Yagmur şiddetini fırtına ile birleştirmişti çatı uçacak gibiydi , zifiri karanlık olmustu gökyüzü çocuk gökgürültüsünden korkup ağlamaya başladı ilk defa ağlıyordu Aslan..

Avcı ile eşi çok şaşırmıştı eşi cocugu hemen kucağına alıp sallamaya başladı ağlaması kesilmişti güven duygusunun vermis olduğu rahatlıkla uyumaya başladı birden kapı sert bir şekilde vuruldu..

Avcı; Hayatım birisi kapıya vuruyor siz arka odaya geçin kapıyı da kilitleyin..dedi hemen sandıktan babasından kalma tabancayı aldı.

Avcı;Hayatım bu tabancayı al ve odaya geç kapıyı kilitle bende kimmiş bakıcam.

Eşi;Tamam hayatım sen napacaksın açma kapıyı polisi arayalım..

Avcı;Polis olmaz kimin ne olduğu belli değil zaten onlar gelene kadar olacak olur bende av tüfeğimi alıcam çocuğu al içeri geç hayatım..

Eşi; Tamam hayatım dikkat et Allah ım inşallah kötü bisey olmaz..

Avcı; Kimsiniz bu saatte bu fırtınada kapıya gelmişsiniz..diye seslendi ama dışarıdan bir ses gelmedi tekrar sordu daha sesli bir şekilde. .

Açın ben Turgut hoca diye dışarıdan gelen sesi duyunca çok rahatladı bir hafta olmuştu başına bisey geldi diye çok korkmuştu..