Doktorlar başında bekliyordu kalbi durmuştu artık dayanamamıştı, myanmarlı kadının üzerine bıraktığı kelebekler üstüne konmuştu...

Birden başka bir kapı açılmıştı, yanındaki nur yüzlü o kadınla o yöne gidiyordu, ilerde öyle bir ışık öyle parlak bir nur vardıki bakanların gozlerini alıyordu dünyadan göğe akın akın parlayarak yükseliyordu..

Gülşah; Bu ışık nedir gözlerim kamaştı nekadar muhteşem bişey anlamı nedir ? Hayranlıkla izliyordu olup biteni..

Myanmarlı şehit kadın; Onlar gazzenin şehit çocukları, şehit olan anneleri, şehit olan mücahitleri onların öyle bir nuru varki bizim şehitligimiz onların yanında soluk kalıyor..

Gülşah; Rabbim rahmet etsin inşallah, çok duygulandı ağlamaklı olmuştu.Bir ses var cok ürkütücü o nedir ? Diye sordu?

Myanmarlı şehit kadın; Onu hiç sorma istersen, zaten anlamışsındır ne olduğunu o dehşetin sesi..

Gülşah; Ben anlamadım söylermisin çok korkuttu beni içim ürperiyor hala..

Myanmarlı kadın; O cehennemin homurtusu, zalimler için hazırlanıyor her şehit göğe yükselince biraz daha kızgınlaşıyor

Allah im sen esirge demişti, çünkü gözükmüyordu ama bir ses geliyordu ki o ses dünyada olsa yer gök inler dünya korkuyla dolar, kulaklar sağır olurdu, canlı cansız bütün mahlukat korkudan taş kesilirdi..