Gülşah sinirden ağlıyordu arabasını sahile doğru sürdü avazı çıktığı kadar bağırmak istiyordu, kim olursa olsun bağırıcam içime oturdu diye söylendi sinirle..

Arabadan indi panik atağı darlamaya başlamıştı bir sen eksiktin zaten düş yakamdan bi siktirgit dedi ,ağzından hiç olmayacak şey küfür çıktı, sahilin en ucundaydı insanlardan cekinip avazı çıktığı kadar susuyorudu, ama artık bu yükü taşıyamadı bağırarak yeter artık bende mutlu olmak istiyorum diye haykırmaya başladı...

Ağlıyordu yağmurda başlamıştı ama umrunda değildi etrafa baktı herkes yağmurdan kaçışıyordu, ama onun sanki gözyaşlarıyla yarışıyordu yağmur...

Kendine yasakladığı o şarkıyı açıp son ses açtı..

Benim bu derdim

Ne yağan yağmurdan

Ne yalancı sonbahardan

Kırılmış her yanım

Halil Sezai den isyan açıp da canını iyice darlayıp bağıra bağıra söylemeye başladı..