Turgut hoca Hafız ve eşinin cenaze işleriyle ilgileniyor du ikindi namazından sonra defnetmek üzere camiye getirilmişti canezaler..

Cok kederlenmişti bu dünyada içten samimi ve çıkarsız olan tek arkadaşıydı Hafız.

Çok düzgün namuslu dürüst aynı zamanda da çok başarılı önü açık bir bilim adamı olma yolunda ilerliyordu.

Kendine çok kızıyordu kaç kere aramış demekki bişeylerden şüphelenmiş yoksa beni o numaradan aramazdı biz dışarıdan gelen ajan terör takımıyla uğraşırken burnumuzun dibinde katliam yaptılar kimse farketmedi diye kızıp duruyordu, biraz araştırma yapmıştı ama Hafız ın çalışma yaptığı konuyla ilgili tek bir konuya rastlamamıştı trafik kazasında ölen okadar insan la ilgili ortada tek bir açıklama veya haber yoktu sanki herseyin üstü örtülmüş gibiydi çok tecrübeliydi işinde, bu işi birden kurcalamak çok riskli başka bir strateji üretmeliyim yoksa ailemin güvenliği sıkıntıya girer diye kendi kendini yiyordu gözünün gördüğü hiçbir seyden korkmazdı ama konu evlatları ailesi olunca çok temkinli hareket ediyordu..

Cenazeler namazdan sonra defnedilmek üzere mezarlığa getirildi cenazeler yan yana gömülmek üzere defnedildiler Hoca çok soğukkanlıyldı ama yaşlar gözünden sel gibi akıyordu bu dünyadaki tek dostunu kendi elleriyle defnetmişti.

İçinden sana yemin olsun kardeşim size bunu yapanlardan hesabını soracağım emanetiniz de bende hiç merak etmeyin onu size yakışır şekilde yetiştirip bu vatana en güzel şekilde hizmet edecek seviyeye getireceğim Allah ın izniyle..

Mezarlıktan çıkarken Hocanın önüne birisi geldi abi bende emanetin var dedi..