Arabaya binmiş markete doğru ilerliyorduk. Ben uyandığından dolayı ona bakamazsan o her fırsatta bana bakıp sırıtıyordu. Adi herif, insan saygı duyardı. Ama nerdeee anca dalga geçsin bu.
Sonunda markete gelmiştik. İlk önce kasap reyonundan et ve tavuk alıp sonrasında sebze meyve ve Abur çukura geçmiştik. Bir sepet dolusu alışverişimizi yapıp kasaya gittik. "Bir parlament mint night blue, Uzun lark, ve tekel 2000 mavi" istedim. Bana şaşkınlıkla bakan Alp'e bakıp ufak bir sırıttım. Alp poşetlemeyi yaparken bende elimi cüzdanıma attım. Benim elim cüzdanımdayken Alp elimden cüzdanı aldı ve kendi cüzdanından kartı çıkarıp okuttu. Hesabını sorardım ben bunun...

Piknik alanına geleli çok olmuştu, Alp'te biraz beni buralarda gezdirmek istemişti. Bende itirazsız kabul etmiştim. Gidip biraz dolaşıp geldiğimizden beride ikiniz mangalın başındaydık, biraz daha burda kalsam eriyecektim. "Ben biraz daha burda kalsam eriyeceğim ben gidiyorum sen yaparsın Alp." Dedim,"Hay hay efendim." Dedi hiç itiraz etmeden. Bir köşeye oturup timdekileri izledim... "LAN ZÜLFİKAR GELECEĞİNİ ÇUCALA KOYUP S-" Diyordu gol yediği için Recep. "RECO DAVAR GİBİ BAĞIRMA SIÇACAM AĞZINA!" Dedi ondan daha yüksek sesle konuşan Hakan. "Ay yeter sabahtan beri!" Dedi Zeliha ardından çok büyük bir ses duyuldu. Bu ses kurşun sesiydi, vurulan kişi omuzundan yaralı olan alpti Alp bana gitmemi söylerken ben onun yanına gittim ve önünden yürüyüp kendimi ona siper ettim. Zeliha Zülfikar'ın önüne atlamıştı ve bir ses duyulmuştu... Bu acı bir şekilde bağıran adamdı. "ZELİHAA!" Dedi son sesle Zülfikar. Etraftaki insanlar şokla birbirine bakıp karışırken, kurşunlar durdu. Ama Zeliha alnının tam ortasından vurulmuştu... Zeliha Zülfikar'ın kucağında büyük olasılıkla cansız yatıyordu. Recep ve Hakan onların yanında Zeliha'ya bakıyorlardı. Bir kez daha bağırdı Zülfikar, "ZELİHAM!" Dedi ağlıyordu. Benimde gözümden bir yaş döküldü. Alp ayağı kalktı bende kalktım ve hemen onların yanına koştum. Zeliha'yı kontrol ettim... Şehit olmuştu... "Komutanım mucize verin bana lütfen komutanım ben yaşayamam komutanım yapamam onsuz olamam komutanım!" Dedi Zülfikar ağlaya ağlaya... bende ağlıyordum şokla Zelihaya bakıyordum heppimiz ona bakarken Alp çoktan ekiplere haber vermişti. Zülfikar hüngür hüngür ağlıyordu, Sevdiği kadın onun için şehit düşmüştü... Aşk buydu kendinden önce onu düşünmek.

Ekipler gelmiş Zeliha'yı alıp gitmişlerdi. Zülfikar ele avuca sığmıyordu, arabada sövüp küfürler ediyordu haklıydı... "Hadi Recep hadi." Dedi bitkin yok olmuş herşeyden vazgeçmiş bir şekilde. Bense Zülfikara sarılmış onu sakşnleştiriyordum. Ama onunlada ağlıyordum. "Dur dur Allah peygamber için dur..." dedim bu sıralar fazla ağlar olmuştum ama kız kardeşim yerini alacak kadın gözümün önünde alnından vurulmuştu. Yanımda 29 yaşında onin için ağlayan koca cüsseli yari vardı. Nasıl ağlamasaydımda kim ağlasaydı... Zeliha Şehitti...

bu bölüm biraz kısa oldu ailevi durumlarım var yazamıyorum özür dilerim heppinizd iyi günler geceler eğitim yılı diliyorum