Az önce yüzünde güller açan gözünün içi parlayan kız gitmiş yerine sanki çıldırmış bir insan gelmişti Gülşah notu okuduğu gibi elindeki çiçekleri parçalamaya başladı masanın üstünde ne var ne yoksa sağa sola fırlatmaya başladı sinirleri bozulmuştu yere oturmuş ağlıyordu..

Selim; Ne oldu kızım şimdi sana gel kalk hadi..

Gülşah; Ne olursun beni yanlız bırak kapıyı kapatıp dışarı çık lütfen biraz huzur istiyorum beni rahat bırak..diye haykırdı bütün ofis kapısına gelmişti..

Selim ; Tamam sen sakin ol en azından ver elini kalk otur şuraya al şu suyu iç.. dedi..

Gülşah; Tamam ama lütfen beni yanlız bırak yalvarıyorum..

Selim ; Tamam sen sakin ol bisey istersen yandayım hemen seslen yeter.. dedi kapıyı kapatıp ofisteki diğer arkadaşlarını da işlerinin başına geçmeleri için ikaz etti..

Gülşah bir yandan ağlıyor biryandan da söyleniyordu şerefsiz pislik beni affet bir hata yaptım seni çok seviyorum diyor hayatımı mahvettiniz lan şerefsizler hala yakamdan düşmediniz Allah belanı versin diye hıçkırarak ağlıyordu..

Birden ayağa kalktı yok bu böyle olmucak dedi arabanın anahtarını alıp bir hışımla ofisten çıktı...