@Marsell: Günaydın tatlı meraklılar. Bugünün haberlerinde sizinle paylaşmaktan büyük zevk alırım. İlk olarak günün ilk haberi. İş camiasının yapacak olduğu 'Zambak Sofrası' bu sene İstanbulda düzenlenecek. Ve elime geçen bilgiler ile son üç senedir ortalığı kasıp kavuran Yalın Tibet Sungur kendine ait bir Resturant da ağırlayacağı kullağıma geldi. Bilirsiniz kim Zambak Sofrası kurarsa camiada en çok o saygı duyulur :)

@Ceycey: Bunlar olmasaydı ülkeyi bok götürüyordu

@Helena: Sungur Beyde çok yakışıklı ama

@Suyun: Bunlar kadar saçma insanlar görmedim yapsanız ne yapmasanız ne

@yanık: Abicim bunlardaki hava kimsede yok, devletten daha çok devletler

@karemell: Her zambak Sofrası sonrası bir bokluklar çıkıyor ama hayırlısı

@leley: Artemis hanım acaba bu zambak sofrasına nasıl girebilizz

@Asaflana: @leley'e yanıt: He girde gör sonra götün kurşunlansın, Sence oradakiler masum insanlarmı?

****

Önümde yatan adam inlerken Devan sigarasını yakmış sadee bakarken tek dizimin üzerine çöküp adamın kandan gözükmeyen yüzüne doğru eğilip konuştum;

"Azıcık aklın olsaydı kardeşimi takip etmezdin, sen kime bulaştığını bilmeyen acınası bir sapıktan farkın yok. Her takip ettiğin, ellemeye kalkıştığın ve ellediğin her kız için seni öyle bir siktirirdim ki aklın bile şaşardı. Seni orospu yaparımdım ama dua et çocuğun ve karın varmış.Onların yüzünü zaten yere eğmişsin, birde orospu olarak daha fazla eğdirme" dedikten sonra yüzüne tükürüp ayağa kalktım ve hala acıdan inleyen adama son bir bakış atıp Devrana döndüm "Arkadaşı karkola bırakalım, polisler bir şey yapmazsa geri bir görelim. Tabi arkadaş kendi ağzı ile itiraf ederse gerekte kalmaz" ima ile konuştuğumda yerdeki adam hızlıca "V-valla İ-itiraf edicem"

Gülümsedim "Umarım yoksa" iki parmağım ile makas işaret yaptığımda adamın yutkunmasını duymuştuk. Onun bu haline sırıtırken Devan'a döndüm "Hadi götür bakalım ablacım. Çok geç kalmadanda eve gel Beyaz'ın doğum gününü kutlayalım" dediğimde Devan kafasını aşağı yukarı sallayıp "İstediğin bir şey var mı abla?"

Sağa sola sallayıp "Sadece geç kalma" Devan sigarasını yere atıp üzerine bastıktan sonra "Tamam abla" dedi ve yerde yatan adamı tişörtünden tutup kaldırırken daha fazla orada durmanın bir mantığı olmadığını anlayıp hazırlık için eve dönmek adına arabaya yürüdüm.

Kapısını açıp şoför koltuğuna oturup arabayı çalıştırdım ve radyodan şarkı açıp eve doğru sürmeye başladım.

Ben Efsun Alev Zemheri, Moda tasarım mezunu, 24 yaşında bekar ama çocuklarımdan farkı olmaya bir erkek, bir kız kardeşe sahiptim. Annem sevgilisi için bizi küçük yaşta terk edip giderken, babamda bize bakarak ömrünü harcayıp beş yıl önce vefat etmişti. Annemin kim ve nerede olduğunu hepimiz biliyorduk elbette onu araştırmıştıkı. Aynı zamanda internet sitelerinde 'Marsel' lakaplı bir magazinci, haberci gibi birşeyim.

İnternetten ve tasarımcılıktan fazlası ile para alıyordum ve üçümüzü lüks içinde yaşatıyordu. Devan Hukuk okurken, Beyaz bu sene Lise son olarak Üniversite sınavına çalışıyordu. İkiside zekiydi yalan yok.

Eve geldiğimi fark edince garaj kapısı açılması için kumandaya bastığımda bir dakika içinde açılmıştı. Arabayı park edip indikten sonra garaj kapısını kapatıp, eve girdim.

Hızlıca çamur içindeki ayakkabılarımı çıkartıp kapının önüne koyduktan sonra, temiz ev için ayırıdığım ayakkabılarımı giydim. Sonra salona geçtiğimde hiç vakit kaybetmeden koltuğun altını açıp dün alıp sakladığım süsleri çıkartım.

İlk önce İnternetten sipariş ettiğim Mavi renkteki ışıklı 'BEYAZ' yazısını lacivert duvara sabitleyip etrafına gümüş renkte yıldızlar astım. Ardından masayı ortaya çekip üzerine lacivert saten bir masa örtüsü örttüm.

Mutfağa geçip buzdolabından gümüş rengindeki pastayı çıkardım. Üzerinde italik bir şekilde 'BEYAZ' yazarken altında da 18 yazıyordu. Onu ve bir kaç yiyeceğide tepsiye yerleştirip salonda hazırladığım masaya yerleştirdim tek tek.

Özenle hazırladığım ortama bir kaç tanede sabah aldığım yıldızlı uçan balonları etrafına yerleştirdiğimde her şeyin tamam olduğu fikrine varıp koltuğa oturdum.

Şimdi geriye sadece Devan ve Beyaz kalmıştı.Onların gelmesini beklerken bende vakit geçirmek için telefonumu elime aldığımda mesaj atıldığını fark ettim. Hızlıca mesaja girmeden üsten okuduğum ise kaşlarımı çatmama sebep olmuştu

0553*******: Ben ve bir kaç tanıdık dışındaki kimse restoranımda yemek verceğimi bilmezken sen nasıl bilebilirsin?

Mesaja şaşkınlıkla bakarken kendime gelmem kısa sürmüştü çünkü kapının açılmas sesi Devan'ın "ABLA BEYAZ APARTMANA GİRDİ" sesi ile hızlıca oturduğum yerden kalkıp masadaki pastanın mumlarını yaktım. Devan koştur koştur gelip kamerayı başlatıp sabit tutan bir yere koydu. Bende ardından sadece Ledi yakıp Beyaz'ın eve girmesini beklemeye başladık.

İki dakika ardından kapı tekrar açılıp kapanırken "Ben geldimmm" neşeli sesi ile hiç bir şey demeden durduk. Bir kaç saniye içinde içeri girdiğinde Devan ile aynı anda "İYİ Kİ DOĞDUN BEYAZ" diye bağırdık.

Beyaz bu halimize sırıtırken iki kolunu yukarı kaldırıp, kalçasını yana hafifçe çıkartıp "İYİ Kİ DOĞMUŞUM BEN" diyerek yine egosunu konuşturmuştu. Onun bu hallerine alışkın olduğumuzdan gülerken pıtı pıtı gelip masanın arkasına dönmüştü. Ardından pastaya doğru eğilip dilek diledikten sonra pastayı üflemişti.

Devan "Ne diledin zilli"

Beyaz "Abime biraz zeka, ablamada bir koca diledim. Görün yine sizi düşünüyorum" dedikten sonra ismiyle zıt olan siyah saçlarını attırmıştı. Onun bu haline göz devirip "Keşke kendinede azıcık kendine zeka dilleseydin" diyen Devran ile sırıttım.

Beyaz Devan'a dil çıkartırken, Devanda hiç boş durmadan Beyaz'a dil çıkarmıştı. İkisi amaçsız bir yarışa girerken Beyaz bir anda "Eee hediyelerim?" dedi ve gözlerini benle Devan'ın üzerinde gezdirmişti. Ben omuz silkip "Kızım ben sana zaten elbiseni, telefonunu ve bilgisayarını alıyorum daha ne istiyon"

Devan "Benden sana ömür boyu ücretsiz check up" dediğinde Beyaz hemen yüzünü asmıştı. Ben Devan'a dönüp baktığımda puşt puşt sırıtıyordu.

Beyaz" Ama bugün benim doğum günümdü"

Omuz silkip "Valla banane. Neyse ben pasta keseyim sende git formanı çıkart sonra ders çalış. Bu kadardı doğum günün" dediğimde yüzünü asarak odasına doğru yürümeye başladı. Salondan çıkar çıkmaz Devan pamakları ile 10'dan geriye doğru saymaya başlamıştı.

Tam bütün parmaklarını indirdiğinde Beyazdan çığlık gelmişti. İkimizde gülümserken koşa koşa Beyaz gelmişti ve bize doğru atlayarak "SİZ DÜNYANIN EN İYİ ABLASI VE ABİSİSİNİZ" bunun sebebi ise odasında gördüğü son model telefon, Laptop ve bayılarak taktığı takıların tasarımcısından ona özel hazırlattığımız takılardı.

"Sıpa tabi sana hediye alacaz"

Devan" Başka alacak kardeşimiz mi var?"

Bir süre sonra ayrılırken eşyalarına daha ayrıntılı bakmak için odasına giden Beyaz ve pastayı kesmek için mutfağa giden Devan ile kendimi koltuğa attım. Hızlıca elime telefonu aldığımda tekrar bir mesaj olduğunu görmüştüm.

0553*******: Ama ben bunu öğrenmesini bilirim Efsun Alev Zemheri :)

*****

Herkese Selamlar. Normalda başka bir plartformda kitap yazıyordum ama bilirsinizki artık platform yasaklandı. Uzun zamandır kitap yazmak için bir yer ararken bu güzel Platform ile karşılaştım. Kullanımı rahat olsa da alışık değilim kusura bakmayın. Alışana kadar bazı hatalarım olabilir lütfen bunları maruz görün.

Bu Platformdaki ilk hikayeme lütfen destek verelim :)