Hoca da onları yol edip kendi ailesinin yanına dönmek için yola çıkmıştı bir haftadır eve uğramamıştı ama hergün arıyordu evi çocukların sesini duyuyordu bu ayrılıklar hep oluyordu iki tane çocuğu vardı biri kız on yaşında erkek ise sekiz yaşında burnunda tütüyordu artık Aslan da onun bir evladıydı içindeki acı hala devam ediyordu günahsız insanları katletmiştilerdi..

Eve geçmeden teşkilata uğradı posta ile gönderdiği evraklar ortada yoktu işleme de alınmamıştı sonra karakol daki yakın arkadaşını da yokladı ordan da bişey çıkmadı sanki herseyi birileri örtbas ediyordu.

Saat geç olmuştu evin ziline bastı çocukları uyumamıştı ikisi birden kosarak sarıldılar bir anda kapının arkasındaki herseyi unutmuştu bu duyguyu çok özlemişti hanımıylada hasret giderdi.

Eşi; Neyaptınız okula yeni öğretmen geldimi erken geldin bu sefer..

Hoca; Geldi hanım bende sizi çok özledim biran önce gelmek istedim bu yedek öğretmenlik de böyle biliyorsun..

Aslında eşi farkındaydı herşeyin ama tam olarak ne yaptığını çıkaramıyordu Turgut Hoca ya herkonuda çok güveniyor ve saygı duyuyordu ona bişey sormuyordu mutlaka vardır bir sebebi diyordu kendi kendine..

Aile sıcaklığa sarmıştı bütün dertlerini kaderlerini başka türlü çok zor olurdu bazı şeyleri anlatması..