Hakan Burçak ın zoruyla Ahmet i aramıştı kanka nişan varmış sende gel istersen demisti ama hiç oralı olmamış benim kafam kaldırmaz şimdi oraları demişti..

En son semti te bitirmişti burda da bisey çıkmamıstı bir düğün salonunun önündeki kalabalık dikkatini çekmişti o yöne doğru hareket etmişti, Gülşah da o düğün salonunun kapısında sandığı yerine koyup yerini çiçekler le süslüyor du..

Ahmet kapıya kadar gelmişti ama kapıdan içeri adım atacaktı ki telefonu çaldı arayan annesiydi, kapıdan geri dönüp dışarı çıktı annesiyle konuşmaya başladı, Gülşah da nefes almak için kapıya doğru çıktı Ahmet in sırtı dönüktü hayatının aşkı onu arıyor sırt sırta duruyorlar dı Gülşah ın aklına bişey geldi içeri geri girdi.

Ahmet annesiyle konuşurken düğün salonunu unutmuştu artık yoluna gidiyordu annesi biraz rahatsızmış onun yanına gitmek için harekete geçti, tekrar ıskalamıştılar birbirlerini kader yine birlestirmemişti onları..

Ahmet annesine dogru yola çıkmıştı yolu yarılamıştı ama bisey onu yine rahatsız etmişti, burnundaki koku nerden gelmişti düğün salonunun kapısında ki kızı arkasından göz ucuyla farketmişti ama hemen içeri geri girmişti koku ondan geliyor olmalıydı, saçmalama oğlum bu koku çok guzel haliyle herkes bu kokuyu kullanabilir diye söylendi..

O kızın Gülşah olduğunu nerden bilebilirdiki...