Yeni Üyelik
40.
Bölüm

37. Bölüm

@_yazarayl_

Kafamı kurcalayan baya durumlar vardı. Ve kötü olan şu ki Artık Berkin benden bir şeyler sakladığı kesinleşmişti. O günden sonra da sürekli saçma sapan cümleler kurmaya başlamıştı yok kimse kimseyle durduk yere karşılaşmaz mış, yok kimse tesadüfler sonucu arkadaş olamazmış. Saçma saçma konuşup canımı sıkıyordu. Her neyse durumlar bundan ibaret. Şimdiyse odamda oturmuş bişeyler karalıyordum. Olayları karıştırmamak adına bir süre tabiki susabilirdim. Ama bu onu gizlice gözlem altına alamayacağım anlamına gelmiyor tabiki. zaten benimlede hiç ilgilenemiyordu bu sıralar. Yanına inip biraz yalakalık yapabilirdim bence?.

''Selamlar efendimm? Nasılsınız? keyifler nasıl?''

''Ne diyon kız?''

''Mesafe koydun aramıza Berk. Farkındayım emin ol''

''biliyorum seni aksattım biraz ama sende emin ol fazla yoğunum. Uğraştığım şeyler o kadar fazla ki... sana anlatacak fırsatım bile olmuyor.''

"Eskisi gibi değilsin Apak."

"Nasıl olmam gerek kumsal?"

"Biliyorsun."

"Artık bildiğim gerçekler içinde kayboluyorum."

"Gerçeklerini bana anlatırsan kaybolmana izin vermem. Seni, eski seni yeniden bulabiliriz"

"Gidersin kumsal"

"Gitmem berk. Bak kaç sene geçti beraberiz. İşe bak ki beni bırakıp gitmeyi sen denedin. Tamam bende denedim belki ama sen kaçırdın gerizekalı."

"Yine kaçırırım bak gidersen."

"Tamam anlat şimdi"

"Her şeyin zamanı var Kumsalcık. Öğreneceksin zaten"

"Ya! Tamamda neyi öğrenicem berk! Ayrıca kumsal diyip durma Güneş adım kumsal 2. Adım o hep çıkmaz karşına"

"Biliyorum. Seni kumsala alıştırıyorum ona ihtiyacın olacak"

"Şifreli konuşmayı kes"

"Offf off hayattan bezdirdin ha beni"

Kafasına terlik attım. Alışmış olmalıydı buna.

"Ne vuruyon lan ruh hastası!"

"Canım istedi hakettin sen"

Sabır çekti ayağı kalktı.
"Kliniğe gidiyom ben tamam?"

"Tamam defol."

"Aman iyi küs"

"Sen küstürdün bir kere"

''Alırız akşam gönlünü bebek''

göz kırptı çıktı ve gitti.. benimde hazırlanıp çıkmam gerekiyordu zaten. Basit bir şeyler giyinmek istedim bu sefer. Dışarı çıkma sebebim zaten Tugayla buluşacak olmamdı.

Tugayı aradım. Hemen açtı.

''Alo? sevgilim?''

''nasılsıınn?''

''iyiyim yavrum sen?''

''bende iyiyimdee şey nerdesin?''

''hastanede?''

''geleyim mi? bir şey konuşucam''

''Gel bakalım bekliyorum''

''Görüşürüzz''

''Görüşürüz güzelimm dikkat et''

''Ederim''

kapattım evden çıktım. Konuya nasıl gireceğim ne diyeceğim hakkında ufak bir fikrim bile yoktu. Hastaneye geldim. Acaba çok tepki verirmiydi? bunları düşünürken odasına yaklaşmıştım bile. Gidip kapıyı tıklattım. Girdim.

''Hoş geldin Güzel kız''

''Hoş buldum..''

''Bir sorun mu var? Ne konuşacaktın bakayım?''

''Bak Tugay... konuya nasıl giricem ne diyeceğim bilmiyorum. Ama bunun doğru olacağını hissediyorum.''

''E anlat artık''

''Daha iyilerine layıksın''

duraksadı bir süre

''Derken?''

''Ayrılalım mı..?''

''Güneşim..'' daha çok sabır dileniyor gibiydi.. devam etti

''Ne dediğinin farkında mısın sen? Ne ayrılması? Nerden çıktı bir anda?''

''Farkındayım ama ayrılalım işte''

''Sebep ver bana güneş. Lafı hiç dolandırma olur mu? yeni sevgili olmuşken ayrılma sebebin ne''

duraksadım biraz.

''Başkasını sevmeye başladım''

Ağzından sadece Ne? tınısı döküldü.

''başkası?'' ''Sen benle beraberken başkasına mı aşık oldun?''

''Evet..''

''Kim?''
tam konuşacaktım olumsuz bir cevap için ama sesini yükseltti.

''Kim Güneş Kumsal Yerel? beni elde etme hevesini alıp sonra başkasına kaptırdığın kalbin kime aşık şuan?''

''Tugay-''

''Söyle.''

''Ama-''

''SÖYLE LAN SÖYLE KİM O''

''SÖYLEMEK İSTEMİYORUM''

''AMA SÖYLEYECEKSİN''

''HAYIR''

''GÜNEŞ KİM O KİM KİM BENİ HEVESLİK KULLANIP ATTIĞIN O HERİF KİM''

''SANA-''

''NE DEMEK BANANE ULAN BENİ ALDATACAKMIŞSIN SAĞOL ZAHMET EDİP AYRILDIN SÖYLE ŞİMDİ''

''AĞZINI TOPLA''

''Güneş konuş hadi''

''Hay-''

''GÜNEŞ''

''BERK TAMAMMI? BERK OLDUMU?''

Sessizlik çöktü biraz..

''Ne dedin sen?''

''Berk..''

''Güneş.. yapmadım de.. kardeş dediğin insana aşık olamazsın..?''

''Ama oldum..''

''Allah seni bildiği gibi yapsın Kumsal. İşte şuan kumsala yakışır biri oldun. Mutlu olursun umarım ama pişman olacaksın. Öyle bir pişmanlık duyacaksın ki.. benimle ayrıldın diye değil. Zamanında öğreneceksin. Ama ölmek için yalvaracaksın kumsal. Yerin dibine gireceksin utançtan. Ama o zaman seni yaşatmak için senin unuttuğun biri seni yaşatacak. Bu dediklerimi hiç unutma Yerel.''

sözleri kursağıma oturmuştu.. o kadar.. o kadar ağır gelmişti ki.. Evet berke aşık olmam başlı başına bir hataydı ama..

tugay çıktı ve gitti odadan. Bende kendime biraz gelince arabaya binip eve doğru sürmeye başladım. Arkadan bir kahkaha sesi gelene kadar her şey yolundaydı(?) sanırım yani..

içeri berk girdi ve ben bakakaldım.

''Sen..? bana mı şakamısın kızım sen''

daha çok siniri bozulmuş gibi gülüyordu.

''Güneş sen tugay için ağlarken nasıl bana aşık oldun?''

''senle daha çok vakit geçirdik.. daha çok bağlıydık.. en yakınımdın.. her şeyi senle yendim''

''ah be kızım sen neden hiç doğru seçim yapmıyorsun? Tugay senin için en iyisiydi ama ayrıldın. Hemde bana aşık olduğunu söyleyerek. Duyguları ne kadar incinmiştir biliyormusun..?''

''Ama ben berk.. daha fazla beraber olamadım.. yani.. sevdim ama bitmiş içimde...''

''Bak güneş.. duyacağın hiç bir şeye hazır değilsin''

''Neye?''

''Ben ve sen olmayız.. imkansız. Sen benim kardeşimsin bu adilik olur. Bana olan duygularını silmen gerekiyor''

''biliyorum kardeşinim... ama seni çok seviyorum''

''Güneşim sencede duygularının çok çabuk değiştiği bir dönemde değilmisin? beni uzun sevebileceğinden eminmisin?''

''Berk bari sen böyle konuşma...''

''Güneş biz kardeşiz olmaz..''

''biliyorum''

''Güneş biz kardeşiz.''

''Anladım berk tamam.. belli etmeyeceğim duygumu.. söz..''

of çekti derinden.

''Güneş, biz kardeşiz. Sen ve ben Öz kardeşiz. Sana dedim.. kimse kimsenin karşısına çıkıp böyle iyilik yapmaz. Ben seni buldum.. ama sen arkadaş sandın yakının yaptın. Bilmediğin çok şey var ve bununda sırası şimdi değildi.. baban anneni aldattı metenin babasıyla oldu ve eski sevgilin mete bir nevi üvey kardeşin oldu senin değil mi? annen hep bir gizem içindeydi mira. Sana bahsetmedi bir abin olduğundan.. ama bana gelip senin büyüdüğün her bir saniyeden bahsediyordu. Sana belki büyük yalanlar söyledim.. ama affedebilirmisin beni? hislerini bitirebilirmisin...?

Her şey bildiğin kadar masum değildi küçük kızım, ne biricik baban o kadar iyiydi ne biricik annen o kadar ilgili. Annen sana verdiği ilginin sinirini benden çıkarırdı sana verdiği ilgi bana vurduğu elleriydi aslında. Babanın sana pamuk şeker aldığı zaman parası oldu hep ben bir ekmek istediğimde git çalış dendi. Sana olan para bana gelince delinmiş cep'ti her zaman.''

''Ben... benim..''

''konuşabilecekmisin..?''

''neden..''

''sen.. yani... yalansın? ben.. Mira'yım.. soyadının deniz olması gerek..?''

''evliyim desem her şeyimi değiştim desem..?''

''Ama b-berk sen..... almira girmişti o.. o nasıl.... sen..''

''almira değil hayatımdaki kişi.. ben uzun süredir evliyim zaten...''

''Berk bunu benden sakladın... benden kardeşliğimizi sakladın.. benden hayatını neden bu kadar fazla sakladın.. her şeyin yalanmış''

"Ama sen gerçeksin hayatımda.. alışırsın alıştırırım"

Kafa salladım hayır anlamında. Yanına yaklaşıp sert bir tokat yapıştırdım.

"Beni ne duruma düşürdün lan..? Beni bataklıktan kurtarıp geri oraya soktun! Ben abime mi aşık oldum! O kadar pislik bir insan mı oldum ben!"

"Güneş güneş dedin! Aslında doğduğumdan beri tanıyordun beni!? Lan evlilik ne demek! Ne evliliği! Sen yaşıtız dedin sonra abinim diyorsun! Basitmi!"

Konuşmuyordu bile..

"Berk Apak.. sen sadece artık Berk Apak olarak kal. Ne benim berkim ne kardeşim ne de başka bir şey. Sen Berk olarak kal. Çünkü artık zaten yanında duran ne bir güneş olacak ne de başka bir şey."

"Ama.. ama gitmicem dedin.. sana anlatırsam gidersin dedim gitmicem dedin.. gitme benim senden başka evim yok ışığım yok tek ışığım gün ışığın.."

Yüzüne baktım. Ayrıldım odadan. Sersem sersem yürüyordum sadece. Gidecek miyim?
Nereye gidicem?
Berki unutamam ama?
Peki arkadaşlarım?
Gidersem her şeyi silmem ve yeniden bir hayat kurmam gerekecekti..
Ama yeniden isim değiştirmeye ne benim kalbim yeter ne berkin bulmaya kalbi yeter...
Berkinde dediği gibi şimdi ya kumsala ihtiyacım olacak ya Mira'ya...

 

 

Selamlarrrr! Üzülerek söylemekteyim bu son taslak bölümümdü. Ve artık haftada 1 bölüm gelicek yazmaya devam ediyorummm. Bölüm hakkında yorum yapmayı unutmayın<3

Loading...
0%