9.BÖLÜM

Tam şuan zamanı durdurmak,bu anın içinde haps olmak istedim...

Kuzey yüzünü bana döndüğünde "Beren teyzene ne oldu?" dedi

Ama ben buna cevap verecek durumda değildim.bu yüzden "kuzey yapamam,anlatamam sana.Lütfen beni zorlama" dedim

Kuzey de fazla zorlanmadı ve "sen bilirsin Ama kendini ne zaman hazır hissedersen ve anlatmak istersen ben buradayım" dedi

bu sözleri bana güven vermişti ama o benim düşünmeme fırsat vermeden

"Beren dinlenmen gerekiyor" dedi ve ben o bunları söyleyene kadar vücudumdaki ağrının farkında değildim.

"kuzey bu zamana kadar neden benden kaçtın ve beni kırdın" dediğimde olduğu yerde kaskatı kesildi ve "dinlenmen lazım" diyerek konuyu değiştirmeye çalıştı ama ben illaki bu sorunun cevabını alacaktım.

Kuzey ayağa kalkınca bende ayağa kalkacaktımki bana fırsat vermeden bir hışımla beni kucağına aldı.Beni taşımakta zorlanmıyordu çünkü son zamanlarda çok kilo kaybım olmuştu ve yaşıtlarım göre oldukça zayıftım ayrıca kuzeyin bu kaslı vücudununda etkisi yok değildi.

Ben kuzeyin kuçağında aşağıya inmek için çırpınırken kuzey oldukça rahattı ve "uslu dur kendine zarar vereceksin sincap" dedi. Bir dakika ne demişti o sincapmı.

Duyduğum şeyle gözlerimi irice açtım ve "ne sincabı ne diyorsun bee" dedim hiddetle aama onun umurunda değildi söylediklerim çünkü "sürekli gizli gizli yediğin o fındık ve fıstıklardan sonra sana ne dememi bekliyordun sincap" diyince bu sefer ben olduğum erde kaskatı kesildim.Nereden biliyordu benim gizli gizli fındık yediğimi.

utançtan yanaklarıma sıcaklık hissetmeye başlayınca kafamı kuzeyin göğsüne gömdüm ve "şey... sen nereden biliyorsun" dedim az önceki hiddetli sesimin aksine

gördükleri ve duydukları hoşuna gitmiş gibi dudağının köşesü usulca kırıldı ve "orasını burasını kurcalama ama istersen sana hediye olarak bir çuval fındıklı fıstık alabilirim" dediğinde kendimden beklemediğim şekilde kafamı kaldırdım ve parıldayan gözlerle ona bakarken "gerçekten alırmısın" dedim ama aklıma gelen şeyler yüzünden gözümden akan bir yaşa engel olamadım...