Gözümü açtım.Kendimi bir yatakta buldum.benim kendi yatağımdı burası.Yanımda Mete vardı. Neden?. O koltukta uyuyakalmıştı. Büyük ihtimalle beni izliyordu.Ben kıpırdanınca oda açtı gözlerini.
"Nasılsın? Ne zaman uyandın? Kafan acıyomu çok ? Buz felan koyalımmı ?"
Dedi ard arda soru sorarak.gülerek konuştum.
"Sakin... İyiyim gerek yok buza ve yeni uyandım"
"Biraz fazla sordum dimi pardon korktum sadece."
Dedi o da.
"İyiyim korkmana gerek yok. Ne zamandan beri uyuyorum ?"
"Yaklaşık 4 saattir felan. Zaten öğlenci gruptayız."
Dedi. Peki şuan saat kaçtı?.
"Saat kaç?"
Diye sordum
"10'a geliyor geç olmuş ben gitsem iyi olur."
Dedi saat çok geç olmuştu gerçekten ve evi uzak olabilirdi. Düşünmeden konuşarak bir teklif sundum.
"Burda kalsana."
Dedim. Yanlış anlamıştı hemde çok.
"Hayır yani misafir odasında. Saat çok geç olmuş."
Diye açıklama yaptım.
"Gitsem iyi olur"
Dedi ısrar edemezdim. Etmek isterdim ama böyle bir hakkım yoktu.
İstemsizce susmuş bulunuyordum.Mete telefonunu çıkarttı ve birisini aradı
"Anne ben bu gece bir arkadasımda kalıcam merak etme."
"Tamam Anne dikkat ederim kendime sanada iyi geceler."
Diyip kapattı. Yalanmı söylemişti o? Yalan değildi sonuçta bende arkadaşıydım ama sıkıntı kız olmamdaydı.
"Mira özür dilerim"
Dedi niçin?
"Neden? "
"İlk geldiğinde sana biraz sert davranmış olabilirim ama artık bizim grubumuzdasın."
"Birazmı ? Tanışmak için uzattığım elimi tutmadın?"
Dedim
"O zaman birazdan biraz daha fazla"
"Neyse affettim seni."
Dedim ve yataktan kalktım.
"Nereye ?"
"Su içicem getiriyimmi sanada ? "
Diye sordum.
"Yok ben sana getirim sen otur."
Dedi ve benden önce kalkıp gitti ve elinde bir bardak suyla geri geldi.
Suyu aldım ve içmeye başladım. Bana bakıyodu dokunsam gülecek gibi.
Ve otamatikman ona bakınca benimde gülesim geliyodu kendimi tutamadım ve istemsizce suyu genzime kaçırdım.öksürmeye basladım ve öksürürken konustum.
"Ne bakıyosun yaa! niye güldürüyosun."
"Tamam tamam iç suyunu"
Dedi gülerek.suyumu alıp içmeye çalıştım. Ama izin vermiyodu.
"Meteeee!" Dedim gülmemi durdurmaya çalışarak.
"Sen gülüyosun ben bişey yapmıyorum"
Dedi. Aynen özürlü gibi sesleri ben çıkartıyorum. Su içmiyorum boğuluyorum sanki.
"Özürlü gibi sesler çıkartmaaa !"
Dedim ve arkasını döndü. Bende rahatça suyumu bitirdim.
Bana döndü.
"Ben yatsam iyi olur aslında"
Dedi.
"Tamam. Karşı odaya gidebilirsin"
Dedim. Ve kalktı iyi geceler diyip gitti.bende daha fazla oyalanmadan uyudum.

***
Sabah iğrenç alarm sesiyle kalktım. Elimi yüzümü yıkadım ve dolaba ilerleyip siyah tişört aldım altınada siyah kot şort. Dizinde yırtmac vardı.
Giydim ve altınada siyah spor ayakkabı aldım giydim. Odadan çıktım. Aşağı indim. Mete sofrayı hazırlamıştı. Ama bilmiyodu ki ben kahvaltı yapmıyodum hatta nefret ediyodum. Ama kırmamak adına biraz yiyebilirdim sanırım.
"Günaydın"
Dedim.
"Günaydın"
Dedi oda.
"Gel kahvaltı hazırladım"
Diye devam etti. Geçip masaya oturdum. O da oturdu ve beraber yemeye başladık. Bitince
"Çıkalımmı?"
Diye sordum.
"Olur"
Dedi ve çantamı alıp çıktık.o sırada telefonum çaldı. Arayana çok şaşırmıştım. Çocukluğumdan beri en yakın arkadaşım arıyodu.Gerçi aramızdaki bağ arkadaşlıktan kardeşliğe geçmişti artık. O lise için başka şehire gittiğinde ayrılmıştı yollarımız ama halâ birbirimize çok değer veriyoduk. Telefonu açtım.
"Siz aramayı bilirmiydiniz Ekin hanım."
"Yaa Farkındayım seni çok ihmal ettim ama çok yoğundum. Şimdide senin yardımına ihtiyacım var"
"Ha yani işin düştüğü için aradın?"
"Biraz öyle ama senide özlemiştim"
"Hiç yalanda söyleyemiyosun ki. Ne oldu anlat bakalım ama dur sen iyisin değilmi?"
"Evet evet ben iyiyim de..."
"Sen iyisin de ?"
"Hani ben yurtta kalıyodum ya"
"Sakın bana kavga cıkarıp yurttan atıldım deme Ekin"
"Ama ben haklıydım. Kız gelip durduk yerde bana laf atmaya basladı bende tutamadım kendimi "
"Kızı dövdünmüüüü ! İnanamıyorum sana ben sana demedimmi bir daha kavga çıkarsa aramız bozulur diye "
"Dedin ama gerçekten ben haklıydım gecmisim hakkında saçma sapan konuştu biliyosun beni tahammül edemiyorum geçmişime laf edenlere"
"Biliyorum ve sen şuanda yanıma geliyosun Ekin tamammı? Öyle sorumsuz yurt olmaz bu bir. Yurdunda kavga çıkmasına izin veren müdür olmaz bu da iki. Sende galiba yanına gelebilirmiyim diyicektim ?"
"Evet ve seni çok seviyorum teşekkür ederim."
"Akşama burda olmazsan yurdu birbirine katarım biliyosun. Al bileti gel hemen."
"Tamam gelirim."
"Otobüsten indiğinde ara beni seni almaya geliyim"
"Tamam dikkat et kendine"
"Sende"
Dedik ve kapattık. Ekin biraz sinirli bir kızdı. O da gećmisiyle alâkalıydı. Benim gibi ailesini kaybetmişti ve dayısı gille yaşamaya başlamıstı biraz büyüyünce dayısından şiddet görmeye başlamıştı ve zorla çalıştırılmıstı. Aldığı paranın eğer 1 lirası bile eksik olsa dayısı onu dışarı atıyodu birkaç gün dışarda kalıyodu ne kıyafet veriyodu üzerini değiştirmesi için ne yemek veriyodu ne de bir battaniye veriyodu üzerini örtmesi için üstelik acımıyoduda hiç yagmurlu havalarda bile zorla duruyodu ve sonraki günlerde sürekli havale geçiriyodu. Bunlar bana sadece ekinin anlattıkları kadarıydı. Şuan yurtta kalıyodu. Dayısının yaptığı son şey artık sabrını taşırmıştı ve evden kaçmıstı. Bana asla söylemiyodu ne yaptığını ama o aşağılık pisliğin ne yaptığını tahmin etmek zor olmuyordu. Büyük ihtimalle yurdundaki kızlarda dayısıyla ilgili birşey söyledi ve oda sinirlendi.
"Ekim kim ?"
Diye sordu Mete yolda yürürken.
"Çok yakın bir arkadaşım hatta kardeşim diyebilirim. Ayrıca Ekim değil. Ekin."
Dedim.
"Neden geliyomuş ? Veya sen neden çağırdın?"
Diye sordu Mete. Ekini erkek sanıyo olabilirmiydi ?
"Yurtta problem yaşamış Mete."
"Tamam. Maç var ama sadece erkekler yapacak."
Dedi Mete konuyu değiştirerek.
Bu sırada okula gelmiştik. Ve direk spor salonuna inmiştik.sonra grupla selamlaştık.
"En son burda kötü şeyler olmuştu."
Dedim.
"Bu sefer olmaz çünkü kızlar yok maçta"
Dedi ada gülerek. Hoca maçı başlattı ve benim gözüm metede takılı kaldı. Ona bakarken bir anda bana seslendi.
"Mira! Tut!"
Dedi ve üzerinden çıkarttığı tişörtü bana attı. Ne!! Neden ben ve şuan neden çıkartmıştı tişörtünü. Her ne kadar sinir olsamda belli etmedim.
Neden sinir oldun Mira ne oldu ?. Aklındaki şey olmamalı tamammı kıskanmadın onu. Ben ona aşıkmı olmuştum ? Hayır hayır olamazdı böyle bir şey. Ya olduysa ? Çünkü ona farklı bakıyodum akına veya asrına baktığım gibi bakmıyodum. Düşüncelere o kadar dalmıştımki tuğcenin dürtmesiyle bana bir şey sorduklarını anladım.
"Sana diyoruz ! Bizi dinlemiyomusun sabahtan beri Meteye bakıp duruyosun."
Dedi Tuğçe.
"Yok dalmışım sadece pardon ne sordunuz ? "
Dedim.
"Senin meteyle aranda bir şeymi var ?"
"Yoooooo n-nerden çıktı bu ?"
Dedim şaşkınca.
"Miracım çok belli ediyosun. Kızma sıcaklamıştır sadece"
Dedi ada. Nerden anlamıştı kıskandığımı. O sırada Mete geldi. Onun gelmesiyle sinirle elimdeki tişörtünü ona fırlattım ve yukarı çıkıp lavaboya girdim. İçlerinden birine girip kapıyı kilitledim. Girdiğim yerin kapısı çalındı,
"Dolu "
Dedim sanki başka yer kalmamıştı. Şuan meteye çok sinirlenmiştim ortalık yerde tişört çıkarmakta neyin nesiydi ?.
"Su açar mısın Mete ben."
Dedi Mete. Amaan bir sen eksiktin.
"Açmam Mete gidermisin. Burası kızlar tuvaleti ayrıca birisi görürse rezil olursun"
Dedim. Ben yine onu düşünüyodum.
"Umrumda değil. Aç şu kapıyı. Acarmisin demiyorum. Aç diyorum."
"SEN BANA EMİR VEREMEZSİN!"
Diye bağırdım.
"Veririm ve veriyorumda kapıyı aç."
"Mete benim sınırlarımı zorlama"
"Su beni daha fazla konuşturma"
Dedi ve sinirle kapının kilidini açıp çıktım bu yaptığı da bardağı taşıran son damlaydi.
"Konuşturursam ne olur ! "
Dedim.
"Sadece bunu istiyodum çıkmanı."
Dedi. Bana oyun oynamıştı ilk sinirlendirip sonra içerden çıkarmıştı.
"Oyun oynadın!"
"Evet. İçerden çıkman için."
Dedi. Derin nefes alıp konuştum.
"Ben şimdi gidiyorum. Ve sen sadece evde tişörtünü çıkarttığında konuş benimle!!!"
Dedim.
"Birşey diyicem ya. Sen kimsin bana karısıyosun?. İster çikarırım ister çıkarmam seni hiç alâkadar etmez !. Ayrıca daha 2 gün önce dahil oldun gruba. Birşey sanma kendini"
Dedi mete. Kırılacağını bile bile dedi.
Yüzüme hayal kırıklığı ifadesi yerleşti ve gözüm doldu.
"Özür dilerim"
Diyip tuvaletten çıktım.aşagı indim. Kızların sesini duydum.
"Mira ne oldu? Nereye?"
O sırada Mete girdi araya.
"Bırak nereye istiyorsa gitsin "
Dedi. Ben zaten durmuyodum ama koştum ve eve girip hızla kapımı kilitledim.
Neden bir anda beni kırma isteği gelmişti ? Ve ne ara ben bu kadar ağlamıştım.
Telefonum çaldı ve baktım Ekin arıyodu. Sesimi düzeltmeye çalışarak açtım.
"Efendim Ekin"
"Napıyosun? Ağladınmı sen "
Her şeyi nasıl hemen anlıyodu?.
"Yok hayır ağlamadım. Nerdesin sen hem geç kalma"
"Onu söyliyecektim. Ben yarın gelicem hazırlanamadım"
"Normalde kızardım ama neyse tamam yarın gel. Ama geç kalma en geç 13:00' da burda ol."
"Tamam. Yarın gelince anlatıyorsun ne olduğunu"
"Görüşürüz Ekin."
Dedim ve kapattım. Biraz kendime gelmek amacıyla duşa girdim.
Ama duşta daha kötü olduğumu hissettim. Yere çömeldim ve kafamı dizime yasladım. Yaklaşık 1 saat sonra çıktım. Üzerime siyah tişört. Siyah pantolon giydim. Sıkıldığımı hissettiğim için dışarı çıktım.kulaklığımıda aldım ve çıktım. Kulaklığı takıp müzik açtım. İlk park tarafına yürüdüm sonra bir şekilde metenin evini öğrenip oraya gittim. Önünden gectim. Lambası yanıyodu. Bir insanı kırmak sonrasında hiçbir şey yokmuş gibi davranmak.
Ordan ayrıldım ve biraz daha yürüdükten sonra evden bayağı uzaklaştığımı farkettim. Müziği dinlemekten sıkılmıştım ve değiştirmek amacıyla telefona baktım ve telefonu yere doğru tuttuğum için arkamdaki gölgeyi farkettim.
Biraz daha hızlandım ve gölgede hızlandı. Kahretsin ! Ben neden şuan ara sokaktaydım ve halâ oraya doğru yürüyodum. Durdum. Oda durdu. Tekrar yürüdüm ve çaktırmadan telefondan Adanın Tuğçenin Asrının Akının Metenin ve benim olduğumuz gruba girdim.

'şuan galiba takip ediliyorum. Akşam yürüyüşe çıkmıştım.sonra gölgeyi farkettim. Ben ne yaparsam aynısını yapıyor.'
Yazdım ve gönderdim giden kişilere baktım kimseye gitmemişti. Mete hariç. Bir tek ona gitmişti. şuan eve gidersem gecede gelebilirdi evime. Bu yüzden evimin önünden geçmeme rağmen yürüdüm. Neden mesaja bakmıyolardı. Telefon titredi. Mesaj gelmişti.

'Neden bu saatte dışardasın!'
Yazmıştı Mete.

'Senin yüzünden !'

'Nerdesin?'

'bilmiyorumm. Zaten yeni taşındım evimin oralardaki ara sokaktayım.'

'Sen aklınımı kaçırdın! Mira hemen ara sokaktan çık. Benim evime doğru yürü geliyorum. Gecenin yarısı sokağa çıkman suç zaten.'

'Hayır benim sokağa çıkmam suç değil. Erkeklerin bu kadar aşağılık olması suç'
Diye karşılık verdim ve yan sokaktan geçip metenin evine doğru ilerledim.
Bir anda durdum beni durduran şey ise omzumda hissettiğim eldi.