1 hafta sonra yıldızdan devam

Geçen bir haftada ben karargaha geri döndüm, Savaş komutanın durumu daha iyiydi yavaş yavaş iyileşmeye başlamıştı, bizim ekip dedikleri gibi iki gün sonra bana bilgileri ulaştırmışlardı.

Topal bu sefer büyük oynayacak gibi çünkü bir çok kampta düzenlemeler yapılmaya başlanmış, yeni teröristler gelmeye başlamış ama Topal ise tam 12 Ocakta buraya gelmek için yola çıkacakmış.

Bu tarihi duyar duymaz özellikle seçtiğini anladım biliyordu benim onun peşine düşeceğimi, o da beni daha çok kışkırtmak için anne ve babamın ölüm tarihinde buraya döneceği bilgisini yaydı ama nerden nasıl geleceğini bilmiyoruz.

Ah tabi bide Baranın ölmeden önce kucağımıza bırakmış olduğu bir adet bomba vardı. Rıza Albay bir haftadır nerdeyse benimle hiç konuşmadı ben konuşmak istediğimde geçiştirdi, ama artık benimde sabrım kalmadı o yüzden bugün ne olursa olsun onunla konuşacağım ama önce uzun süredir antreman yapmadık bakalım bizim tim paslanmış mı?

Hemen hazırlanıp saatte baktım saat sabahın beşiydi eminim hepsi rüya alemindedir eee bana da o rüyayı bölmek düşer dimi ama.

Hemen odamdan çıktım ve timin yatakhanesine doğru gitmeye başladım.

Elime almış olduğum demirle timin yatakhanesine girdim ve yüzümde ki sinsi sırıtışı hemen silip ranzaların kenarına vurmaya başladım.

" Kalk kalk kalk, hadi hala uyuyor musunuz siz?"

Hepsi yataklarından sıçrayarak kalkıp sıraya girdiler, daha doğrusu sıraya girmeye çalıştılar bir süre sonra kendilerine geldiler.

Şöyle bir göz attığımda birinin eksik olduğunu fark ettim , kısa bir incelemeden sonra Muratın hala yatağında uyuduğunu fark ettim benim baktığım yöne bakan timin suratında tedirginlik oluştu.

Bende yavaş ama sağlam adımlarla Muratın yatağına yaklaştım tam başında durdum önce yavaşça seslendim.

" Murat kalk."

" Lan Ali yürü git başımdan"

" Murat kalk!"

" Ali bak kalkarsam kötü olur git dedim sana."

Daha fazla dayanamadım ve onun anlayacağı dilden konuşmaya başladım sonuçta benimde bir sabrım var dimi ama .

" ASKER KALK!!!"

Murat benim sesimi duyunca önce gözlerini açtı sonra beni görünce hızla yerinden kalkmaya çalıştı anın paniği ile ayağı yorganına dolandı ve yataktan yere düştü, resmen kendi kendini paket etmişti.

Ben kendimi gülmemek için zor tutarken timde gülmemek için kendilerini sıkıyorlardı bunun sonunda garip garip sesler çıkıyordu tabi ben hemen kendimi toparladım.

" Hepiniz hemen hazırlanıp antrenman alanına geliyorsunuz HADİ!!"

Onları orda öyle bırakıp çıktım , hemen yemekhaneye gidip kendime güzel bir çay doldurduktan sonra antreman alanına geçtim ve timi beklemeye başladım.

Aradan geçen beş dakikanın sonunda hepsi karşımda ip gibi dizilmişti bende elimdeki çay bardağını kenara bıraktım ve tam karşılarında durdum.

" Rahat, hazır ol, rahat, hazır ol. Eeeee çok şey yaşadık ve antremanları boşladık biraz ne dersiniz?

Bakalım paslanmışmıyız, önce 20 tur koşu ile başlayalım sonrasına bakarızz."

Hemen üzerimdeki montu çıkardım ve en öne geçerek tempolu bir şekilde koşmaya başladım onlarda arkamdan koşuyorlardı.

20 tur koşunun sonunda durduk time bir göz gezdirdiğimde gayet iyilerdi.

" Şınav pozisyonu al!!"

Onlarla beraber bende şınav pozisyonu aldım.

" 50 şınav 50 mekik çekiyoruz hadi."

Şınav ve mekikten sonra biraz yorulmuş gibi duruyorlardı.

" Ne o yoruldun mu asker."

" Hayır komutanım."

" Eee o zaman sizi şöyle parkura doğru alalım bakalım, bu arada bugün süre tutuyorum bakalım en hızlınız hanginiz."

Önce birbirlerine baktılar sonra da bana.

" Ne oldu asker?"

" Komutanım, aslında en hızlımız genelde Ali'dir."

" Öyle mi Ali?"

" Evet komutanım."

" Eeee o zaman bakalım gerçekten de hızlı mısın?"

" Nasıl komutanım."

" Salih buraya gel, biz Ali ile parkurun başına geçeceğiz sende bizi gözetleyeceksin. Ali buyur bakalım ne kadar hızlısın görelim."

Tim önce şaşırdılar benim söylediklerime sonra Mustafa konuşmaya başladı.

" Komutanım Ali ile mi yarışacaksınız?"

" Bu yarış değil Mustafa bakalım beni geçebilecek mi?"

" Komutanım eğer sizi geçersem bir şey olmayacak dimi."

" İnan bana hiç bir şey olmayacak bana ne kadar hızlı olduğunu kanıtlayacaksın.

Ama ekstra olarak parkurun sonuna iki hedef koyacağız birini bıçak ile diğerinide silah ile vuracağız tamam mı?"

" Tamam komutanım."

" Eeee o zaman buyrun bakalım ."

Ali ile parkurun başına geçtik, Salihin komutu ile önce uzun bir denge den geçtik daha sonra tırmandık, buraya kadar benimle başabaştı nerdeyse, tabi ben biraz ona avantaj vermiş olabilirim.

Sürünmeye girdiğimizde bu kadar avantajın yeterli olduğunu düşündüm ve hızlandım.

" Hadi Ali bütün hızın bu kadar mı? Sen aralarında en hızlısıysan diğerleri oldukça yavaş anlaşılan."

Benim sözlerim onu hırslandırmış olacak ki hızlandı, benim amacımda zaten onun hırslanıp beni geçmeye odaklanmasıydı, ama hala bana yetişemedi.

Atışa geldiğimizde tek atışta karşıdaki hedefleri vurdum ben bitirdiğimde Ali yeni geldi ve oda hedefleri vurdu.

" Evet Ali hızlıymışsın, ama şunuda bilmeni isterim genelde beni kimse geçemez bu hep böyleydi."

" K-komutanım, siz baya beni parkura gömdünüz."

" Evet şu an ben seni geçtim, bunu hepiniz için söylüyorum; şunu unutmayın bu hayatta kimse yenilmez değildir ya da hiç bir şey çözümsüz değildir siz sadece kendinize güvenin ve çok çalışın o zaman hedefinize ulaşırsınız.

Evet yeter bu kadar gevezelik birazda sizleri görelim bakalım."

Hepsi antreman sahasına geçti ve sırayla parkuru tamamladılar, sonunda antreman bittiğinde hepsini serbest bıraktım .

Bende hemen odama gidip hızlı bir duş aldım daha sonra üniformamı giydim ve Rıza Albayın odasına gitmek için odamdan çıktım.

Rıza Albayın odasına geldiğimde kapıya vurdum ve içeriden gelen ses ile kapıyı açıp içeri girdim. Rıza Albay beni görünce konuşmaya başladı.

" Yıldız şu an hi-"

" Komutanım, özür dilerim ama bu sefer konuşmadan gitmeyeceğim."

" Yıldız konuşacak bir şe-"

" Hayır komutanım konuşacak bir şey var, o Baran şerefsizi neden bahsediyor, siz neden bir haftadır nerdeyse benle konuşmaktan kaçıyorsunuz neden komutanım?"

Rıza Albay bir süre bekledi daha sonra benimle konuşmaya karar vermiş olacak ki oturmamı istedi bende oturduktan sonra konuşmaya başladı.

" Yıldız, sana ümit vermek istemediğim için bir haftadır konuşmuyoruz seninle."

" Ne ümidi Rıza Amca"

" Şimdi sözümü kesme ve beni dinle; Senin bir abin vardı kızım, daha dört beş yaşındaydı ki o şerefsizler abini sizden aldılar.

Annen sana hamileydi o dönemde, her yeri aradık hiç bir ize ulaşamadık.

Çok uzun süre sonra bir iz bulduk tam yakalayacaktık ki Topal şerefsizi abini alıp tekrar kaçtı, sonra bize bir video gönderdi orada abinin kafasına silah dayamış ve tetiğe basmıştı ama videonun geri kalanı yoktu biz hepimiz abinin öldüğünü düşündük.

Annen dışında ama yine de bir süre aradık artık hiç bir şekilde bulamayınca vazgeçtik, sonra sen doğdun ve annen ile babana can oldun o yüzden seni herkesten korudular sakladılar ama bir şekilde o şerefsiz topal öğrendi ve sizi pusuya düşürdü.

Yani kızım Baran abinden, yi-"

" Yiğitten bahsediyordu."

" Sen nerden biliyorsun kızım abinin ismini?"

" Rıza Amca babam rüyama girdi ve benden yiğiti bulmamı istedi. Abimi bulmamı istedi.

P-peki gerçekten o yaşıyor mu?"

" Baranın söylediklerinden sonra araştırmaya başladım arkadaşlarıma haber verdim sonunda bir ize ulaştık.

O gün tam Topal Yiğidi vuracakken birisi onu oradan kurtarmış ama kim kurtardı nasıl kurtardı bilmiyoruz kızım."

" Rıza Amca ben inanıyorum Abim yaşıyor ve ben onu bulacağım ama önce şu içerideki haini yakalama zamanı geldi.

Hem babamda abimi bulmamı istedi. Bende ne olursa olsun onu bulacağım ."

Bilinmeyen bir kişiden devam

İşte büyük gün geldi bugün sınırdan geçiyoruz yaklaşık iki senenin sonunda Türkiye'ye geri dönüyorum.

" Heval hayde Topal seni bekler."

" Tamam geliyorum."

Hemen telefonumu çıkardım ve gerekli yerlere mesaj attım.

" Birazdan yola çıkıyoruz."

" Tamam bir süre daha müdahale etmiyoruz. Dikkat et."

" Tamam."

Hemen mesajları sildim ve telefonu gizli cebime koydum, daha fazla "Topal beyi" bekletmemek için eşyalarımı aldım ve odadan çıktım.

Bakalım bizi neler bekliyor...