İçeri de kim var kim yok bakarken Nesha nın sandalyede oturduğunu fark ettim. Sabahki derslere gelmemişti, morali bozuktu ve eli boynunun üzerinde bir şeyler düşünerek dalmıştı.

Yemekhaneden getirdiğim bir tabağı onun önüne bırakırken sıçradı. "Korkuttun beni Olenka."

Ona alındığımı gösterir bir şekilde bakmadan sınıf dolabıma ilerledim. Üst üste dizilmiş düzenli dolabımdan bi kitap alırken onun tıkış tıkış olan dolabına bir bakış attım.

"Yine ne oldu Olenka?"

"Sence Nesha." bilmiyorum deyip yemeğe gömülmüştü. Ağzına tıktığı kaşığın boyutundan ne kadar aç olduğunu görebiliyordum.

Yanına oturup onu inceledim, gözüm boynuna kaydı. Hafifçe morarmıştı.

"Yakında okuldan atılacaksın." boş vermiş bir şekilde omzunu kaldırdı. "Kim takıyor ki gelip gelme mi."

"Sınavlar gelince göreceğiz ama 'kim takıyoru'!"

Yüzüme acıyla baktığında bir iç çektim. "Bana anlatırsın değil mi?"

Etrafıma bakındım, içeride bulunan öğrencilerin hepsinin ailesi zengindi. Neshanın burada olma nedeni ailesinin zengin olması değil sadece zengin görülmesiydi. Son zamanlar da neden geç kaldığını bilmiyordum, sanırım ailesi ile yine sorunlar yaşıyordu.

"Tamam Nesha ama daha çok özen göstermelisin." bana bakıp sarıldı, içimdeki yükün kalktığını hissedebiliyordum.

Sınıftaki kalabalık artarken Emery'nin geldiğini gördüm. Kahverengi saçlarının uçlarını maviye boyatmıştı. İçeriye girdiğinde çoğu kişi ona bakış atıp fısıldaşmaya başladı. Ondan korkuyorlardı, hiç bir şey yapmamasına rağmen.

"Selam kızlar!" yanımıza yanaşıp çantasını masaya attı. "Sabah gelemedim, üzgünüm."

Nesha gülümseyip masada ona da yer açtı."Anlaşılan tek kaçak ben değilim."

"En azından onun bir gerekçesi var" dedim Nesha ya. Kırıcı olmam umrumda değildi asıl kalbimi kıran bana anlatmayan kendisiydi.

"Babam bugün yine bilmem kaç tane oyuncak asker gösterisi izletti. O sefilleri anlamıyorum sonunda hepsi bir gün ölücek ama babam törenlere bayılır." bıkkın bir şekilde sandalyeye çöktüğünde bir kaşık da kendisi alıp yemeye başladı.Onunkisi açlıktan değil strestendi.

"Emery siyaset konuşmuyoruz."

Ofladı ve gözlerinin parlaması sırasında bana baktı."Tamam Emery, öğrencim iki tane oldu. Sana da anlatırım."

"Tamam bu akşam bizdesiniz." Biz Emery ile atışırken Neshanın bakışları dikkatimi çekti. İçeriye üst sınıflardan biri gelmişti ve öğrencilerden biriyle konuşuyorken birden Nesha ya döndü. Başını iki yana salladı.

Neshanın gözleri kapanıp açıldığında ona seslendik. "Nesha bu akşam olur mu? Duydun mu beni?" dedi Emery. O da fark etmişti.

"Bu...Bu akşam sanırım olmaz... Şeyy benim işlerim var." ayağa kalkıp bizden uzaklaşmaya başladı. "Nereye? Ders başlıyacak!"

"Merak etmeyin yetişirim. Sanırım lavaboya gitmem gerekiyor."

Acı çekiyormuş gibi yutkunurken hızlıca sınıftan çıktı. Az önceki çocuğunda onu takip ettiğini gördüm.

"Sanırım bu akşam başka bir işimiz var Olenka. Şu dersi yarına mı ertelesek?"

-OLENKA-