Uzun uzun geçen günler ardından yine sıradan bir gün yaşıyordum. Ama farklılık yapmaya çalışıyorum kendimde. Çünkü kendi kalbimi sarmaktan ziyade onarmaya çalıştığım 2 kalp vardı. Abim ve Emir. Abimin kalbi belki ben yanındayken geçiyordur. Ama Emirin geçmiyordu. Hissediyordum. Bugün bir sürpriz yapmak istiyordum onlara. Normalde hiç yemek yapamam ama onlara yeni evlerinde güzel bir akşam yemeği hazırlayacaktım. Evet yeni ev.. şuan hep beraber kalıyoruz ve ev gerçekten küçüktü. Bu sürprizden diğerlerinin haberi yok.. ama yeni büyük bir ev aldım ve herkesin zevkine ait odalar yaptım. Emirin odasına özendim.. emirinde kardeşi vardı. Onunla fotoğraflarını koydum siyah ve gri tonları hayranıydı o tarzda duvarlar seçtim. Biraz saçma geliyor değil mi.. ilk birini unutuyorsunuz sonra hatırladığınız zaman en ince ayrıntısına kadar zevklerini huylarını kokusunu bile hatırlıyorsunuz. E tabi bu biraz benim gerizekalılığımla alâkalı. Evden hazırlanıp çıkacakken durduruldum baktım emirdi.

"Sen kaç gündür nereye gidiyorsun ya böyle?"

"İşlerim var birazcıkk"

"Çok yoruyorsun kendini"

"Gayet iyiyim"

"Belli eve gelir gelmez ölü gibi uyuyorsun"

"Ya olabilir neyse gidiyorum ben bay bay"

"Dikkat et "

Çıktım kapıdan ve gittim eve. Güzel güzel yemekler için mutfağa giriş yaptım. Gerçi güzel mi değil mi orası biraz şüpheliydi. Tarifleri açtım.

Bence,

Börek patates ve peynirli

Fırında tavuk

Atıştırmalık niyetine makarna salatası

Pilav yeterliydi.

Şimdi azı gitti çoğu kaldı. Tariflerine baktım yapmaya çalıştım.

Börekleri kolayca yaptım. Ama açıldı sararken bir daha sardım. Tavuğa geçtim hemen.

Bu tavuk tüm? E bunun ayakları var...?? İbik miydi o?

Tavukta ibik olmaz güneş..

Ben buna nasıl dokunacaktım ki..

Eldiven taktım sosunu yaptım yavaş yavaş tüm tavuğa yedirdim sosu. Sonra fırını ayarladım. İçine koydum tavuğu. Başka napacaktım ben ya? Pilav tarifi açtım.

Zar zor yaptığımda pilavı yapmasında en iyi olduğum makarna salatasina başladım. Sonunda onu da bitirdiğimde masayı hazırladım. Kadeh koydum. Çok şık görünüyordu zaten. Geriye Emir kalmıştı. Onun odasına çıktım. Telefonunu bir ara karıştırıp ikimizin tüm fotoğraflarını bulmuştum. Geceninde payı vardı bunda.. ve sonra çıkartılmıştım yani tüm fotoğraflarımız şuan elimde. Ama onun odasında kardeşiyle olan fotoğrafları vardı. Bunu kendi odama yapsam daha iyi olurdu e benim odamda zaten emirin fotoğrafları ve Berkin fotoğrafları vardı. Misafir odası ideal. Misafir odasına ilerledim emirin parfümünden sıktım ve kendi parfümümden de sıktım. Fotoğrafları astım led küçük renkli lambalar yerleştirdim. Yatağı zor bir şekilde itmeye çalıştım. İkimize yeterli büyük alan açmak için. Yapamadım bu yüzden balkona geçtim. 2 tane puf armut koltuklardan koydum küçük bir sehpa çektim ortaya ikimiz için vişne aromalı alkol koydum. Ağır değildi çünkü zaten aşağıda içecektik sarhoş olmasını istemiyordum. Balkona led lamba değil sarmaşıklar astım. Hoş bir görüntü olması için. Balkondan da çıktım en sonunda. Masayı hazırlamıştım. Yemekleri koydum ortaya. Sonra abimin aradım.

"Efendim abimm?"

"Abii size bir adres atıcam oraya gelirmisiniizz?"

"Nerdesin kız? Kimle gelim?"

"Ya hep birlikte işte"

"Tamam tamam görüşürüz"

Kapattım konum attım. Abimin odasına göz attım yataklarının üzerinde geceyle olan düğün fotoğrafı asılıydı büyük. Onun dışında tam bir evli odasıydı. Burak abinin odası tamamen siyahtan oluşuyordu. Emirin odasına girdim her yere bir sürü özür dilerim yazdım.. belki 100 belki 200 belki 300.... Çıktım odadan aşağı indim. Tam da kapı çalmıştı. Koşup açtım hepsi vardı.

"Hoş geldiniiizz"

Burak; "hoş buldukk"

Gece; "selaamm ay ev ne güzell, Berk bizde böyle bir ev alalım mıı?"

"HAYIRRR!"

"yani...şey.. neyse gelin hadi"

Abim konuştu

"Evden güzel kokular geliyor korkmalımıyız?"

"Ne alaka Abi ya?"

Hepsi girdi masaya baktılar

"Sen yemek yapmayı biliyonmu abicim.."

"Hiç hoş değil yalnız! Otur ye işte yemezsen aç kal uğraştım ben hepsine.."

"Şaka yaptım balımm"

Gelip yanağımdan öptü.

Emir ilk kez konuştu

"Ne gerek vardı? Daha sabah çok yoruyorsun kendini dedim sana dimi?"

"Senin için yaptım"

Gülümsedi "Sadece ben yani?"

Tüm bakışlar bana döndü.

"Hepiniz için yani.."

Oturduk birlikte masaya yedik yemekleri.

"İçecek kırmızı beyaz?"

"Lan sen kırmızı beyazı nerden biliyosun!"

"Abicim.. boşver sen söyle"

"Beyaz"

Abim Burak abi ve Emir beyaz

Ben ve gece kırmızı aldık.

İçtik birlikte.

Burak abi konuştu.

"Güneş sen şimdi meslek olarak ne düşünüyorsun?"

"Evin babası olarak küçük kıza meslek soruldu"

Gece kafasını eğdi gülmemek için.

"Iıı ben bir ara meslek değiştirmek istedim ama vazgeçtim. Beyin cerrahı olarak devam edicem bir hastaneye girip"

"E ne güzel gir emirin Hastanesi'ne beraber yoldaş yoldaş çalışın"

Emir konuştu.

"Bencede. En azından yalnız kalmazsın cerrahlık başlangıç aşamasından başlatırım seni"

Pardonn? Hayatım benim ödüllerim var hem yurt dışında hem burda.

Abim konuştu

"Emir Emir emiirr.. ah ah yazık sana. Benim kardeşim alt sınıflarda çalışamıyor biliyor musun? Onun aurasına ters. E zaten bir sürü lisansları var. En alt seviyede başlaması gereken o değil."

Emir sustu kaldı. Burak abi konuştu

"Ohaaa çok iyi soktu yalnız"

Saçımı savurdum.

"E yani haklı abim"

"Tamam yine de gel benim hastanede çalış"

"Bakarız tamam"

Yemekler yenildi sofra toplandı.

"Şimdi herkese ayrı hediyem var. Öncelikle en büyüğü ile başlıyorum"

Abim konuştu

"Başla güzelim "

"Bu ev.. artık hepimizin evi. Bizim evimiz. Eşyaları getiririz yakında. Ve diğer hediyem isee.. herkese ayrı ayrı oda yaptım. Zevklerinizi hatırladığım kadarıyla. Gece ve Berkin odası birr.. karı koca olduğunuz için daha büyük ve güzel. Başlayalım hadii"

İlk Berk ve Gecenin odasını gösterdim. İçeri girdiler gecenin bir ara gözü doldu tabloyu görünce. Odaları ferahtı ve çok güzeldi.

Gece en son konuştu.

"Bu..çok güzel.. yavrum ne kadar ince düşüncelisin.."

"Sizi bırakıppp hemmmmeen Burak abiyi götürüyorum odasına"

Onun odasına da girdim oda şok oldu konuştu.

"Oha belim ağrıyordu benim sandalyem kötü olduğu için arkasına yaslanmalı ve dönen sandalyeli masa mı aldınn!"

"Evettt"

"Kızım ne gerek var? Biz senin abiniz" geldi sarıldı öptü saçlarımdan.

"Teşekkür ederim birtanem"

"Rica ederim abimm. Sırada Emir var.. sende kal odanda"

Herkesi odasına postalamıştım. Emiri girdirdim odasına. Kardeşiyle olan fotoğrafları gördü baktı.

"Hoşuma gitti dekorasyon güzelmiş eline sağlık"

"Sevindim beğendiysen.. ama bir hediyem daha var sana"

"Neymiş o?"

Misafir odasına yürüttüm girdirdim. Led renkli lambaları yaktım. Bir sürü özür dilerim yazıları göründü. Fotoğraflarımız göründü. Hepsinde göz gezdirdi. Balkona baktı. Bir süre sonra konuştu.

"Ben bu kadar salak mı görünüyorum güneş?"

"Ne? Hayır ne salağı?"

"Sence affedecekmiyim seni bunları yaptın diye?"

Ona bakmayı kestim. Kafamı önüme eğdim dolan gözümle. Affetmeyecekti tabi ki... Ama Burak abi ve abim affetmişti...

"Tekrardan özür dilerim"

Sessizlik vardı. Sonra birden üzerime sarılan kolları hissettim.

"Desene çok salaksın diye güzelim.. ağlamamayı öğretmek lazım sana bak?"

Saçlarımdan öptü okşadı.

"Evet salağım. Sen bunları yapmasan bile affederdim ben seni. Ve seni kırdığım için çok özür dilerim"

Yanağımdan öptü. Bende ona sarıldım bir anda ağlamaya başladım.

"Şşşş... Seni bu kadar yıprattım mı?"

"Hayır.. hiç affetmeyeceksin sandım öyle diyince.."

"Bak her zevkimi huyumu hatırlıyorsun ama sana karşı olan davranışlarımı unuttun mu? Ben nasıl kıyayım şimdi şu bebek gibi yüze? Ağlattığım için kendime sövüyorum ben. Kıyamam sana ben"

"Balkona çıkalım"

"Çıkalım ama içmeyeceksin daha fazla. Dokunur sana"

"Tamam ya"

Oturduk armut puflara. Ona döndüm onu izledim. Sonra ortadaki sehpayı arkaya itip beni yanına çekti göğsüne yasladı.

"Eski güneş gelse iyi olur birileri onu çok özlemiş"

"Eskisi gibi olacakmıymış özleyen kişi?"

"Eskisinden daha iyi olacakmış"

"Kızacakmıymış?"

"Cık.. asla kızmayacakmış"

"Peki üzülücekmiymiş kendisi?"

"Sanmam. Özleyen kişi özlediği olursa yanında asla üzülmezmiş"

Durdum biraz.

"beni bırakacakmısın..?"

"Sen bırakmadan asla"

Biraz öyle kaldık sonra ona baktım.

"Sen genel cerrah mı olmak istiyordun ya?"

"Puanım tuttu onu yazayım dedim"

"Oha.. zekiye bak.. ben gecemi gündüzüme kattım beyin cerrahlığı kazanayım diye. Bu puanım tuttu diyo"

"Zekiyim evet. Benim yanımda çalışacaksın tamam mı?"

"Neden bu kadar istiyorsun?"

"Yanımdayken sana kimse dokunamaz zarar veremez. Seni herkesten korumak istiyorum"

"Peki o zaman.."

Biraz daha dışarıyı seyrettik.

"Güneş"

"Hm?"

"Hep gökyüzüne ait kal"

"Nasıl yani?"

"Güneşte bir yıldızdır ve güneş sabah çıksa bile hep gökyüzüne ait olur. Sen benim yıldızımsın. Ve hep bana aitsin."

"Gökyüzüne ait olmaktan mutluluk duyarım. Ve sana ait olmaktan da.."

Merhabaaa!

Yeni bölüm geldi yorumlar baya düştü arkadaşlar. Fikirlerinizi gerçekten merak ediyorum ama öğrenemiyorum.

Düşüncelerinizi paylaşırsanız çok mutlu olurum🩶🤍🩶