Eveeet, yine birinden red yedim ve sanırım bu çocuk sonuncu olacak. Gerçi hep böyle söylüyorum ama bu çocuk kalbimi gerçekten kırdı...

Ben kim miyim? Doğru, size kendimi tanıtmadım. Ben Sare. Açıldığı her çocuktan red yiyen ama hiç vazgeçmeyen o kız. Benden hoşlananlardan hiç hoşlanmadım ve benim hoşlandıklarım benden hiç hoşlanmadı. Ama sonuncusu en beteriydi, orası kesin... Ona ayrı bir paragraf açsam daha iyi olur.

Doğaç... İsmi Doğaç. Aynı okuldayız ve sınıflarımız yanyana. Onu gerçekten sevdim. Arkadaşlarım onun beni sevdiğine eminlerdi çünkü sürekli benle ilgileniyordu. Tenefüslerde, öğlen aralarında hatta okul çıkışında bile birlikteydik. Ona Galatasaray'lı olduğu için Toreira forması alarak açıldım. Hemde Beşiktaş'lı olmama rağmen. O ise formayı aldı ve çöpe attı... Ben o günden sonra ondan nefret ettim. Ve bunu onun yüzüne söylediğimde yüzünde saklamaya çalışmasına rağmen çok büyük bir hayal kırıklığı vardı. Ne bekliyordu, sonsuza kadar onu seveceğimi falan mı?

Sıra geldi arkadaş grubuma. En iyi paragraf açık arayla bu paragraf olacak. Biz 5 kişiyiz. Atakan, Umay, Deniz, Ege ve ben. Atakan ve Ege aynı boydalar. Yaklaşık 1.80 boylarındalar. Denizde onlardan bir tık daha uzun. Umay ve ben ise hemen hemen aynı boydayız ve onlardan kısayız. Atakan yeşil gözlü ve kapkara saçları var. Her sinir olduğunda spor yaptığından omuzları geniş ve birazda kasları var. Sürekli kahve içiyor, ama kafein bağımlısı olduğunu kendine yediremiyor. Ege kahverengi gözlü ve kumral saçlı, ayrıca çilleri var ve ona çok yakışıyor. Ege Atakan'a göre daha zayıf ama onunda omuzları geniş. Ege aramızda en komiğimiz ve kesinlikle bu onun görevi. Dersi kaynatmak için kendini tehlikeye atan o eleman kesinlikle Ege. Deniz aralarında en kaslıları çünkü bazen geceleri spor salonunda kaldığı bile oluyor. Karın, bacak, kol ne ararsanız hepsi kaslı mübarek. Kapkara saçları ve gözleri var ve sürekli yediğine dikkat ediyor, tabiki bende bu fırsatı kaçırmayıp onunla sürekli dalga geçiyorum. Umay'sa en zekimiz. Sarı saçları ve kahverengi gözleri var. Umay aynı zamanda bir okçu. 3-4 tane madalyası ve 1 tane kupası var. Hepimiz aynı sınıftayız ve 17 yaşındayız.

Ailemden sadece abimi anlatacağım. Abim Doruk 21 yaşında ve üniversiteye gidiyor. Diş hekimliği okuyor. Abim ile sürekli görüşüyorum. Bazen birlikte sabahlıyoruz. Bir kız arkadaşı var, ismi Simge. İnsanlara abla ya da abi demeyi sevmiyorum, tabi kendi abim hariç. Bu yüzden ona Simge diye hitap ediyorum ve bu onun çok hoşuna gidiyor. Kendini genç hissediyormuş. Siyah uzun saçları ve mavi gözleri var. Açıkçası çok güzel bir kız. Abiminde hakkını yemeyelim şimdi. Benim gibi kahve rengi saçlı ve ela gözlü. Abimde gerçekten çok yakışıklı. Biraz sakalı var ve çok geniş omuzları var. İkisi gerçekten yakışıyorlar.

Benden bahsedecek bir şey kalmadı. Gerçi kendi fiziksel özelliklerimden bahsetmedim. Benim kahverengi saçlarım ve ela gözlerim var. Kirpiklerim çok uzun. Bu yüzden gözlerimi çok seviyorum. Çok uzunda değilim ama kısada değilim. Genelde ya müzik dinler ya da kitap okurum. Odamın duvarlarında Beşiktaş posterlerim hiç eksik olmaz. Sürekli müzik dinler ya da kitap okurum. Aslında dil okumak istiyorum ama yinede kararsızım. Tabii ben sürekli kararsızım ama neyse. Sanırım anlatacak bir şeyim kalmadı. Bakalım Doğaç yarın nasıl bir huzursuzluk çıkartmaya çalışacak.