Onur'dan

Hızlı adımlarla Gece'nin odasına geçtim ve yatağının yanında bulunan çekmeceyi açtım ve ilaçlarını aldım. O sırada gözüme ilişen bir fotoğrafı fark ettim. Bu Gece'nin küçüklük fotoğrafıydı. Ama yanındaki kişiler de kimlerdi. Bu fotoğrafı da ilk defa görüyordum. O sırada aklıma gelen ilaçlarla fotoğrafı çekmeceye geri katıp kapattım. Odadan çıkıp kendi odama geçtim. Gece yatağımda mışıl mışıl uyuyordu. Ama onu uyandırmak zorundaydım. Üzgünüm güzelim ilaçlarını alman için seni uyandırmam lazım diye aklımdan geçirirken Gece'nin yanına geçtim ve ona seslendim;

"Gece uyan güzelim. İlaçlarını getirdim."

Gece duymuyordu galiba beni.

"Gece güzelim şakanın sırası değil korkutma beni."

Gece uyanmıyordu. Korku ile bayıldığını anladım ve hemen Mert'i aradım. Telefon ilk çalışta açıldı.

"Efendim Onur."

"Kardeşim hızlıca arabayı hazırla Gece bayılmış. Yurt görevlisine de haber verin çabuk olun. Ambulansı aramalarına gerek yok. Gece'nin durumunu bildikleri için çıkmamıza kızmayacaklardır."

"Tamam abi sen merak etme haber veririz şimdi. Sen Gece'yi al gel."

Hızlı bir şekilde Gece'yi kucağıma aldım ve kapıyı açıp odadan çıktım.

Mert'ten

Kızlar ve Burak ile sohbet ederken birden telefonum çaldı. Telefonu elime alıp arayan kişiye baktım. Arayan Onurdu. İlk çalışta telefonu açtım ve;

“Efendim Onur."

dedim. Onur'un sesi çok telaşlı geliyordu.

“Kardeşim hızlıca arabayı hazırlayın. Gece bayılmış. Yurt görevlisine de haber verin çabuk olun. Ambulansı aramalarına gerek yok. Gece'nin durumunu bildikleri için çıkmamıza kızmayacaklardır."

"Tamam abi sen merak etme haber veririz şimdi. Sen Gece'yi al gel."

dedim. Ve telefonu kapattım. Olanları bizimkilere de anlattım. Hepimiz bir panik hali ile masadan kalkıp dışarı çıktık. Kızlar yurt görevlisine haber vermeye gittiler. Ben ve Burak gidip arabayı hazırladık. Dakikalar sonra hem kızlar hem de Onur kucağında Gece ile geldi. Ben hızlıca arabadan inip arka kapıyı onlara açtım. Onlar arabaya binince kapıyı kapatıp ön koltuğa geçtim ve arabayı kullanmaya başladım. Burakgil ise diğer arabayla geleceklerdi. 20 dakikadan az bir süre de hastaneye geldik.

Onur'dan

Merdivende kucağımda Gece ile ilerliyordum. Çıkışa geldiğimde Mert'i arabada beklerken gördüm ve arabaya doğru ilerledim. Beni fark eden Mert hemen arabadan inip bize arka koltuğun kapısını açtı. Kucağımda Gece ile birlikte arabaya bindim ve Mert kapıyı kapatıp sürücü koltuğuna geçti. Arabayı çalıştırdı ve hastaneye gitmek için yola çıktık. Çok korkuyordum. Ya Gece'ye bir şey olursa diye. Ona onu sevdiğimi söylemeden kaybedersem diye çok korkuyordum. Ona bir şey olursa ben yaşayamazdım ki. Mert'e daha hızlı sürmesini söyledim ve biraz daha hızlanarak hastaneye gitmeye devam ettik. Ben ise Gece ile konuşuyordum. Beni duymuyordu ama yine de konuşmak istiyordum.

"Gece güzelim. Uyan hadi. Bak sana söylemem gereken çok önemli bir şey var. Ben seni seviyorum. Aşığım sana. Hadi uyan artık lütfen. Gecem uyan artık güzelim. Ne olursun uyan. Ben sensiz yapamam ki. Sen olmadan yaşayamam. Ama sen korkma senin uyanabilmen için elimden geleni yapıcam. Söz veriyorum sana."

O beni duymuyordu. Sadece gözleri kapalı uyuyordu.

Hastaneye gelmiştik bile. Hızlıca arabadan inip Gece'yi kucağıma aldım ve hızlı adımlarla hastaneye ilerledim. Kapıdan içeri girdim ve "Sedye getirin." diye bağırdım. Beni gören hemşire hızlıca sedye getirdi ve Gece'yi sedyeye aldılar. Doktor da gelmişti. Gece'nin durumunu inceleyip bir odaya aldılar ve muayene etmeye başladılar. Gecemin koluna serum başlamışlardı. Canı acımamıştır değil mi? Bir kaç dakikanın ardından Burak ve kızlar da geldi ve doktorun dışarı çıkmasını bekledik. 10 dakikanın ardından doktor odadan dışarı çıktı.

"Hastanın yakınları sizler misiniz?"

"Evet doktor bey bizleriz. Gece'nin durumu iyi mi?"

"Merak etmeyin beyfendi. Hastanın durumu gayet iyi ama tek bir sorunumuz var."

"Ne sorunu doktor bey çabuk söyleyin."

"Hastamız ilaçlarını düzenli almalı. Eğer düzenli ilaç almazsa sağlık durumu kötüye gidebilir maalesef ki."

"Ben ilaçlarını düzenli kullanmasını sağlayacağım. Çok sağ olun doktor bey."

"Geçmiş olsun. İyi günler."

"İyi günler doktor bey."

Her gün Gece'yi kontrol edecektim artık. İlaçlarını düzenli kullanacaktı. Ona bir şey olmasına asla izin veremezdim. O benim tek yaşam kaynağımdı. Lütfen Gecem bir an önce uyan ve iyileş. Bu güçlü görünen ama sensiz hiç bir gücü olmayan çocuğun sana ihtiyacı var.