Aradan 3 ay geçmişti herkes kendi haline dönmüş bazı şeyler biraz daha soğumuştu Ahmet kendini işe vermiş deli gibi gecesini gündüzüne katıyor kafasında başka bir düşünce istemiyordu artık..

Gülşah ı aramayı da bırakmıştı hersey nasip deyip oluruna bırakmıştı , ben elimden geleni yaptım sokak sokak aradım sordum cafeye sürekli gittim yok yok artık üzülmek istemiyorum en azından işimde iyiyim ve mutlu oluyorum diye işini en iyi şekilde yapmaya devam ediyordu..

Gülşah da aynı salaşlıkta hayatına devam ediyor sabah 9 da 10 da kalkıyor işe gidiyor 3 4 gibi çıkıyor kafasına göre hareket ediyordu artık kafaya bisey takmak yok diye kendine söz vermişti..

Artık çiçek te gönderemiyor du Kerem ogünden sonra korkudan,,moralini bozan bir etken yoktu biraz da mutlu olmak için çabalıyordu, sosyal medya hesabını da birkaç gün önce kapatmıştı arayan soran yoktu , bide neydi öyle sapık sapık mesajlar sosyal medyada da kadın olmak nekadar zormuş bir resime bukadar yaratıcı mesaj mı olur , hiç bana göre değil diye gülüyordu...

Kader ağlarını örerse sen neyapsan boş..