Zaman çok acımasız hiç durmadan ilerliyor..

Aradan 3 ay geçmişti Ahmet artık kendini tamamen işe vermişti ama iyice de salmıştı kendisini, ogünden beri traş olmamış salaş bir hal almıştı Gülşah ı biraz daha aramış ama artık çok daralıp vazgeçmişti..

Artık hayali bile kalmamıştı aklında yolda görse belki tanımayacak tı onu, zaten ne istediği gibi olmuştu ki bu hayatta..

Gulsah ta bu arada kendi işini kurmuş hayalindeki gibi küçük bir yer açmış yavaş yavaş iş almaya başlamıştı..

Öyle eskisi gibi sabah 10 larda kalkmıyor sabah 7 dedimi yataktan kalkıp 8 de iş yerinde oluyordu annesi kızının bu düzenli halini çok seviyordu çünkü bu düzen belki bir koca getirir diye düşünüyordu..

Yarında Selim ile Aysu nun düğünü vardı onun için alışveriş yapmış Aysu nun peşinde pervane oluyor hersey arkadaşının istediği gibi olsun istiyordu çünkü çok hakediyordu..

Gülşah; Bak bebeğim eğer istersen senin dediğin şeyi giyerim, eğer yanında görmek istediğin bir renk varsa o olurum.. dedi gülerek

Aysu; Ya aslında ben sana çuval giydircem ama onun içinde bile ışıl ışıl parlasın kızım sen ne giyersen giy artık.. dedi ve kahkahayı bastılar...

Bakalım çiçeği kim kapacak....