Ne zaman yayınlayacağım bilmiyorum ama birinci bölümü okulda 03/10/2024 tarihinde yazdım.

* ੈ ♡ ⸝⸝🪐 ༘ ⋆⏱

2024 Haziran Ayı/ Alya'nın evinin bahçesi

"Peki sizce gerçekten böyle bir şey mümkün olabilir mi?" Alya'nın sorduğu soruyla tam karşısında oturan arkadaşı içeceğini eline almış ve bardağından bir yudum alarak başını olumsuz anlamında sallamıştı.

"Bence mümkünatı yok" Arkadaşının sürekli bu konuyu ısıtıp ısıtıp her gün bununla ilgili konuşması artık onu gerçekten bunaltıyordu. "Eğer geçmişte ki teknoloji şuan ki teknolojiden daha iyi olsa - mantık olarak - şuan niye bu haldeyiz?" Elif'e göre bunlar saçmaydı, hatta daniskasıydı. Arkadaşının neden sürekli böyle şeylerle ilgilendiğini bilmiyordu, hayır daha doğrusu anlayamıyordu.

"Aslına bakarsan Alya biraz haklı olabilir. Biliyorsunuz - kayıtlara geçen her hangi bir şey olmadığı için böyle şeylere inanmak güç ama - şuan da tarih eserlerin araştırılması üzerine bazı garip ve açıklanamayan şeyler bulunuyor" konuşmanın başından beri sessiz olup onları dinleyen ve konuştukları şeyleri düşünen Meryem, aklında ki şeyleri - onların aksine - sakin bir şekilde söylemişti.

"Evet!" Alya duyduğu şeylerle heyecanla ayağı kalkmış hararetle konuşmaya başlamıştı.

"Biliyorsunuz ki bize en yakın olan Urfa'da ki Göbeklitepe! Taşların üstünde bulunan çizimler, yazılar... Araştırıldıkça benim söylediğim şeylere geliyoruz. Daha geçen bununla ilgili bir haber çıkmıştı, olabilir mi diye. Bunun bir diğer örneği de piramitler, şu an bile yapılması zor olan bir şey o zamanlar nasıl yapıldı ve neden bazı yerlerinde giriş yasak?" Oturdukları masa da bir sağı bir sola dönüyor, onu dinleyen iki arkadaşına da ısrarla savunduğu şeyleri anlatıyordu.

"Sakinleş'te otur, başımı döndürdün." Meryem'in sesiyle bir o yana bir bu yana gittiğini yeni fark etmiş ve az önce oturduğu yere tekrar oturmuştu. Oturduklarından biri sürekli konuştuğu için ellemediği içeceğini eline almış ve kuruyan boğazında ki acıyı geçirmek için bir kaç yudum içmişti.

"Pekala diyelim ki öyle, aynen senin dediğin gibi yıllar, yüz belki de bin yıl önce ki dünyada ki teknoloji şuan olan teknolojiden çok çok daha ilerde" Elif'in söyledikleri ile sonunda bir şeyler kabul ettiğini düşünen Alya olumlu bir şekilde kafasını sallamış ve devam etmesini beklemişti.

"Bak yine benim dediğime geliyoruz şuan ki teknoloji niye bu halde o zaman? Geçmişte ki teknoloji şuan ki teknolojiden daha iyiyse o zaman 21.yüz yılın teknolojisi onun trilyon kat daha iyiysi olmalıydı" Arkadaşının söylediği şeyleri Alya da biliyordu elbette ama bunların cevabını o da bilmiyordu.

"Bilmiyorum, belki de bir patlama meydana geldi ve d-" cümlesini tamamlamasına bile izin vermeden Elif yüksek sesle bir kahkaha atmış ve gülüşleri arasında konuşmuştu.

"Hadi ama şimdi de ateist olmaya mi karar verdin? Yok birde 'Dünya bir patlama sayesinde meydana geldi' de tam olsun. Alya biraz mantıklı düşünelim, eski teknoloji niye hiç kayda geçmemiş? Teknoloji o kadar ilerde olduğu halde kimse mi akıl edip bir şeyler yazmamış bununla ilgili. Söylediklerin hakkında hiç bir şey yazılmamış, hiç. Araştırmalara göre de Dünya'da ki ilk insanlar mağarada yaşıyorlardı ve belli bir kaç kelime dışında konuşmayı bilmiyorlardı. El, kol hareketleri, mimikler veya duvarlara çizdikleri şeylerle iletişim kuruyorlardı ve bu bir süre böyle devam etmiş. Asıl geçmiş bu senin bahsettiğin o şeyler değil "

"Elif Dünya'da ki herkes biliyor ki ilk insanlar Hz.Adem ve Hz.Havva'ydı. Kuran'dan okuduğumuza göre de gayet konuşmayı biliyorlardı. Demek ki kalan insanlar da biliyordu, herkes konuşmayı biliyordu. Ancak araştırdığımıza göre bilim adamlarının söylediği şeyler senin dediğin şeylerle aynı. Sizce de burada bir şeyler çakışmıyor mu, bir terslik yok mu?" Elif de dahil hepsinin kafası karışıktı, konuştukça da iyice allak bullak oluyordu.

"Pekala yeter bu kadar" Meryem ellerini çırparak ayağı kalkmış ve kalkmaları için ikisini de dürtmüştü. "Saat çoktan iki olmuş bile, biz hâlâ saçma sapan konuşuyoruz. Bize ne geçmişten, ne olduysa olmuş bizi ilgilendiren şuan ki zaman ve eğer hemen kalkıp uyumazsak yarın ki uçağı kaçıracağız ve müdür bizi kapının önüne atacak. O zaman göreceğim sizin geçmişinizi. Haydi kalkın herkes yatağına." İki arkadaşta başını sallamış ve akıllarında oluşan soru işaretleri ile yatacakları yere doğru ilerlemişlerdi.

* ੈ ♡ ⸝⸝🪐 ༘ ⋆⏱

2024 Haziran ayı/ Şanlıurfa

"Uçaktan ineli bir saat bile olmadı, yarın gidebilirsin otur da biraz dinelenelim"

"Buraya gelme amacım oraya gitmekti zaten"

"Hayır Alya buraya gelme amacımız toplantı, hani şirket için olan toplantı. Şuan ilgilenmen gereken tek şey de o, o düşündüğün saçma sapan şeyler değil " Elif bunları söylerken bile biliyordu ki ne kadar konuşursa konuşsun boşunaydı, Alya yine bildiğini yapacak ve onu dinlemeyecekti.

"Evet toplantı için geldik ve bugünü saymazsak iki günümüz kaldı. Yarın full toplantı ile uğraşacaz. Üçüncü günde çok sevgili müdürümüz sabahın körüne bilet almış erkenden gelip şirkete gidelim diye. Kısacası ben bugün gitmezsem bir daha hiç gidemem" Konu böylece kapanmış ve Alya'nın gideceği konusuna karar verilmişti.

Alya, 'gelmek ister misiniz' diye sormuş ve 'yorgunuz' cevabını almıştı. Tek gitmek onun için sorun değildi.

Yanına bir bel çantası ve kamera almış ve kaldıkları otelden çıkarak bir taksiye atlamıştı.

"Nereye" cevabına "Göbeklitepe" demiş ve camdan dışarıyı izlemeye başlamıştı. Taksi durduğunda parayı ödemiş ve arabadan inmişti. Güvenlikten geçmiş, ücretini de ödemiş ve girmişti. Etrafta farklı farklı taşlar vardı, onlar da ilgilisini çekse de şuan göbeklitepenin tam ortası çok daha önemliydi. Dönerken onları da çekmeyi aklına not etmiş ve taşlı yolda yürümeye başlamıştı.

Ulaştığında onun dışında iki tane adam vardı sadece. Biri kırklarda, biri de otuzların da duruyordu. 'T' şeklinde ki bir taşın önünde duruyor ve fotoğraf çekiyorlardı. Alya, bakışlarını onlardan çekmiş ve tam ortada duran bir taşın önünde durmuş ilk önce yakından bakıyor ardından fotoğraf çekiyordu.

"Bakar mısınız?" Omzuna dokunan el ve duyduğu ses ile irkilmişti. Arkasını döndüğünde, önünde ilk geldiğinde gördüğü kırklı yaşlarında ki adam duruyordu.

"Bu sizin mi?" Elinde -ucunda yuvarlak küçük bir saat vardı - bir kolye vardı. Saatli garip bir kolyeydi ve daha önce böyle bir şey gördüğünü de sanmıyordu.

"Hayır" demişti başını olumsuz anlamda sallarken.

"Tüh, bir saattir kimin diye arıyorum ama bir türlü bulamadım. Saatte çok geç oldu acilen bir yere yetismem gerekiyor, saatti güvenliğe siz verseniz olur mu?" Karşısında ki adamın son söylediği şey ile havanın kararmaya başladığını yeni yeni fark etmiş, o sırada adam cevap bile beklemeden kolyeyi onun eline koymuş ve koşar adım uzaklaşmıştı. Elinde ki kolye ile ne yapacağını düşünürken, en sonunda adamın da söylediği gibi güvenliğe gitmeye karar vermiş ve geldiği yolu tekrar yürümeye başlamıştı.

Tam Göbeklitepenin ortasından çıkmışken arkasında bir el hissetmiş ve ne olduğunu kavramadan birden yerde yuvarlanmaya başlamıştı. Bu sırada etrafta bir şeylerin düşme ve kırılma sesi gelmişti.

O yerde kıvrılıyorken duyduğu o sesler kesilmiş ve etraf sessizliğe bürünmüştü. Ne olduğunu anlamak için acıdan kapattığı gözlerini açmış ve ona bakan bir çift mavi gözle karşılaşmıştı.

Her yeri ağrıyordu, önünde ki mavi gözlünün kim olduğunu veya onu kimin ittiğini düşünemeyecek kadar bütün vücudu ağrıyordu.

"Yardım edebilir misin?" Kesik kesik çıkan sesi ve daha fazla acıya dayanamayan vücudu ile gözleri tekrar kapanmıştı. Bu süre içinde vücudunun yerden havalandığını hissetti onu taşıyan kişinin kucağında gözleri kapalı ilerlerken bir ara gözlerini açmış kesik ve buğulu bir şekilde gökyüzünde uçan bir araba görmüştü (?).

* ੈ ♡ ⸝⸝🪐 ༘ ⋆⏱

Uzun süre sonra böyle heyecanlı bir şekilde bir hikaye yazıyorum ve devamını getirebileceğime inanıyorum.

​​Bu yazdığım 8. Veya 9. Kitap olmalı emin değilim. Bir çoğunun sonu hazır olmasına rağmen hikayenin ortasında takıldım o yüzden de yayınlayamadım umuyorum ki bu kitabın sonu da öbürleri gibi olmaz.Eğer yayınladıysam final bölümünü taslakta yazmış bitirmişimdir yani bölüm konusunda endişelenmenize gerek yok.

Şimdi lütfen bölüm ile ilgili ilk görüşlerinizi yazabilir misiniz?

Bir sonra ki bölümde görüşmek üzere, Coraline kaçar 👋 👋