Ahmet 10 gündür 20 semti taramış girmediği sokak mahalle cadde kalmamıştı hiç bilmediği yerler keşfetmiş, istanbula tekrar dan aşık olmuştu sanki, kendini öyle teselli ediyordu seni aramasam buraları hiç bilmezdim diyordu...

Bazen umudunu kaybediyor bi çay ocağı kahve kafe ne bulduysa girip sigara kahve sigara kahve , üstüne sigara yakıyordu bırakmıştı aslında ama çok canı sıkılıyordu dayanamadı başladı yine Gülşah seni bulursam bırakıcam diye ah etti....

İç dünyası karmakarışık tı hep beni mi buluyor böyle zor işler bana mı böyle davranıyor bu felek ama olsun herseyde bi hayır vardır ne hayatlar var ben ne yaşadım ki diye düşünüyordu..

Aklına Alev geldi dünya üstünde öyle bir masumiyet görmemişti sanki, beraberken ona dokunsa yanacak gibi hisesederdi kendini , yada o öyle bilmek öyle hissetmek istiyordu aklıma gelmişken resmine bakim özledim diye arama yaptı evet buradasın, görünüşte mutlu bir aile tablosu vardı ama gözlerinde mutsuzluk görünüyordu, onun mutluluğuyla mutlu oluyordu artık onun için resimden ibaretti hani eski bir film sahnesi vardı ..

Resmin sen değilsin ki

Resmin benim dünyama ait birsey

Ben seni değil resmini tanıyorum

Resmine aşığım.

Belki sen benim bütün güzel düşüncelerimi yıkarsın.

Bu arayış içinde en korktuğu şeyde oydu ya onu Gülşah ı bulduğumda bütün güzel düşünceleri yıkılırsa....