EDANUR' DAN;

Evlilik teklifinin üzerinden 3 gün geçmişti üstelik, bana teklif ederken aynı zamanda tüm dostları oradaydı ve isminin Volkan ve Tolga olduğunu söyledi kişiler kendilerine ait ortak bir yazılım şirketleri varmış. Bugün ise onlar ve eşleri ile kahvaltı yapıp oradan da uçak ile Denizli'ye döneceğim. İsteme mesaimi için şimdiden yapılan hazırlıklara yardımcı olmam gerekli, ayrıca işimden ayrılacağımı patronuma bildireceğim ve en güzel nokta da buydu sanki. Aklımdakileri bir bir not alırken araba çoktan otoparka giriş yaptı.

"Oyun başlasın mı?" tabi ki bunu söyleyen Mehmet'ten başkası değildi.

Gülümseyip aşağı indiğimizde arkadaşları büyük sahile bakan camlarla kaplı alandan el sallamaya başladılar. Çok mu samimiler bana mı öyle geliyordu anlamakta zorluk çekiyordum.

"Burası kahvaltı için fazlaca şaşalı değil mi acaba" dedim biraz alaylı şekilde.

"Bana göre değil sende alışmaya başlamalısın bence "dedi ve göz kırptı.

"Hımm bu pek mümkün gibi değil ama neyseeee" konuşmaya devam ederken çoktan masaya geldik.

"Günaydın hoş-geldiniz ben Ceren, Volkan'ın eşi" dedi. İlk bakışta bile içimi rahatlatan gülümsemesi ile.

"Memnun oldum size de günaydın" dedim.

Heyecanla "günaydın bende Melek, Tolga'nın eşiyim ve sende pazzle son parçasısın " dedi.

Gülümseyerek "anlamadım ve puzzle da n.."

Mehmet araya girerek "günaydın yengecim çok enerjiksin bakıyorum da dün fazla eğlenmedin sanırım" dedi.

"Yoo aşırı eğlendim o kanıya nerden vardın ki" diye şakıdı Melek.

“Pardon ama az önce söylediğinizi açıklar mısınız?" dedim.

"AAA kısaca açıklamak gerekirse, 3 ortak da evlendi. Paylar belirlendi. Gerisini de ileriki zamanlarda anlarsın" diye açıkladı.

Söylediklerini bir nebze anlasam da aklımda hala soru işaretleri vardı. Bunu da aklımın bir köşesine not edip zamanı gelince sormalıydım.

...

Sohbet muhabbet derken kahvaltılarımızı yapıp "herkese güle güle, görüşmek üzere "dedim.

"Güle güle emin ol oldukça sık görüşeceğiz yengecim" dedi Volkan.

Herkesle vedalaştıktan sonra havalimanına gelip işlemleri hallettikten sonra "siz gidin isterseniz ben beklerim" dedim.

" Siz derken artık resmi olmasak mı bir ömür resmiyetle geçmez çünkü" dedi alayla gülümsedikten sonra " veee müstakbel karımı havalanana kadar beklemek istiyorum sakıncası yoksa " diye de belirtti.

Gülümseyerek "yok bi sakıncası" dedim ama söylediği son şey aklımda yankılar yaratırken kalbim yerinden çıkacaktı sanki 'daha evlenmeden adama aşık olacaksın salak mısın' .

Farkında olmadan dışımdan söylediğim "sanırım " kelimesine karşı ağzımı kapattım duymamasına umarak ama çoktan duymuştu.

"Pardon bana mı dedin" dediğinde panik yapmış vaziyette.

"Yok sana demedim aklımda bir şey varda ondan sanırım dedim" az daha iç sesim yüzünden pot kırıyordum.

Adam başta söyledi aşk yok diye üstelik maddelere bile ekledi olsam bile beni sevmeyecek ve önemsemeyecek biri ve en önemlisi de anlaşma bozma maddelerinin başında geliyordu. Biraz moralim bozulsa da sessizce uçak saatini beklemeye başladık.

...

Uçaktan inene kadar sürekli geleceği düşündüm doğru mu karar verdim yoksa vaz mı geçsem ama bunun için çok geç diye eve geldiğimdeki manzara ile geç olduğunu çoktan kanıtlamış oldum. 1 hafta boyunca hummalı bir hazırlık yapıldı 3 gün eve temizlikçi bayan alındı annem hazırlıklar ile ilgilenirken bende kendi işlerimi hallettim. Bugün iş yerine gidip ilişiğimi kesecektim ve 3 aydır muhasebe için hazırladığım kızla son kez işlerin üzerinden geçip çıkışımı alıp eve gelmeyi planlıyordum. Yüzümdeki gülümsemeyle elimde 4 tepsi baklava ile yemekhaneye gidip görevliye uzattıp ilk onunla vedalaştım. Daha sonra patronumun yanına gidip durumu özetledim çünkü 1 ay daha kalıp yeni kızı gözetlemem gerekliydi, özür dileyerek ve uzaktan yardım ederim diye anlaşarak odasını terk ettim. Muhasebe departmanına yaklaştıkça yaşadığım anılarım aklıma geldi. Tabi bu kadar duygusallık yeter dercesine müthiş samsung telefon melodim çaldı. Arayana bakarak istemsizce gülümsedim.

Telefonu açıp " Selam " dedim.

"Selam nasılsın" dedi karşımdaki ses.

"İyiyim sen, hazırlıklar nasıl gidiyor, biz yola çıkacağız haber vermek için aradım" dedi.

"Bilmem ki annemgil ilgileniyor. İş yerindeyim istifa etmeye ve eşyalarımı toplama geldim" bir süre ses gelmeyince "orada mısın "dedim.

"Evet bir işim çıktı uçağa binmeden haber ederiz " dedi.

"Tamam hoşça kal" telefon kapanınca işlerimi acele ile halledip eve geldim. Evde herşey hazır olduğundan bende biricik arkadaşım ile kuaföre geldim. Hafif makyaj saç filan yaptırıp üzerimi giyindim. Saat yaklaştıkça heyecan basmıştı. Kimseye belli etmesem de onlar çoktan farkındaydı.

...

Yarım saat sonra 5 tane ultra lüks arabalar evin önüne dizildi içinden tanıştıklarımın dışında 5 kişi daha indi ben şaşkın birazda heyecanla herkesi buyur ettim.

Mehmet'e "baya az gelmişsiniz yok muydu daha" diye dalga geçerken bana baktı.

"Aslında bu en minimum ve seçilen kişiler olarak geldiler" demesiyle şok etkisi yarattı.

Kahve yapmaya gelince işin ustasına bıraktım. Bu işi tabi ki biricik canım kardeşime bıraktım çünkü harika yapıyordu rezil olamamak lazım sonuçta. Tüm kahveler yapılmıştı sadece damat kahvesi kaldığında, özenle kahveyi yaptım ve içine tuz, acı biber, sumak, kekik koydum.

"KANKA YETER" diyen arkadaşım susması için gözlerine baktım.

"sus yaa eğleneceğiz işte" dedim ve kahveyi tepsiye koyup içeriye götürdüm.

Kahveler içilirken büyüklerden biri "kahvelerde geldiğine göre isterseniz asıl mevzuya gelelim" dedi.

"Doğru diyorsun babacım" dedi annesi.

Daha sonra ise dedesi dedeme dönüp " ALLAHIN EMİRİ PEYGAMBERİN KAVLİ İLE KIZINIZI İSTEMEYE GELDİK VERİYOR MUSUNUZ "dedi Mehmet'in dedesi.

Dedem gülümseyerek ilk bana baktı sonra da "VERDİM GİTTİ" dedi.

Gerçi dur bir dakika ya dedemler hangi ara geldi babamdan istenilmem gerekmiyor mu benim ben iç sesime sorular sorarken çoktan verilmişim. 'keşke bi sorsaydılar fikrini' 'ne soracaklar bee zaten istemesem onca kişiyi toplar mıyım' 'sen de haklısın Edanur hadi bizi ne maceralar bekliyor bundan sonra omu görelim' ben iç sesle konuşurken büyüklerden biri" hadi yüzükleri takalım" denildiğinde kendime geldim.

Yüzük tepsisi ile gülümseyen kardeşime yaklaşıp ellerimizi birleştirdik daha sonra "rabbim bir ömür boyu sizi mutlu etsin" tanımadığım bir yüz yüzüklerimizi taktı ve kurdeleyi kesti.

Tebrikler altın takmalar tatlılar derken sonunda günü bitirdik.

"Burada kalacak yer var, otel gitmek zorunda değilsiniz" dedi gönlü büyük annem.

"Olsun rahat edilmez belki, büyükler hassas malum " dedi Mehmet'in annesi.

"Yarın kahvaltıda görüşürüz" dedi babam.

"Görüşürüz " dedikten sonra herkes araçlarına bindi.

Araçlar uzaklaşırken günün bitiminde parmağımda bir yüzükle kalakaldım. Artık evliliğe hazırlanan bir bayan olduğumu kesin gözle anladım.

...

MEHMET'TEN

Edanur gideli 1 hafta oldu aile büyüklerinin telaşlı hazırlıkları yüzünden evde 1 haftadır kaos hakim idi. Edanur 'a haber vermek için konuştuğumuz sırada son kaos diye ümit ettiğim durum yüzünden telefonu kapatıp yanlarına gittim.

"Ne oluyor burada Allah aşkına gidip bitirelim biran önce şu işi " dediğimde dedem de son noktayı koyarak gelecek olan kişilerin isimlerini sayarak araçlara geçmesi söyledi.

Eve gelip tören bittiğinde nihayet otele geldik ve parmağımdaki yüzük ile baş başa kaldım. Sanırım benim için ikinci bir şans var diye içimden geçirip düşüncelere dalarken uyuya kalmışım.

...

NOT: BÖLÜMÜ BEĞENDİYSENİZ EĞER YORUM VE OYLARINIZA KULLANIRSANIZ SEVİNİRİM.

İYİ OKUMALAR...