Bir gün kadın, bahçeye tekrar gider ve bu sefer adamın onu kovmasına aldırmadan, bahçeye olan hayranlığını dile getirir. Yavaş yavaş, adam kadını dinlemeye başlar ve aralarında küçük bir arkadaşlık gelişir. Sohbetlerinde adam, çiçeklerin onun için neden bu kadar önemli olduğunu ve onların arasında huzur bulduğunu anlatır. Kadın da babasının ölümünden bahseder ve ikisi de içlerindeki kayıp duygusuyla bağlantı kurarlar. Ortak acıları ve yaraları onları birbirine çeker.