Turgut la çocukluk arkadaşı sayılırdı 40 ına daha yeni girmisti keskin bir zekasi vardı kendisinden daha bilgiliydi lakapları birbirlerine cocukluktan takmışlar dı zaten bir arkadaşı vardı oda Turgut tu tanışmaları hafızlık kursundan başlamıştı çok iyi anlaşırlardı kurs kapanmak zorunda kalınca bir dönem ayrı kaldıktan sonra Turgut araya sora bulmuştu Hafız ı daha da ayrılmamış lardı.

Hafız ın bu dünyadaki tek dostu idi üniversite dönemlerinde çok sahip çıkmıştı kendisine herkes tarafından sayılıp çekinilen bir kişiydi sözü heryerde geçerdi.

Babası komiser di belkide ondan dolayı diye düşünürdü ama karakter olarak ta çok sağlam bir yapısı vardı çokta güçlüydü birkeresinde Türkiye aleyhine ileri geri konuşan 4 kişinin arasına grip onları pişman etmişti acıma duygusu da yoktu hak hukuk memleket konularında...

Bazende okadar yufka yürekli olurdu ki karşısında bir mazlum olsun yetim olsun çocuk olsun canını verirdi çok şaşırtırdı Hafızı..Bazen akşama kadar memleket meseleleri konuşurlar, bazen siyaset bazen kuran ı kerimden, hadis ten bazende spor konuşurlar dı sıkılmadan.

Beklerken aklına laboratuvar geldi orayı aradı ama numara düşmedi sonra diğer hattı aradı oda hiç çalmadı herzaman o numaralardan arardı ve bir kere açılmadığı olmamıştı telefonun.

Aklına diğer çalışma arkadaşları geldi onların da numarasını çevirdi ama hiçbiri evde değildi hepsi aynı saatlerde evden ayrılmış tı toplantıya gittikleri belliydi içine şüphe düştü ama ne olabilirdiki bu askerler neden peşindeydi daha önce hiç böyle bisey yaşamadı kesin birseyler dönüyor diye düşündü ama içindeki şüphe çok büyüdü..

Hafız; Alo az önce aramıştım Turgut ile görüşmek için..

Sekreter; Efendim Turgut bey dışarı çıkmış bir notunuz varsa iletirim..

Hafız; Herzamanki buluştuğumuz yerde saat dört de orda buluşmak istediğimi söylersiniz acil dersiniz saolun teşekkürler..

Sekreter; Tabi efendim iletirim iyi günler.