Ahmet garsonla sarılıp vedalaştı arabaya binip sahile doğru yola çıktılar yağmur yağmaya başlamıştı..

Ahmet in içinde adını koyamadığı bir ürperti vardı anlam veremiyordu yaşadığı şeyleri sevdiği kadının gözlerinde görmektendir herhalde diye düşünüyordu ..

Ahmet ; Hayatım çok yağmur yağıyor istersen başka zaman gideriz sahile ıslanma bitanem ?

Gülşah; Hayatım beraber ıslanalım aşkım güzel olmazmı?

Ahmet; Seninle herseye varım be aşkım hadi inelim ozaman yagmurlukları giyelim..

Yağmur iyice şiddetini arttırmıştı aracın bagajında herzaman iki çift yağmurluk bulunuyordu ne olur ne olmaz diye...

İnip kolkola yürümeye başladılar sanki yeni aşıklar gibiydiler evliliklerinin üstünden geçen beş senede herşey çok daha güzel olmuştu.

Ahmet ; İşte o muhteşem kokunu tam burda almıştım, sen yanımdan geçerken kafamı kaldırmadım sonra kokuyu alınca peşinden koşsamda sen çoktan gitmiştin, ah o kokun yokmu azdaha beni çıldırtacaktı hayatım.. Sen bana ne sürpriz yapacaksın aşkım aslında onu çok merak ediyorum söylemicekmisin artık?

Gülşah; Söylemezmiyim hayatım içim içime sığmıyor zaten sende yeterince sabırsızlandın söylemenin tam zamanı bitanem..

Ahmet merakla ne diyecek diye bekliyordu, ama arkasından gelen bir kişiyi de fark etmişti ama paronaya yapma diyordu kendi kendine..

Arkasından gelen adam önlerine geçmiş ilerliyordu ama birden durup onlara doğru döndü..