selam 🙈

nasılsınız?

ben celdum bu bölümü yazarken zorlandım açıkçası umayın kendi içinde düşüncelerini falan yazabiliyorum ama diyalog yazmam biraz zorluyor nasıl yazsam diye sürekli aynı şeyi tekrarlamak da istemiyorum açıkçası diyalog yazma ile ilgili öneri verirseniz sevinirim

bölüm şarkısı: Athena- Kafama göre

Alparslan Mete'den...

Umaya destek olmak için elini tuttum burada olmaktan memnun değil gibiydi ben de aynı şekilde. Hala bizi neden yanlarında istediklerini anlamamıştım. O aileye karşı bir umudum yoktu ama Umayı tanımak istiyordum. Zaten gelmeyi kabul etmemin sebebide buydu ya.

İlk kapıdan girdiği an zaten demiştim işte bu benim ikizim. Bana çok benziyordu ve herkese sizi öldürürüm bakışları atsada çok tatlı olduğu gerçeğini değiştirmiyordu. Onunla gerçekten ikiz olmak istiyorum.

Umay Tomris'den...

Alp'in elimi tutmasıyla kalbimde bir şeyler hissettim ama bunu düşünmeyi sonraya bırakıp kapıyı çaldım. Biyolojiklerden birisi açtı kapıyı aşırı komik daha isimlerini bile bilmediğim insanlarla yaşayacaktık neyse, neyse genciz güzeliz hallederiz. Karşımdaki biyolojiğe dik dik bakıyordum mal hala çekilmemişti kapının önünden çekil de girelim kardeşim.

Bir kaç dakika sonra biyolojik aileden kim olduğunu bilmediğim şahsı muhteremle bakışmaktan sıkılarak tek kaşımı kaldırarak ukalaca söze başladım.

"Hani kapının önünden çekilsen de biz de eve girebilsek falan ne dersin? "

Beyefendi göz devirip içeri girdi.

gözlerini oymak... Var bir hayalimiz hocam

aşırı haklısın iç ses

Arkamdan sinirli bir nefes alış sesi duyduğumda Mete'yi yani ikizimi hatırlamıştım ona göz kırpıp eve girdim gelen ayak seslerine göre mete de beni takip ediyordu.

Bize kapıyı açan şahsı takip ediyorduk, bir odaya girdi -büyük ihtimal salon- ardından da biz.

Salona göz attığımda Esra Karan ve Metin Karan çifti yan yana oturuyorlardı. Onların yanındanda ikizler Selin ve Selim. Diğerlerini zaten tanımıyorum ama maşallah sürü gibiler.

Alple boş olan ikili koltuğa oturduk, şimdiden Alple birbirimize destek olduğumuzu hissediyorum ve bu, çok güzel bir duygu. Bu düşünceleri sonra düşünmek için bir kenara attım.

Ortam gergindi ve hint dizisinde gibi bakışıyorduk sonunda ikizlerden Selim sıkılmış olacak ki söze girdi " Hoş geldiniz Tomris ve Meteydi değil mi? "

Alp cevapladı " Evet sende Selim olmalısın." Bunu soğuk ve mesafeli söylemişti neden bilmiyorum ama mutlu olmuştum.

Selim " Evet, sizi diğerleriyle tanıştırıyım. İkizim Selin, annem Esra, babam Metin, ve sırasıyla abimler Burak, Barış, Mert ve son olarak kardeşim Ege. "

Resmen 'biz zaten bir aileyiz ve o ailede siz yoksunuz' mesajını vermeye çalışıyordu, gerçekten komik.

Sözü ben devralıp memnun olduğumuzu(!) söyledim. Ardından " Biz nerede kalıcaz?" Diye sordum. Esra Karan -ayağa kalkarak- " Gelin çocuklar ben odalarınızı gösteriyim" Dedi.

Alp ve ben Esra Karanı takip ettik biraz ilerledikten sonra sağ tarafı gösterip "Tomris burası senin odan. " Sol tarafı gösterip "Mete burası da senin odan. " Diyip gitti.

Alpe gülümseyip odama (!) girdim ve bavulumu bırakıp geri çıktım.

Alpaslan Mete'den...

Sözde annemiz olan kadın gittikten sonra umay odasına girdi ne kadar istemesem de ben de kendi odama girdim klasik misafir odasıydı işte. Ben odayı incelerken kapı çalındı ve ben 'gel' demeden biri odaya girdi çatık kaşlarla kapıya döndüğümde gelenin Umay olduğunu gördüp gülümsedim. Evet belki çabuk kabullenmiş olabilirim ama pişman olacağımı düşünmüyorum.

Umay derin bir nefes alıp " Konuşmamız gerek. " Dedi, haklıydı. "Bir parka gidip konuşalım mı? " Diye sordum, bu evdekilere asla güvenmiyorum odaya ses kayıt cihazı veya kamera yerleştirmiş bile olabilirler.

Umay Tomrisden...

Alp'in dediğini onayladığımda dışarı çıktık, buraları pek bilmiyordum açıkçası. Aman ne demişler araya araya bağdat bulunur.

Mahallede yürürken ikimiz de sessizdik ama ben mahallelinin bakışlarından baya rahatsız olmuştum neyse tamam Umay sakin ol.

Parka geldiğimizde bir banka oturduk söze girdim " Bu olanlarla ilgili, bu aileyle ilgili ne düşünüyorsun? "

" Bu aileye asla güvenmiyorum. "

Gülümsedim "Aynı fikirde olduğumuzu bilmek mutlu etti, ben de güvenmiyorum ayrıca bizi neden yanlarında istediklerini de anlayamıyorum onların zaten -göründüğü kadarıyla- güzel bir aileleri var. "

"Haklısın, bizi ailelerinde istediklerini de sanmıyorum eğer öyle olsaydı geldiğimizde en azından bir hoş geldiniz derlerdi"

"Çıkar yakında kokusu. Ben seni tanımak istiyorum. " Bunu duyduğunda yüzünde gerçek bir tebessüm oluştu.

"Buraya gelme amacım seni tanımaktı zaten, seninle ikiz olmak istiyorum. " Bu kez benim de yüzümde gerçek bir tebessüm oluştu.

Heycanla sorularımı sıraladım "Neler yapmaktan hoşlanırsın? Kaçıncı sınıfsın? Kaç yaşındasın? Pardon bu soru biraz saçma oldu."

Son cümlemdem sonra kısa bir kahkaha atıp sorularıma cevap vermeye başladı " Gitar çalmayı, spor yapmayı, kitap okumayı seviyorum şuan aklıma gelenler bunlar 11. Sınıfım ve 17 yaşındayım. Sen? "

Sonunda göz kırpmayı da unutmamıştı ay ama ikizim diye söylemiyorum çok tatlı birisi valla şuan yanaklarını sıkmak istemem şaka mı? Ehem ciddiyet lütfen diyerek ben de kendimden bahsetmeye başladım " Been resim çizmeyi, yoga yapmayı ki yogaya başlayalı uzun zaman olmadı ama şimdiden baya sevdim birdee çok klasik olacak ama şarkı söylemeyi ve dinlemeyi çok severim -imalı imalı gülerek- ayrıca ne tesadüf ki ben de 11. Sınıfım ve 17 yaşındayım. " Söylediklerimi zaten gülümseyerek dinliyordu son söylediklerimde yine kısa bir kahkaha attı ay ama bu çok güzel gülüyor kii.

" Oo saat akşam 10 olmuş bile hadi gidelimm"

Sessiz geldiğimiz yolu sohbet ederek döndük ve uzun zaman sonra ilk defa ettiğim sohbet bu kadar keyifliydi.

Kapıyı çalıp açılmasını bekledik yine sabahki şahıs açmıştı kapıyı -barış- karşısında bizi görünce şaşırsa da umursamadan arkasını dönüp gitti. Aman biz çok meraklıyız sana sanki.

Alple birbirimize iyi geceler diledikten sonra ikimiz de odalarımıza girdik, hemen bavulumdan bir gecelik çıkartıp giydim.

Uyumadan önce gün değerlendirmesi yapmayı çok seviyorum bugün olanları düşünmeye başladım. Açıkçası evdekiler tarafından istenmediğimiz baya belli ediliyordu üzülüyor muydum? Tabii ki hayır, onlar kim ki? Kimse. Ama madem istemiyorlar neden bizi yanlarına almak istediler? Bu soru gerçekten kafamı katıştırıyordu. Kafamı karıştıran diğer bir konu da mahalledekiler, bu mahalle hani eskilerde olan samimi güzel mahalleler var ya onlar gibi olan bir mahalle ama bize neden nefret ediyormuş gibi bakıyolar anlayamıyorum. Neyse iyi şeylere geçelim Alp'i çok sevdim ben yani daha yeni tanıştık bu kadar çabuk sevmem, güvenmem normal mi? Alp başka biri olsa evet normal olmaz ama geç tanışsak da Alp benim ikizim.

kısa bir bölüm oldu sanırım neyse canım sağ olsun dimi dimi (asla tehdit yok)

ben umay ve alp ilişkisini sevdim bence çok güzel ikiz olacaklar

ikisi de şimdiden birbirlerine baya bağlandılar ve asla birbirlerini kırmak istemiyolar çok tatlılar lan

aileye istediğiniz kadar sayıp sövebilirsiniz ben de sevmedim 🙈

bölümle ilgili düşünceleriniz neler?