Adamlardan birisi Avcıyı eline almış konuşturmak için iyice hırpalıyordu ama tek bir şey söylemiyordu Elif inde ağlaması feryadı ortalığı yakıyordu birden bir ses duydular..

Aslan ağlamaya başladı Avcı da Elif te bütün acılarını unutmuş o tarafa dönmüştü, Avcı acaba yedikleri dayaktan ses mi duymaya başladık diye düşünmeye başlamıştıki ağlama sesi iyice arttı..

Ajanlardan çok konuşanı Aslan a ateş eden pis pis gülmeye başladı..

Ajan; İşte konuşmazsanız yaşayacağınız acı böyle dehset verici olacak evlat acısı zordur, çocuğu öldürmedim bakın sapasağlam hayatta..Ama konusmazsanız eğer yapacağımız ilk iş çocuğu öldürmek olacak ona göre size biraz zaman veriyorum düşünmek için, biz dışarı çıkıyoruz sizde aranızda konuşun, al bu çocuğu da iyi kokla bakalım ben içeri gelene kadar..

Adamlar sigara yakıp dışarı çıktılar kendi dillerinde konuşuyorlardı Avcı biraz kulak verdi ama bu dili çıkaramadı İbranice olsa gerek diye düşündü..

Elif duygudan duyguya geçiyordu az önce feryat figan ederken şimdi sevinçten ağlıyordu Aslan yaşıyor diye..

Elif; Hayatım neyapıcaz bu adamlardan nasıl kurtulacaz biz nedersek diyelim bunlar bizi öldürecek..