Ahmet numarasını kimseye vermemişti kimsenin canını sıkmak istemiyordu çünkü, mutsuzluk girdabına girmiş çıkamıyordu bir türlü içinden, kimseyide mutsuz etmek istemiyordu 1 ay olmuştu kimseyle görüşmemişti..

Bir pazar telefonu çalıyordu baktı Türkiye den geliyordu arama, hayır olsun ben numaramı kimseye vermedim ama hayır olsun diyerek telefonu açtı..

Hakan; Kanka sen nerdesin ya nezamandır seni arıyorum numaranı da bulamadım 2 aydır sormadığım tanıdık kalmadı Allah tan bizim patrona jest yapıp ordan iş bağlamışsın da ordan numaranı bulana kadar canımız çıktı Burçak la sana haberlerimiz var beni can kulağıyla dinliyorsun tamam mı??

Ahmet; Ne haberi olum ben haber falan istemiyorum ben herseyi arkamda bıraktım artık burda yeni bir hayat kurmaya çalışıyorum , onu bile beceremiyorum..

Hakan ; Kanka sana Gülşah ı bulduk Almaya ya gittiğin gün peşine düşüp havaalanını senin ismini bağırarak birbirine katmış dersem nedersin ?

Ahmet; Olum git dalganı başkasıyla geç olurmu.. dedi sinirli bir şekilde..

Burçak; Ahmet valla bak ben gönderdim sana ulaşamayınca git yakala dedim kız seni aramış heryerde bi ara şapkalı bir adam görüp peşine düşmüş sensin diye , ama başkası çıkınca o ara sen içeri girip gitmişsin ama çok bağırmış hava alanında..

Ahmet ; Ozaman ben kafamın içinden sesler duymuyorum demektir .

Hakan; Nediyorsun kanka ne sesi anlamıyoruz..

Ahmet afallamıştı demekki o sesleniyordu ee kokuda onun kokusuydu lan bedavadan kaç gün ilaç aldım ben hasta değilim ozaman..