Ahmet i yağan yağmur gibi hüzün kaplamıştı kokusunu almıştı ama çok geç kalmıştı hersey için 5 dakika önce farketseydi hersey bambaşka olabilirdi ama içinde burukta olsa bir sevinç vardı işte aradığım duygu, beni hayata tutunduracak duygu his bu işte acıda olsa umut vardı havayı ciğerlerine kadar çekip herzaman bir ihtimal daha vardır diye tebessüm ederek sahil boyu gerisin geriye yürüdü..

Ama hissettiğinin gerçek olduğunu nerden bilebilirdi ki sonuçta baktı ki başka bir kadın çıktı hemde korkuttu kadını mahcup ta olmuştu..

Artık kafasında matematiksel hesaplar yapmaya başladı biyerden başlayacak bu bunalımın içinden çıkıp o kızı bulmak için atak yapacaktı gerisi ise kader diye düşündü..

Telefonu eline aldı Hakan ı aradı akşam buluşalım olağanüstü hal ilan ediyorum kendim için bu kızı ya bulucam ya bulucam diyordu..

Hakan da konunun umutsuzluğunun farkındaydı ama onun derdi de Burçak dı eğer Ahmet ten vazgeçerse bir şansım olur diye düşündü...

Hakan; Tamam kanka top tüfek elimizde ne cephane varsa hepsiyle istanbulun üstüne gidip kızı bulucaz sen hiç merak etme, şimdi Burçak ı da ben arıyorum akşam oda hazır olsun operasyon için..

Ahmet ; Tamam saol kanka hadi bakalım rast gele dedi gülerek..