Avcı herzamanki yerinde yine pusuya yatmış bekliyordu yanında Aslan da yatmış avcının talimatlarını dinliyordu nasıl pozisyon alması gerektiğini nefesini nasıl kontrol edeceğini uygulayarak anlatıyordu..

Her hafta sonu ava çıkıp avlanıyorladı Avcı yaşadığı onca şeyden sonra cok soğuk kanlı bir adama dönüşmüştü, hayvanı gördüğü anda hiç tereddüt etmeden tetiğe basıyor herangibi bir acıma duygusu oluşmuyordu artık yaşadığı olaylar gördüğü ölümler baska bir kafada olmasını sağlamıştı , kendilerine zarar verecek kimseye acımaması gerektiğini öğretmişti..

Artık eğitimler sonuç vermiş Aslan hareketli hareketsiz bütün hedefleri vuruyordu hiç boş atışı yoktu..

Avcı; Oğlum seninle bu atış işinde başka bir seviyeye geçeceğiz ama annene söylemek yok tamam mı? dedi gülerek..

Aslan ; Nasıl bir seviyeymiş o baba annene söyleme dediğine göre tehlikeli bir seviye olsa gerek.. diyerek gülümsedi, ama oda çok soğuk kanlı idi keskin bir görüşü vardı..

Avcı gitmesi gereken mesafeyi işaret etti kendisini görene kadar devam etti belli bir uzaklıkta durmasını söyledi, yanında getirdiği konservelerin birini yarım adım sağına diğerini yarım adım soluna koydu işte bunlar düşman ve ben de esir alınmak veya infaz edecekleri biriyim, öyle düşün ve ateş et dedi..

Aslan hiç itiraz bile etmedi düşmana esir olacağım veya beni öldürecek diyince 2 saniye arayla tetiğe bastı..