Gülşah sabah erken kalkmayı hiç sevmiyordu öyle saatlere dakikalara göre yaşamak ona göre değil di özgürlüğüne çok düşkündü uyumak istiyor sa uyur, gezmek istiyorsa gezerdi, kimse onu durduramazdı çalıştığı mimarlık şirketi ona bu özgürlüğü vermişti, çünkü okulu birincilikle bitirince ilk tercihi bu işyeri olmustu aslında diğer teklifler maddi olarak daha cazip ti ama burda çok daha rahat ve özgürdü yeri gelir işe gitmez evden çalışır bazen tatile çıkar isyerine 15 gün ugramazdi ama bütün işlerini en güzel şekilde tamamlardı..

Sabah işe girdi Selim e selam verdi gel bomba haberlerim var kahve içelim yukarda diye işaret ett..

Uğradığı arkadaş ihanetinden sonra hiç kız arkadaş tutmuyordu yanında hepsiyle yüzeysel konuşur daha fazla ileri gitmek isteyen samimi olmak isteyen olursa kibarca geçiştirirdi..

Selim ile çok samimi arkadaştı üniversiteden beri beraberdiler aslında Selim onu seviyordu ama ondan umudunu kesip sözlenmişti onun sözlüsüylede çok samimi olmuşlar içi dışı bir patavatsız bir kızdı tam kafası na göreydi aklındaki ni söylüyordu..

Selim geldi konuşup konuyu anlattı ona bıraktığı nottan bahsetti.

Selim; Kızım sen tam delisin madem hoşlandın ne diye telefon yazmıyorsun ne güzel işte mahcup olmuş çocukta sen öyle insana acımazsın, demekki çok gercekti çocuk yaşadığını yansıtmış sana..