Gülşah arabadan indi biraz seslendi pesinden de biraz gitti ama kulaklık var belliki beni duyamaz diye düşündü ama omu değilmi tamda emin değildi, emin olmak için arabayı yolun sonuna sürmüştü..

Ahmet artık dayanamıyorum yarn ilaçları yazdırıcam hayırdır ya ne oluyor sanki her gittiğim yerden geçmiş gibi bu kız okadar da değil , ben iyi değilim artık net anlıyorum..

Gülşah yolun sonuna gelmişti orda bir tane araba vardı farları söndürüp biraz bekler giderim diye düşündü , ama çokta beklemedi şapkalı geliyordu arabasına yaklaştı aracını ışığın altına çekmişti..

Gülşah çok dikkatli izliyordu evet oydu Ahmet ti ama bu çocuğa ne olmuş böyle sanki umudunu kaybetmiş kendini kaybetmiş birisine dönmüş ışıktan yüzü gözüküyor du o yakışıklı çocuk gitmiş saç sakal birbirine girmiş suratsız biri gelmişti üstündeki şık kıyafeti olmasa tamamen bitik görünürdü...

Nerdeyse bir sene olmustu ama Gülşah ın hafızası çok iyiydi , ama yakışıklı özgüvenli çocuk gitmişti, belkide alkollüdür diye düşündü ama sallanmıyordu, ben seni 6 ay bekledim sen beni aradın mı hiç oysaki ben senin beni bulma umudunu çok sevmiştim yüzümü güldürmüştün ama sen şuanda bambaşka birine dönmüşsün be çocuk...

Ahmet aracına bindi aklına bir şarkı takıldı telefonundan onu açıp araç hareket ederken son ses açıp gaza bastı..

Çok yorgunum

Beni bekleme kaptan

Çok yorgunum

Beni bekleme kaptan

Seyir defterini başkası yazsın

Seyir defterini başkası yazsın

Çınarlı kubbeli , mavi bir liman

Beni o limana çıkaramazsın

Cem karaca dan çok yorgunum beni bekleme kaptan çalarak son ses yanından geçti...