Avcı ile eşi eczaneden mama biberon ne varsa çocuk için aldılar ve eve girmek üzereydi ler.

Arabanın motorundaki boşlukta davetsiz misafirleri vardı oda kan ter içinde kalmıştı motorun sıcaklığından, araç durunca derin bir oh çekti azdaha dursa kavrulurdu herhalde eve giriyorlar dı oda arabadan atladı peşlerinden takip etmeye başladı.

Avcı ile eşi eve girip önce çocuğu bir güzel doyurdular sonra kendileri için biseyler hazırlayıp yemeye çalıştılar ama bir lokma dahi kursaklarından geçmemişti sürekli ağlıyorlardı saat gece üçe geliyordu neredeyse olan biten şeyleri tekrar tekrar konuşuyorlardı.

Avcı; Hayatım sabah stres atmak için zevk için ava çıktım kadere bak gece elimizde anne ve babasının öldürüldüğü evden bu çocuğu alıp evimize getirdik

Eşi; Hayatım bugün yaşadıklarımız gördüğümüz zalimlik ancak filmlerde olur hala elim ayağım çözülmedi yaşadığım şeylerin dehşetinden..

Avcı: Allahtan bu günahsız yavruyu öldürmemişler kaldıramazdık öyle bisey görseydik bizim gördüklerimizi yumuşatan bu günahsız çocuk diye düşünüyorum..

Eşi; Doğru söylüyorsun hayatım baksana nekadar güzel bir çocuk hiçbirseyden habersiz uyuyor..

Yorgunluktan bitkin düşmüşler di televizyondan haber kanalı sürekli açık nezaman haberlere çıkacak diye bekliyorlardı hafız la eşinin ikiside televizyon başında uyuya kaldılar

Hoca tüm ayarlamaları yapmıştı herseyi titizlikle halletmiş sabaha kadar elli sefer kurup kurup bozmuştu yapacaklarını en son bir sonuca varıp onu uygulamak için karar verdi...