Ben Berfin Kıraç Diyarbakır'da doğup büyüdüm aslen Diyarbakırlıyım 15 yaşındayken babam yani Hasan Kıraç bi görevde şehit düştü Annem ben küçükken babam'dan ayrılmış şimdi 24 yaşındayım ve Yüzbaşı Berfin Kıraç olarak hayata devam ediyorum

Postallarımdaki telefonu çıkardım ve albay'a mesaj attım görevde olduğum için ondan bilgi almalıydım albay beni kızı olarak görürdü babamın yakın dostuydu babam beni ona emanet etmişti

"Komutanım şimdi ne yapmalıyım"

"Şimdi esir düşmen gerekicek ama biraz canın yanıcak"

"Komutanım siz kordinatları atın yeter sonrası bende tabi izin verirseniz"diye yazdım

"İzin senindir asker"albay kordinatları yolladı 1 günlük yol vardı telefonu postalımın içine koyup yola çıktım çantam patlayıcılar vardı önce onları çadırlar dizmeliydim,hemen yola koyuldum ertesi gün kimse görmeden patlayıcıları yerleştirip kumadayı sakladım,esir düşmek için napayım ki şimdi bilemedim derenin kenarında su içerken iki tane it kollarımdan tutup beni zorla sözde patronları olan it Boran'ın yanına götürdüler

"Oww kimler gelmiş komitan düştün elimize"dedi ben zaten esir düşmeyi pilanlıyodumda bu işime geldi,beni bi odaya zorla götürdüler ama sesimi çıkarmadım"soyle bakalim komitan neyden başlayalim sıcak demir,bıçak,yada direk tekme toğat dalak"tokat yerine toğat demesine gülmemek için zor duruyodum

Demir bi boruya benzeyen şeyi eline alıp ateş ile ısıttı sonra sırtımı açıp sıcak demiri sırtıma bastırdı ben canım acımasına rağmen sustum

Aradan iki ay falan geçti işkence ediyolardı artık dayanamiycak haldeydim üstümde sporcu atleti ve altımda asker üniformam vardı odanın kapısının arkasındaki yerde dizlerimi kendimi çekip kan ter içinde can çekişiyodum resmen gözlerim kapalıydı kan ter içindeydim bombaların kumandası ve telefonu saklamıştım biranda kapının odası açıldı içeri 6 tane askeri zorla soktular ve ellerini duvar zincirlediler

Aralarından birisi konuştu"albay'ın dediği kız bumudur"dedi belgeleri alıp saklamıştım ve flaşlarıda,kendimi toparladım benim ellerim zincirli değildi gözlerimi açınca 6 tane asker görünce şasırmadım kafamdaki tel tokayı çıkarıp onların zincirlerini açtım"gitmemiz gerekiyo ve sende bizle geliyosun"dedi aralarında en uzunu sert bi sesle bunu söyledi ben belgeleri bacağıma aağlamıştım flaşlar postalların içindeydi şimdi diyceksiniz ki lan bu çantamı bu kadar eşya koyuyon ama bu botlar bana büyük geliyo içine ne atsam canımı acıtmıyo,aralarından biri beni kaldırdı kapıyı zaten açık bırakmış salaklar

Binadan çıkıp bizi bekleyen helikoptere bindik biz giderken cebimde duran kumandaya bastım ve kamp havaya uçtu"o neydi lan"dedi biri,komutanları olan kişi bana bakıyodu ben ise önüme dönüktüm ama başım dikti,helikopter inince herkes indi ve sıraya dizildiler"tekmil ver asker"dedi albay

Binbaşı Buğra Yardımcım,Antep görev 1 bin başı 2 üsteğmen 2 teğmen 1 asteğmen ile tamamlanmıştır komutanım

Albay bana döndü"tekmil ver asker"dedi

"Yüzbaşı Berfin Kıraç, Diyarbakır görev başarıyla tamamlanmıştır komutanım"dedim ve belgeler ile flaşları verdim

"2 gün izinlisin görev raporunu yazıp getir 2 gün sonra"dedi albay

"Emredersiniz komutanım"dedim ve karagahtaki odama gittim herkes o an şaşırmıştı sonradan öğrendim ben yokken bu tim yeni gelmişti Gölge timi,kısa bi duş aldım ve saçlarımı ördüm kulaklığımı takıp müzik dinlerken raporumu yazmaya başladım odamın kapısının açıldığını hissettim ama arkamı dönmedim sonradan ne giydiğim aklıma geldi üzerimde siyah sporcu atleti ve kısa siyah bi şort vardı kulaklığımı çıkarıp kalemimi bıraktım ve arkama dönünce binbaşı Buğra'yı gördüm ve ayağa kaltım"buyrun binbaşım bi maruzat mı var"diye sordum"albay'ın dediğine göre sen artık bizim timimizdesin komutan yardımcısı olarak"of albay of ben tek iyiydim ama neyse"emredersiniz komutanım"dedim komutan odadan çıkınca kendimi yatağa attım citti citti attım,yattığım gibi uyumuşum

Bu benim ikinci kurgum umarım güzel olmuştur alsanaa🫴🏻🍎