Ahmet cenazeden sonra yalnız kalmak istemiş herzamanki yerine gitmişti içi içine sığmıyor ne yapsa ne etse nereye gitse onuda bilmiyordu duyguları paramparça olmuştu...

Sahile aracını çekmişti arabanın içinde biraz bekledi neyapmak istiyor bilmiyordu aslında dolu dolu ağlamak istiyordu arabadan indi şapkasını gözlerine kadar indirdi yağmur da baya şiddetli yağıyordu ama hiç umrunda değildi ay parçasını kaybetmişti hayat doluydu neşe doluydu..

Dışarıda şiddetli yağmur yağıyor ama Ahmet in içindeki fırtınayı bastıramıyordu, çok alışmıştı ay parçasına isyan etmek istiyor neden neden diyerek bağırmak istiyordu ama biliyordu ki Sevgi isyan etmesini istemezdi öyle bir kızdı çok kısa zamanda tanımıştı ama Burçak dan çok tanıyor gibiydi..

Kulaklığını takıp son ses müziği açtı..

Hasret büyüyor gecenin koynunda

Anılar vuruyor gözyaşlarıma

Çılgın bulutlar dönüyor başımda

Uykusuz geceler kapımda

Rahmetli Barış Akarsu ne güzel söylüyordu onunla daha çok dertlendi..

Yağmurla ağlayarak yarışmıştı nerdeyse son damlasına kadar...