Kayaların örttüğü bu kızıl toprağın arasında bir genç kız yıkık binaların arasında yürümekte. Hayalleri çoktan parçalara ayrılmış bu çiçeğin.

Simsiyah giyinmiş kendini bu toprağa ne zaman ait hissetti ki? Onun dünyası duvarın arkasında belki de.

Ev demeye gücü yetmediği o binaya ulaşmaya çalışıyordu. Adımları hızlı olması lazım. Burada kimseye güvenilmez.Ecelin bir anda burnunun ucuna konabilirdi.

"Akasya"diye seslendi arkadan bir oğlan çocuğu. Arkasını dönmedi Akasya. Durdu sadece yerinde.Hayallerini parçalayan çocuk buradaydı.

"Akasya"dedi tekrardan çocuk. Bu sefer ilerledi Akasya. Duramazdı onun için.

Çocuk önüne geçti ve eline yapıştı."Akasyam yapma böyle." Dedi

Akasya baktı çocuğa. Donuktu bakışları."Bırak Oral." dedi hiddetle. Oral'i beklemeden yan apartmanın içine girdi. Birkaç kilit açıp birkaç kapı kapattı.

Oral gelmesin diye kilitledi ama o hep girdiği gibi pencerenin kenarında bekliyordu.

Akasya oflayarak ilerledi masasına doğru. Avuçlarını kafasına yasladı. Siyah hırkasına baktı önce sonra içine giydiği beyaz tişörtüne. Kenara koyduğu en sevdiği eşyalarına baktı. Tokalar bileklikler ve küpeler. Severdi mücevherleri. Ama en büyük elması sanki kaybetmiş gibiydi.

Arkasını dönüp ona bakan Orala anlamlı bir bakış attı.Hırkasını hafifçe aralayarak beyaz tişörtünü gösterdi.

"Neden siyah giyindiğimi biliyor musun Oral? Peki ya sevdiğim şeylerden niye vazgeçtiğimi?" Saçlarındaki örtüyü de yana savurdu. Kızıldı onun saçları ama eskiden. Severdi savurmayı. Ama eskiden. Şimdiye sorsalar o da kararmıştı.

Oral baktı sadece Akasyasına. "Git" dedi Akasya."Siyahın altında bir umut beyaz giydim atmadım belki bir gün takarım diye kolyelerimi. Sen umudu da parçaladın. Git Oral. "

Oral ilerleyip sıkıca sarıldı ona. Çiçeğini fazlası ile üzmüşlerdi. Onun sorunu da buydu. Her şeye masumdu. Dolardı hemen gözleri.

"Söz veriyorum Akasyam senj bırakan herkesi mezarda bırakacağım. Söz veriyorum onlara gün yüzü göstermeyeceğim. Her şeye yeniden ve beraber başlayacağız."

Akasya başını göğsüne yasladı. Sevgi sandı bir kaç sıcak sözü. Güvendi onun gözlerinin içine bakan ilk kişiye.

Annesi olsaydı belki de ablaları bilir miydi sevgiyi? Anlar mıydı sahteyi?Kollarını daha da sıkı sararken arkada annesinin altın küpeleri Aksyanın yaslandığı masadan aşağıya yuvarlandı. Duymadı sesini Akasya.

"Söz veriyorum."dedi tekrardan Oral. Oysa o da sevgiyi öğrenememişti. İntikam denilen şeyi sevginin anahtarı bilirdi.

Akasya tekrar bir derin nefes verirken kendini o an için en güvenli yerde hissetti. Fakat beyaz tişörtüne bulaşan kanı göremedi.