Gülşahı hastaneye yetiştirmişlerdi doktorlar başında bu genç kızı hayata döndürmek için ellerinden ne geliyorsa yapıyorlardı bir kaç kere kalbi durmuş tekrar çalışmıştı..

O bambaşka bir aleme geçmişti sanki kalbini üstüne konan kelebeğin kanadında Araf ta geziyordu heryer karanlikti kendini kelebeğe teslim etmişti, onun da önünde bir ışık belirmişti..

Köşede bir çocuk daha 17 yaşlarından bir kızla konuşuyordu o kızı tanımıştı o anı da çok iyi hatırlıyordu, okulda Sinan diye bir çocuk vardı ve ondan çok hoşlanıyordu ilk aşkıydı ona teklif etmek için önünü kesmişti..

Sinan ; Gülşah ben senden çok hoşlanıyorum seninde benden hoşlandığını farkettim seninle görüşmek istiyorum sende istersen.. demisti

Yanakları kızarmış terler atmıştı ama çocuk meraklı gözlerle ondan bir cevap bekliyordu..

Gülşah; Ben bu teklifini hiç duymamış olim hatta sende sakın kimseye söyleme senden Sevgi nin hoşlandığını biliyorsun ne diye gelip bana teklif ediyorsun ki ?

Sinan; Ama ben Sevgi den değil senden hoşlanıyorum biliyorum sende benden hoşlanıyorsun..

Bu konuyu daha açmamak üzere kapatmasını söylemişti ama içinde ne fırtınalar kopuyordu, onu Sevgi ile berber görmüşlerdi onlara bakıyordu ama aslında ona bakıyordu, Sevgi birden ben bu çocuktan çok hoşlanıyorum demişti..

Olgunlaşmanın ilk adımını atmıştı sevgisini feda ederek...