Ahmet elindeki silaha bakıyordu bir boşluk yakalayıp üzerine atlayacaktı ama silahı Gülşah a doğrultmuştu..

Ahmet ; Bak bizim iki tane kızımız bizi evde bekliyorlar bunu bize yapma sende kendi yuvanı kur aile ol mutlu ol düş yakamızdan artık..

Kerem ; Ben dört senedir cezaevinde bu günü bekliyordum artık sende elimdesin önce onu senin gözünün önünde vurucam sonra da seni vurucam..

Ahmet artık sözün bittiği yerde olduğunun farkındaydı adamın gözü dönmüştü belliydi bir delilik yapacaktı Ahmet Gülşah ı arkasına almıştı yavaş yavaş yaklaşıyordu en yakın mesafeye gelince birden üstüne atladı silahına bir hamle yaptı..

Hamleyi yapar yapmaz iki el silah sesi duyuldu karanlığı sessizliği yarıp geçmişti o ses Ahmet iki adım geriye attı sevdiği kadına sırtını dayamış tı Gülşah çığlık atıyor ne olur yapma diye bağırıyordu.

Kerem yaşadığı şoktan çıkıp kendine gelmişti Gülşah ın feryadı kulaklarını sağır edecekti sanki..

Ahmet oldugu yere yıkılırken Gülşah onu yakalamıştı ikisi beraber yere düşmüş arkadan sevdiği adama sarılmış kollarının arasına almış yardım edin diye bağırıyordu..