Sabah karargaha geldiğimde Zeliha ve Alp komutanın ölümcül bakışları üstümden eksik olmuyordu. O ölümcül bakışlar altında şimdide mekik çekiyorduk. Saat sabah altıdan beri Alp komutan pestilimizi çıkarmıştı. Saat 10 u geçmişti en son. Zülfikar söve söve Recep öle öle, Hakan ağlaya ağlaya, Zeliha sike sike çekiyordu. Kerem ilk defa isyan etti. "Lan, senin sinirini neden biz çekiyoruz. Sevgili komutanım?"

Bana atığı ölümcül bakışları üstümden çekmeden cevap verdi. "Keyfim, kahyası, ve ben böyle uygun gördük. İtirazın mı var?"

"Yok." Dedi ve küfür ede ede çekmeye devam etti. Amacı beni yormaktı, ama bende Umay Nişancıysam o pes edene kadar pes etmez ve paşa paşa çekerdim mekiklerimi, şinavlarımı. Zeliha'yı biraz daha deli etmek için kafamı ona çevirdim ve sessiz olan bir ses tonuyla soru sordum. "Zeliha hamile misin? Olur olmaz sinirlenip bana bakıyorsunda, hormonlardan mı diye?" Ölümcül bakışları biraz daha sertleşti, ve bende o sırada kahkahalara boğuldum. Zeliha'nın yüzündeki öfke kendini tebessüme bıraktı. Bana daha güzel bakıyordu. Yüzündeki tebessüm çok şerefsizce bir tebessümdü. "Komutanım si geçen yemekteyken, Alp Komutanımla napıyorsunuz baş başa lavaboda kapı kilitliyken?" Ben mekik çekmeyi bırakmış Zeliha'ya aval aval bakarken Alp komutan bir hayli sırıtıyordu. "Ne zaman yok öyle birşey!"

"E komutanım zaten sizin hemen ardınızdanda Alp komutanım çıktı evden. Bişey varsa söyleyin bizde hazırlıklara başlayalım." sinirden ve utançtan kıpkırmızı olmuştum. İlk defa böyle hissediyordum. Ve benim bu halime karşı bu herifin böyle sırıtmadık sinirimi bozuyordu gerçekleri söyleyecektim o zaman. "Ha sen onu diyorsun. Sevgili komutancığınız benimle her başbaşa kaldığında o alanda bulunan kapıları kitliyor. Sonra cevabını alınca alanı terk ediyor." Bu sefer ben sırıtıyordum Alp komutan donmuştu. Ben keyifle mekiklerimi çekerken timde bir hayli keyiflenmiş ve Alp komutana laf atıyordu. Zülfikar çekilesi ağzını açmıştı yine. "Eee artık biz eve geçince halay alıştırmalarına başlayalım." Ardından Kerem sesini kalınlaştıydı ve büyük ihtimalle Alp'i taklit etti. "Benim aşka sevgiye ayıracak vaktim yok Ateş parçalarım." Hepsi gülerken ben ciddi bir ifadeyle mekik çekmeye devam ediyordum. Bu işin ucu banada dokunuyordu nede olsa. "KESİN LAN SESİNİZİ EĞİTİM BİTMİŞTİR SAĞILIN!" Dedi ve son kez bana doğru bakıp gitti. "Aslan Umay komutanım beee."

"Aslan olduğun doğru." Dedim ve bir kahkaha attım. Benimle beraber herkes kahkaha atmaya başlamıştı. "Zeliha seninle işim bitmedi ama tüm kozlarımı tekte oynamayacağım canım."

"Nasıl isterseniz komutanım. Komutanım gülünce çok güzel olduğunuzu söyleyen biri olmuş muydu. Çünkü çok güzel oluyorsunuz."

"Zeliha sen bana mı yürüyorsun." Dedim ukala bir biçimde Zeliha tebessüm etti. "Evet komutanın bir tık aşık oldum size."

"Bencede komutanın aşırı iyi oluyorsunuz. Hem karizma hem güzel, maşallah." Onlarda tebessüm ettim tüm günümüz aynı bu şekilde mutlu geçmişti. Alp arada karşımıza çıkıyordu, önceki günlere kıyasla daha az ortada görünüyordu. Ama aldırış etmiyordum, onu görmediğimde daha mutluydum... Tim bu gün fazla neşeliydi hiç ayrılmak istemedim yanlarından. Kardeş olmuş neşeni yerine getirmişlerdi. Gecenin yersiz espirileri, Hakan'ın sinirlenenleri, Kerem'in sanatsal küfürleri, Zeliha ve Zülfikar'ın cikveleşmekeri aşırı güzeldi. Kardeşten öte olmuşlardı hepsi. Ve beni aralarında görmek mutlu ediyordu onları. Ve benim aralarında olmamdan mutlu olmaları benide mutlu ediyordu...

Tiktok: @dlbaivan Bookgirl📚

Hem burdan hem tiktoktan takip ederseniz mutlu olurum. Okuduğunuz için sağolun. İyi akşamlar. Biraz hastayım ve yorgunum gece bölün gelmeyebilir. Yorumlarınızı okumayı seviyorum. Desteklerinizi eksik etmeyin görüşmek üzereeee💄💋