6. Bölüm

Vücudumdan aşağı adeta kaynar su dökmüşlerdi. Burak kimseyi evine sokmazdı ya bugün bir şans yakalayacaktım ya da birdaha hiçbir şansım olmayacaktı.

"Eve niye geldik" dedim sesimdeki korkuyu bastırarak.

" Sana göstermek istediğim bir sürpriz var dedim ya" dedi

"Sence de biraz erken değil mi?" dedim gülümseyerek.

"Sacmalama asla düşündüğün gibi bir durum olmayacak sana namus ve şerefim üstüne söz veriyorum" dedi Burak, inşallah öyledir diye geçirdim içimden. Kapılar otomatik açılınca dışı kadar içi de kocaman bir evle karşılaştık kapıda iki tane korumayla göz göze geldik. Elfida kızım hapı yuttun. Araba durunca "İn " dedi sertçe arabadan inip kapıya baktım tekrar kapandı hiç de icimde iyi hisler yoktu. Yolu gösterip önden gecmemi sağladı. İçeriyi inceledim kocaman bir salonda gri ve siyah tonların dışında hiçbir ton yoktu. Burak' a dönüp gülümsedim " Çok güzel bir evin varmış gercekten" dedim şirin bir şekilde. Allah'ım nolur yardım et.

"Oyledir evim. Belki sahibi olmak istersin " duyduklarimi yanlış anlamış olabilir miyim diye ona baktım o bana bakıyordu. " Pardon anlamadım" dedim.

"Anlamayacak bir şey yok bu evin sahibi olmak istemez misin" diye yineledi.

"Teşekkür ederim ama bu kadar ev bana büyük gelir " dedim gülerek. Ama o gulmuyordu sinirle beni izliyordu.

" Daha ne kadar saklayacaksın" dedi. Sıçtık her şeyi biliyordu

"Neyi" dedim titreyen sesimle mideme kramplar giriyordu. Elim karnımın üzerine gitti yapma dur bir de senle uğraşamam.

"Hala mı salağa yatma numarası " dedi Burak

" Ne diyorsun Burakcım hiçbir şey anlamıyorum." Bence artık sirinligim de ise yaramıyordu. "Gel" dedi kolumdan sürükledi beni. "Ne yaptığını sanıyorsun bırak beni gitmek istiyorum " dedim kolumu onun elinden kurtarmak istedim başarılı olamadım.

" Artık çok geç burdan ancak ölün çıkar " dizlerim titremeye başladı. Yukarı cikardi merdivenlerden bir odaya girdik kırmızıdan başka renk yoktu ama şeytanın rengi tonundaki kırmızı hoş olan kırmızıdan değil. Duvarı komple kaplamış bir tablo vardı ölen sevgilisi bana benzeyen kadın. "Bak o delice aşık olduğum kadın uğruna herkesi öldürdüğüm kadın ama noldu bak kendisi öldü sor niye diye dur ben cevap vereyim çünkü beni değil o pic kurusu Karan'i tercih etti. "

Ben duyduklarım karşısında neye uğradığımı sasirirken o anlatmaya devam etti. Saçlarımı tutup tabloya bakmamı sağladı.

"Burak canımı acıtıyorsun " dedim inleyerek. Kahkaha attı aynı kötü karakterler gibi. "Bu daha başlangıç ölmek için yalvaracaksin bana"

"Karan'la ne alakası var " dedim dişlerimin arasından.

"Seni görmediğimi mi sandım Karan'a bakışını, arkadaşımın evi diye boş bir ev kiraladiginizi, bugün seni o eve bırakanın o olduğunu görmediğimi mi sandınız siz beni salak mi sandınız? " dedi iyice Saçımı yolarak canım acıyordu.

"Serpil bu tabloda gördüğün kızın adı serpil aşkım benim. Benimdi o benimdi anladın mı Karan onu benden çalana kadar benimdi. Beni değil onu tercih etti ve bil bakalım noldu" dedi beni yere fırlattı. Yere sertçe dizlerimin üzerine düştüm. Bir kez daha canım yandı. Yerdeki bana bakıp üzerime yürüdü beni iyice köşeye sıkıştırdı tekrar saçlarımı arkadan çekip kendine bakmamı sağladı pis pis kahkaha attı

"Öldürdüm onu ben öldürdüm cesedi nerde biliyor musun " diye sordu gözlerimden yaşlar akıyordu nasıl bir psikopatti bu. " Bodrumda derin dondurucuda Karan her pazar mezarlığa gider onu görmek için ama boş mezara ağlıyor. Ama bak yine benim oldu ölü de olsa benim olan benimdir seni de onun yanına göndereceğim benim olan benimdir " dedi aglamam iyice şiddetlendi.

" Burak bırak gideyim ne istersen yaparım" dedim ağlayarak.

"Maalesef" dedi yanağımı okşayarak "artık çok geç beni kandirmayacaktin "

Karan kurtar beni diye içimden bagiriyordum. "Seni bir piyon gibi kullandılar ama ben sana değer verdim onlar seni sadece işleri görülsün diye kullandılar. Benden almanı istedikleri şey o tablonun arkasında bak bu kaşar kolay bir yerde ama yıllardır alamadılar. Sen onların umurunda mısın sanıyorsun kim bilir peşine taktığın Karan hangi karı kızla oynasiyordur. " nerde kalmıştı Karan ona ihtiyacım vardı. Gözyaşlarımı silip etrafımda sert bir nesne aradım şansıma köşede metal bir vazo vardı. Ayağa kalktım odanın karşı tarafına geçmek istiyordum ama nasıl.

" Peki " dedim yavaşça o yöne yürüyerek. "Madem beni öldürmek istiyorsun durma. Ben zaten bir ölüyüm bir kere daha ölsem bir şey olmaz." Bana baktı çatık kaşlarla. Duvara doğru arka arka yürüdüm. "Her ne kadar seni kandırmış olsam da hep üzüldüm seni kandırdığım için bir şekilde sana gerçeği söylemek istiyordum bana çok iyi davrandın değerli hissettirdin özür dilerim her sey için " tamam vazoya gelmiştim onun buraya gelmesi gerekiyordu. Bakışları yumuşadı çok az" Sana neden inanayım ki" diye sordu.

"Haklısın bende bana inanmazdım çok haklısın ama gel ve son kez gözlerimin içine bak belki o anlatır sana samimiyetimi" hipnotize olmuş gibi bana doğru geldi gözlerimin içine bakarak bir adım kala durdu iyice baktı gözlerimin içine. " Son bir şey " dedi gözlerini gözlerimden ayırmadı " Bunu hep yapmak istemiştim " dedi ve dudaklarını dudaklarıma degdirdi. Kusacağım galiba vücudunu bana bastırmasi hareket alanimi kısıtlıyordu. Belki de karşılık verirsem geri çekilirdi. İstemeyerek de olsa opusune karşılık verince afalladi boşluk anından yararlanıp vazoyu tuttuğum gibi kafasına geçirdim bir iki adım geriye gidip sonra yere düştü. Bayıldı mi diye bakmak için yerde yatan bedenine ilerledim gözlerini açmıyordu. Sanırım bayıldı hemen tabloya koşup arkasını açtım birkaç flashbellek vardı hepsini alıp dışarı koştum. Hızla alt kata indim dış kapıya ulaşınca bahçeye attım kendimi topuklularla koşmak zordu bir de elbise eklenince üstüne daha zordu. Bahçe kapısı kapalıydı açmaları lazımdı tam ulaşmıştım ki kapı açıldı Karşımda Karan' ı görünce mutluluktan ağlama başladım. " iyi misin " dedi kafamı avucunun içine alarak saçlarımı geriye attı. Kafamı salladım "özür dilerim geç kaldım çok özür dilerim" diye tekrarliyordu kendini.

"Sırası değil uyanmadan gidelim çabuk " Karan elimi tutup beni ordan çıkardı arabasına doğru koşarken bir silah sesi duydum ardından göğüs kafesimin altında bir ağrı hissedince nefesim kesildi. Bedenim anında uyusunca bir adım daha atamadim elimi kalbime doğru götürünce sıcak bir sıvı bulaştı elime. Sanırım vurulmuştum olduğum yere çöktüm.

"Bücür iyi misin bücür bana bak bana bak" diye bagirismalar duyuyordum. Sonrası yine buyuk bir karanlık