"İlk kan"

(Çağla'nın anlatımıyla)

Bazen çok korktuğunuz anlar olur ya da ne yapacağınızı karıştırdığınız işte ben şuan bu durumu yaşıyordum. Vücudum beni dinlemiyor kafasına göre takılıyordu. Elektrikler uzun süredir yoktu telefonumu duvara doğru tutarak parlaklığını en düşük seviyeye getirip saate baktım sanırım aşağıda parti hala devam ediyordu çünkü bazı sesler duyuyordum hafif müzik sesi ve oynayan bi kaç kişinin sesi... lavabo o kadar sessizdi ki artık korkuyordum. Sanırım elektrik gelmeyecekti ve ben Boşuna bekliyordum. Telefonumun fenerini açıp girdiğim lavabonun kilidini hafifçe olabildiğince sessiz bir şekilde açtım. En basta duvarlara tavana ve arkama baktım. Tam o sırada korksam da yandaki kabının önüne ve lavabonun giriş kapısına baktım. O an tüylerim diken diken olmuştu yerde kan vardı. O zaman yanımdaki lavaboda biri vardı ve şuan belki de ölmüştü. Lavabonun kapısını hafifçe araladığım sırada ağzımdan ufak bir bağırış çıktı. Çünkü bu kız bana çok benziyordu saçlarının rengi teni boyu neredeyse benim kopyamdı. Hafifçe yaklaşıp nabzına baktım. 3 defa 5 defa belki 10 defa Ancak tek bir kalp atışı bile yoktu. Peki bundan sonra ne yapacaktım. Bu bana benzeyen bu kız kimdi bu okuldandı ama kimdi? Lavabonun kapısından dışarı çıkıp hızla aşağı indim parti bitmiş insanlar dağılmak üzereydi ben ise yüzüm bembeyaz bir şekilde arkadaşlarımın yanına geldim. Sanırım artık bu işte tek başımaydım yarın gelip buradaki olayı çözmeye çalışacaktım tek başıma... arkadaşlarım ne olduğunu sorsa da geciştirerek tek bisi bile demedim arkadaşım beni eve bırakır bırakmaz anneme bile bakmadan odama geçtim. Hemen saatimi ayarlayıp yatağıma atladım. Hala o cesetin şokundaydım. Bana çok benziyordu acaba kimdi ve ondan ne istemişlerdi. Sabaha kadar kabuslar görerek uyumaya çalıştım. Alarmım çalar çalmaz üstümü değiştirip elbisemi bi kenara attım. Üzerime 2 parça bisey geçirip dışarıya attım kendimi koşa koşa otobüs durağına gittim. Dünkü partimizin yapıldığı yere geldiğimde kimse yoktu polis bile gelmemisti acaba cesete ne olmuştu acaba bulunmuş muydu bu hoş mekanın kapısı da açıktı. O zaman içeride birileri vardı planım belliydi arkadaşımın doğum günü partisi için burayı kiralayacağımı söyleyecektim. Sonrasında ise lavaboya gitmek için izin isteyecektim ve lavaboya gidip cesedi görüp panik yapacaktım ve hem cesedi ordan çıkarmış olacak hemde o adamı bulacaktım. Planım hazırdı ve harekete geçmiştim yavaşça içeri doğru girdiğimde tüylerim diken diken olmuştu dünkü olay aklıma geliyordu. Yandaki gorevlilerden birine burayı kiralamak istediğimi yardımcı olabilecek birinin olup olmadığını sordum. Görevli beklememi söyledi. 2 3 dakika sonra yanında bir adamla yanıma geldi adam odasını işaret ederek "buyurun isterseniz orada konuşalım" dedi. Başımı salladım içeri girdim. Tam o sırada ufak bir şaşkınlıkla baş köşede oturan çocuğa baktım geçen gün bankta gördüğüm çocuktu. Çocuk başını bana dönüp o da şok içinde bana bakınca bi an ne olduğunu anlayamadım ve açıklama bekler gibi baktım. Baş koltukta başını diklestirip hafif bir tebessümle "hoşgeldin" dedi. Ne diyeceğimi bilemiyordum şaşkınlık ve yüzümün bembeyaz haliyle ona dönüp soğuk bir ses ile "hoşbuldum" dedim. Bana birkaç saniye baktıktan sonra kendini tanıtmaya başladı "ben Ayaz sanırım sizi bi yerde görmüştüm" diyerek sorgular gibi bakış attı. Başımı sallayarak "evet geçen gün mağazanın açılmasını beklerken denk gelmiştik." Dedim tam o sırada adını bilmediğim beni odaya getiren Ayaz'a oldukça benzeyen adam sanırım babası araması gereken biri olduğunu ve gitmesi gerektiğini 2 3 dakikaya geleceğini o zamana kadar konuşabileceğimizi söyleyerek telaşla dışarı çıktı. Şaşkın bir şekilde arkasından bakarken gözüm bi anda Ayaz'a döndü "Dün burdamıydın?" "Evet" dedi ve ben artık emindim cinayeti o işlemişti. Korkuyordum ellerim titriyordu soğuk terler döküyordum panikle ellerimi cebime atıp konuşmaya devam ettim."Yardımınız için teşekkür ederim benim şuan lavaboya girmem lazım" diyerek hızla yanından ayrıldım. O an ne dediğini tam duymasam da lavaboya gidip bi an önce o ceseti ortaya çıkarmalıydım. O an o kadar hızlıydım ki Ayaz'ın arkamdan geldiğini görmemiştim. Bir an bi eli kolumda hissettiğim an refleks olarak onu itmistim. Ayaklarım titriyordu ve o bana korku içinde bakıyordu. "Iyimisin" dedi başımı sallayarak lavaboya ilerledigim sırada "bugün lavaboda arıza var." Dedi. Oldukça korkmuştum çünkü şuan hiçbir yerden görünmüyordum. Lavaboya çok yakın bi yerdeydim ama eğer beni öldürmek istese şuan öldürebilirdi. O an tam olarak ne oldu bilmiyorum gözlerim bi anda karardı ve 2 3 ayırt edemediğim ses ile bilincim kapandı(aradan 30 dk sonra) gözlerimi hafifçe araladığım sırada rahat bir yatakta yatıyor olduğumu gördüm korku içindeydim. Hayattayım ama buraya nasıl gelmiştim o adam katil miydi? Beni neden öldürmemişti?...