemlerin yanına koşup " HEYYY HEYY SİZE MÜJDEM VAR ABLAM BİRİNİ BULMUŞ HATTA EVLENME TEKLİFİ ALMIŞ" dediği anda ailenin diğer fertleri ilk önce gülümsese de gözlerinden 'hangi ara, kimdir, nedir, neyin nesidir ' bakışlarını anlamamak için pat diye söyleyen kız kardeşim gibi olmak gerekirdi.

Zaten beklediğim tepkiler olduğundan "6 ay önce tanıştım, iyi biri ilk önce sizinle tanışmak onay verirseniz de ailesi ile tanıştırmak ve istemek istiyor" diye ekledim umursamaz görünmeye çalışarak.

Annem ve babam bir ağızdan "olur gelsin bu akşam" demesin mi ne diyeceğimi düşünürken biran önce olduğu için de sevindim "olur söylerim " diyerek telefonu elime alıp aradım.

...

Elimi kalbime götürüp beklerken 5. Çalmada açılan telefon ile derin bir nefes aldım.

"iyi akşamlar" dedim sesimi normal tutmaya çalışırken çünkü içimde biraz olsun endişe vardı.

"İyi akşamlar, bir şey mi oldu az önce ayrıldık "dedi. Sanırım fikrimden döndüğümü düşünüyordu.

Daha fazla lafı uzatmadan direk söylemeye karar vererek" kardeşim sayesinde ailem biranda öğrendi konuştuğumuz gibi tanışmak istediğini söyledim onlar da bu akşam gelsin tanışalım dediler" biraz duraksamadan sonra ses gelemeyince "orada mısın sorun varsa ben bir yolunu bulurum" dediğim anda "yok konum at geleyim aslında iyi oldu işleri hızlandırmış oluruz " demesi biraz olsun içime su serpti.

Telefondan konum atıp mutlulukla ve en önemlisi de beni evden kovmayı düşünen güzel ailemin yanına ilerledim. Sonunda uzun süredir istediklerine kavuşan aileme uzaktan izleyip doğru karar verdiğimi düşünmeye başladım.

...

MEHMET'TEN

Cafeden çıkıp araçlarımıza bindiğimiz gibi telefondan dedemin numarasını çevirdim ve çok geçmeden açılan telefon ile gülümsedim.

Konuya bodoslama dalarak " Dedecim istediğin gibi muhteşem bir gelin buldum sana" sesimdeki neşe ile dedemi de gülümsettiğime eminim

" Adına mutlu oldum evladım sonunda mürüvvetini göreceğim" dedi sesinden mutlu olduğu anlaşılıyordu.

"Dedem sen söylersin evdekilere buradaki işlerimi halledeyim gelinin ile ziyarete geleceğim" dediğimde beni onaylayan dedem ile mutlu olmuştum.

"Olur yakışıklı torunum buradaki işleri düşünme sen" dedi ve telefonu kapattık.

Otele varana kadar dedemle konuşmak beni daha da mutlu etti çünkü dedem ailedeki baş çınar ve en sevdiğim, örnek aldığım insan iyi ki benim aile üyem diye içimde düşüyordum duş almaya hazırlanırken. Duştan sonra uyumak için hazırlandığım sırada telefonun zil sesi ile irkildim.

Ekrandaki numara ile biraz korkumun artması normal miydi bilmiyorum ama 5. Çalmadan sonra beklettiğimi düşünerek direk cevapladım.

"iyi akşamlar" diyen sesi duyunca tedirgin olmamak elde değildi.

"İyi akşamlar, bir şey mi oldu az önce ayrıldık" dedim.

Bir çırpıda olan biteni anlatıp ‘ailem şuan seninle görüşmek istiyor’ demesiyle hem çok mutlu oldum hem de uzun süredir olmayan panik duygum gelişti. Bir süre kendimi sakinleştirdikten sonra üzerimi değiştirip attığı konuma doğru yola çıktım. Navigasyonun hedefe ulaştığıma dair söylediği yere baktığımda mütavazi bir aile apartmanına benziyordu. Arabadan inip gece gece bulduğum çiçekler ve ufak hediyeler ile kapının önünde bir süre durup heyecanımı bastırmaya çalıştım. Geçmeyen heyecanım ile ‘ sanırım bütün damatlar benim gibi hissediyordur’ diye düşünmeye başladım. Zile basıp beklemeye başladığımda kapıyı çok güzel bir ufaklık açtı ve hemen arasından da kumralım gelip beni içeriye davet etti. Kapıdan içeri girdiğimde mis gibi kokular bana eşlik ettiğinde bahsettiği aile işi ile ilgili sanırım diye düşünürken iç kapı da açıldı. Gülümseyen 25' li yaşlarında bay ve bayan beni kapıda karşıladı ardından da Edanur ve ufaklık arkamda durdu.

"Hoş geldin" dedi genç bayan.

"Hoş buldum" dedim gülümseyerek.

"Bu taraftan buyurun" genç bayanın yönlendirmesi ile küçük sıcacık bir odaya girdim.

Edanur fısıltılı sesi ile " Kusura bakma sizi yormak istemezdim" dedi kibar bir şekilde.

"Sorun değil o zaman oyun başlasın " gülümsemesi ile "okey "dediği sırada annesi ve babası olduğunu düşündüğüm kişiler kapıdan girdi.

Güler yüzlü iki ihtiyar "hoş geldin evladım duyunca ve tanışmak isteyince davet etmek istedik çok ini oldu sanırım" dedi yaşlı bayan.

"Hayır efendim aslında sizinle tanışmayı çok istedim ama vaktini bekledik. Kendimizden emin olmak istedik sonuçta yetişkin insanlarınız ailemizin karşısına geçip evlenmek istediğimiz söylemek için sizden şuanda izin aldığımız için çok özür dilerim “diye kendimi açıkladım.

Babası ise " sorun değil biz kızımızın bizi üzmeyeceğinin bilincindeyiz aklı başında ve ne yapması gerektiğini iyi bilir" biran düşüncelere dalıp nasıl bir güven var aralarında bende de azıcık olsa dediğim oldu.

...

EDANUR'DAN;

1 hafta önceki tanışma faslından sonra şuanda uçak ta olmam ve İstanbul'a gitmem biraz garip gelse de en garibi ise VİP kısmında oturuyor olmamdan daha garip değildi. Kısa ve çok rahat bir yolculuktan sonra verilen anons ile kemerleri bağlayıp inişe geçildiğinde bendeki özgüven uzaklaşarak Kore'ye doğru yol alırken sıkıntı da başlamıştı. Havalimanına valizleri aldıktan sonra otopark olduğunu anladığım bir alana girdik. Karşımda son model bir BMW görmeyi hiç beklemiyordum. Araca binip yolu izlerken Mehmet aile üyelerini kısaca tanıtıyordu ki bizim evdeki gibi bir kaos ve kalp çarpıntısı olmamalı idi. Yolculuk tanıtma ve kısa kısa rahatlatmalı bir yolculuktan sonra araba durunca geldiğimizi anlamak zor olmadı benim için. Araba geniş büyük bir kapıdan geçip sadece filmler ve dizilerde gördüğü kocaman göz alıcı bir yalıya giriş yaptığımızda gözlerimin kocaman olduğu görünce kahveler gülmeye başladı.

Kekeleyerek" bu bu bu ev mi? sa-saray mı? Sen bu kadar zengin miydin yaa bak bu olmaz vazgeçtim ben " dememle duraksadı.

"Saçmalama…. evet zenginim, maddi açıdan sorunum hiç olmadı "dedikten sonra gülümsedi ve devam etti.

"başkası olsa burayı gördükten sonra direk nikah salonuna oradan da notere götürürdü beni sen vazgeçtim diyorsun" yandan bakış yediğimde susmakla yetindim.

Birkaç dakika sonra ahşap kapı açılınca genç bir bayan "hoş geldiniz efendim" dedi.

"Hoş buldum Yasemin valizleri yukarı çıkar misafir odası hazır değil mi " dedi.

"Evet efendim hazır" şaşırarak onları izlerken valize doğru eğilen bayana karşı konuştum.

"Valizimi kendim taşıyabilirim" dedim.

Mehmet bana bakarak "gerek yok işi bu " demesi ile şoka girdim.

...

İçeriye girip dedesi ile tanıştıktan sonra sohbet muhabbet koyu hale gelince Mehmet'in tabiri ile İnci sultan "yemeğe kadar dinlenin herkes burada olacak ona göre hazırlanırsınız "dedi ve merdivenlerden aşağıya doğru inerek gözden kayboldu.

Odaya girdiğimde arkamdan giren Mehmet "akşam herkes ile tanışacaksın doğal davranman yeterli benim için ve annemin dediği gibi elbise giymelisin özür dilerim bunu söylediğim için" dedi.

"Önemli değil hazırlanırım bugünü de atlatalım herşey yoluna girecek gibi hissediyorum." Dedim.

Derin bir "ohh" çektik birlikte ve gülümsedik.

"Ben dinlenmeye gidiyorum sende duş al ve uzan daha öğlen akşama çok var " dediğinde kafamı sallayarak "tamam" dedim.

...

Odaya çıktığında kendimi bambaşka bir dünyada gibi hissetmiştim. Kapıların açılması, eşyaların taşınması filan garip geldi yalan değil. Yatakta uzanarak düşüncelere dalarken uyuyakalmışım. Birkaç saat sonra kalkıp saati kontrol ettiğim ekranda 15:15 yazısını görünce hemen duşa girdim . Valizden pembe tonlarında bir elbise çıkarıp üzerime geçirdim. Saçlarımı saldım ve boynuma en son aldığım tek taşlı kolyemi de taktığımda tamamen hazırdım. Son kez aynadan bakıp tam hazır olduğum sırada kapı çaldı ve tanımadığım bir ses ile arkamı döndüm.

"Ayyy çok güzelsin abimin zevki her zamanki gibi enfes " dönüp baktığımda Mehmet'in az da olsa kız versiyonunu gördüğümde kız kardeşi Melis olduğunu anladım.

"Merhaba kimsiniz " dedim tanıdığımı belli etmemek amacıyla.

"Ayyy çok kibar acaba kimim" dedi ve sustu daha sonra " bir yan profilden bak" ikimizde kahkahaları bastık.

"Şimdiden iyi anlaşmanıza sevindim "kahveler kapıya dayanmış bizi izliyordu. Göz göze gelince ikimizde gülümsedik.

"Hadi herkes aşağıda bizi bekliyor" dediğinde heyecan bastı biranda.

Melis’ in "Abicim sen önden git ben yengemi alıp gelirim " demesi beni mutlu etti.

Melis’ in beni bir süre motive edip sakinleştirmesinden sonra hazır hissettiğimiz için aşağıya inmeye karar verdik e odadan çıktık.

...

Merdivenlerden aşağıya inerken hol gibi bir alandan geçerken odanın içeriden gelen seslerin kapının açılması ile susması bir olmuştu.

Mehmet'in "gel " diye işaret etmesiyle kafa sallayıp yanına gittim.

Otururken "sakin ol panik yapma" demesi ile gülümseyerek yerime geçip oturdum.

Dedesi beni herkese tanıtıp haftaya istemeye gideceğiz demesi ile herkes tebrik etmeye başlamıştı.

"Bu her Cuma yapılan ve her aile üyesinin zazuri mazereti haricinde katılması gereken yemektir aklında olsun ileride zaten sen düzenleme yapacaksın " diyerek devam etti bu esnada yengesi olarak tanıtılan kadın "kızım çayları getir" diyerek seslendi.

Herkes masadan kalkıp salona geçerken Mehmet "benim sözlümü kaçırmam gereken bir yer var izninizle" dedikten sonra cevap beklemeden sürüklenerek kapıya kadar el ele geldik.

...

Yaklaşık olarak 2 saattir yolda giderken dayanamayıp "nereye gidiyoruz " diye sordum.

Sadece "sürpriz" diyerek göz kırpmıştı.

Araba durunca "şimdi gözlerini bağlayacağım ve seni yönlendireceğim tamam mı" dedi.

"Bu gerekli mi gözlerimi kapatma fobim var benim" dedim.

"Çok kısa bir süre lütfen" dediğinde nedense kırmak istemedim.

"Peki" dedim.

Gözlerim kapalı yönlendirilirken biranda göz bandım arkadan açıldı. Işıltılı boncuklar yerlerdeki mumlar havada duran helyum gazı dolmuş balonlar vardı .

Muhteşem görüntüde gözlerimi gezdirirken "burası neresi neden buradayız biz" diyerek arkamı döndüğüm sırada kocaman 5 taş bir yüzük ile yerde çömelmiş Mehmet görmeyi beklemiyorum.

"BENİMLE EVLENİR MİSİM KUMRALIM" dediği sırada birçok alkış sesi duydum.

"EVET DE EVET DE" bağıran sesleri duyuyordum ama şaşkınlıktan cevap daha veremiyordum.

Şaşkınlık ve mutluluk la kocaman "EVET "dedim.

Bu tür birşey aklımdan bile geçmemişti. Ama sonradan aklıma dolan düşünce ile gülümsemiştim. Ona söylediğim gibi herkesi mutlu eden ve muhteşem bir evliliğe başlangıç yapılması için en baştaki yapması gerekeni yapıyordu. Bu benim için belki de içimdeki ilk kıvılcım olabilecek nitelikte bir hareketti. Ben sanırım hayatım için en doğru karar verdiğimi düşünüyordum ileride neler olacağını bilmeden…

NOT: BÖLÜMÜ BEĞENDİYSENİZ EĞER YORUM VE OYLARINIZA KULLANIRSANIZ SEVİNİRİM.

İYİ OKUMALAR...