Sıçtım

Sıçtım

Mezazi anlamda sicmaktan ziyade: karşımdaki o kişi yüzünden o geçmiş anıları tekrar yaşar gibi hissetmem...

Bu his insanı merkezin den sarsar ,bir deprem ettkisi gibi ardında enkaz bırakır, kırılan bardağın parçalarıni bir araya getirir ya hani insan ,ama o bardak eskisi gibi değil çatlak bir şekilde bir arada olur ya hani işte öyle ... Derin bir enkaz bıraktın Yine ve tekrar baba... Neden

... 

Kapıyı o kişinin suratına kapatmışdim çünkü o kişi ; yüzbaşı ve babam dı .

Kapının yanındaki boy aynasında geçtim hemen . Üstümde askılı örümcek adam lı pijama takımı vardı .

Babam sikimde bile değil benim . Sorun olan yüzbaşı . Yani ben adamı böyle görseydim rezil ederdim açıkçası.

Herkes senmi Ülgen kendine gel .

Dedi iç ses .

Hızlı seri adımlar ile yatak odama geçip üstündekileri çıkardım ve normal bir eşofman,beyaz bir bady giydim .

Kapıyı suratına kapatmam , üstümu değiştirip şuan koşarak da olsa kapının önüne gelmem toplam 1 dk aldı . Bunu kolumdaki saate bakıp dogruladim.

Asker olmak böyleydi. Zamani kulanmayi bilecektin .

Kapının gözünden baktım tekrar . Belkide rüyadır diye .

O sürtük hala nasıl buraya gelebilirdi ki. Onu görmek bile beni delirtiyor du .

Bu sorunun cevabını öğrenmenin tek yolu vardı .

Kapıyı açmak .

Bir mal olupta ondan kaçacak değilim . Başım dik bir şekilde karşısına çıkıp hesap soracaktım.

Ben böyleyim çünkü. Korkularımdan kaçmak istesemde gururum buna el vermezdi.

Ama peki yüzbaşı?onun o sürtükğun yanında ne işi vardı peki?

Kafamı daha fazla alak bulak ettmeden kapının kolunu indirdim kendime doğru çekip onları görüş acıma aldım .

İkiside bana boş gözlerle bakarken "buyrun?"dedim her zamanki gibi soğuk mesafeli bir sesle.

"Yüzbaşım bu adam sizin babaniz olduğunu iddia ediyor . Sizi sordu da . "dedi ve merdivenlere yöneldi.

Alçak puşt kertenkele kılıklı onca yıl geçmiş yaptıkları yettmemis bide karşıma cikiyor .

"Kızım"dedi kırık bir sesle aldırmadım.

Neyse Ülgen kendine gel kızım.

Yüzbaşı merdivelere yönelme den "yüzbaşım"dedim tok sesle .

Bana soran gözlerle bakıp bir kaç adımda yanıma geldi .

Kolunu tutup içeri çektim ve kapıyı baba bile diyemeyeceğim adamın suratına kapatım ve Gökalp ı duvara yaslayım elimi tehditkar bir şekilde ona doğru tutum.

"Sen öyle önüne her geleni ben Ülgen in babasıyim diyeni kapıma dayasan ahooo"dedim sinirle.

"Bana sorman lazımdı yüzbaşım "dedim sesim her ne kadar öfkeli olsada fısıltı dan ibaretti.

"O adamla her ne derdin var bilmiyorum ama. Oldukça pişman . Yaşlı bir adama kin gütmiceksin değilmi?"dedi bana alayla Bakarak.

"İnan bana başkalarının benim hayatımı 1 gününü bile yaşamamış insalrin eleştirilerini yada iğrenç yorumlarını ki şuan seninde yaptığın gibi ;sikime takmam Gökalp"dedim öfke ile fısıldayarak. Aldığı soluklar suratıma çarpıyordu. Gözleri, Okyanusu ve bir türlü kendimi alamadığım. Sırrını merak ettiğin bir cift mavi göz.. her ne kadar kendimi alamazsamsa. Ne zaman adamın böyle dibine girdim bilmiyorum ama geri çekildim.

Ve ona ilk defa ismi ile seslenmem üzerimde yabancı bir his uyandırdı. Ki zaten karargah ta değildik. Herhangi bir üssü yoktu şuan .Sivildik.

Merak etmeyin aşk değil. Bir an bu düşünceme göz devirmedjm de değil yani.

Goklap gözlerini kısıp bana doğru yaklaştı,geri çekilmemi bekliyorsa çok beklerdi . Az önce benim ona yaklaştığım gibi bana yaklaşarak;

"İnan bana seni senden iyi tanıyorum Ülgen"dedi oda da benim gibi . Konuşurken Sert, nane,barut karısımi kokusu tenime işliyordu.

Beni benden iyi tanımak mi. Ben bile kendimi cozememisken.

Onun bu lafına kahkaha attmadan da edemedim.

O ise bana mala bakar gibi bakış attmayi da esirgememisti.

Kahkahamin arasından zorda olsa konuşarak;

"Bakma bana öyle güzelim . Boşuna adımız lakayit değil " dedim ona göz kırparak.

"Belli oluyor "dedi göz devirip ,tek kaşını kaldırarak.

Yüzüm hemen ciddi kesilip ona döndüm "bana bak ben ciddiyim ve " elimi kapıya doğru işaret edip arkasındaki adami yani babamı kastedip "su adamı al götür. Çıkarken kapıyı ört." Dedim ve onu aldırmadan yatak odama geçtim.

Yav ben daha kahvaltımı yapmadım sen şu ibneye bak kapıma adam dayiyo .

Kahkaha atarak yatağıma uzanip telefonumu elime aldım .

"İyi değil bu .iyi değil "diyen yüzbaşı ya her ne kadar uzak olsamda şuan duymuştum onu .

"Duyuyorum seni . Ve gittmeden tekrardan kapımı kapat Gökalp!" Dedim onu sinir edercesine.

Ve ardından bir kapı kapanma sesi .

Yataktan hemen kalkıp derin bir nefes aldım . Lavaboya geçtim ve yüzümü yıkadım. Kafamı kaldırıp aynaya baktım.

Çok güzel rol yaptın sen Ülgen .

Sana yakışan bir rol değilmi sencede .

Tüm duygularını örtüyor. Kimse gerçek seni görmüyor.

Çünkü sen acınasi bir kadınsın.

Kendine bosu boşuna güçlüyüm deme !

Daha o babam denecek adam ile yuzlesemiyorsun !

SEN KORKAKSİN!

SEN KORKAKSIN!

SEN KORKAKSİN!

annen burda olsaydı senin bu haline acıyarak bakardı !

ÇÜNKÜ SEN ZAVALLISIN!

ÇÜNKÜ SEN ZAVALLISIN!

anla artık Ülgen sen hiçbir şeye yaramıyor sun . Seni kimse sevmiyor . İşte

ANLA

ANLA

ANLA ARTİK .

"Ahhhh yeter artık sus artık . Tamam mı ! YETERRR!"

"ANNEM BENİ COK SEVİYOR ! BEN CESUR BİRİYİM "

İçimdeki ses hala devam ediyordu.

Hayır değilsin Ülgen.

Kandırma kendini .

İkimizde biliyoruz.

Sen bencilsin .korkaksin, yalancısın,

"AHH YETER ARTİK !"diye bağırdım ve

Cam parçaları döküldü lavaboya .

Evet ellerim de paramparça çünkü karşımdaki aynaya yumruğumu geçirdim . Kanayan ellime baktım. Dizlerime çöktüm umutsuzca . Artık dizlerimi beni taşıyamiyacak haldeydi. Yasladım sırtımı duvara dizlerimi çektim karnıma. Ve boş boş önümdeki cam parçaları nı izledim. Alışıkdım,buram ,buram hayal kırıklığı kokuyordu, bir damla göz yaşı aktı gözümden, alışıkdım... Alışıkdım.

Her yarası bir şekilde kabuk attmis bir kadındım. Birçok kez birçok yerimden kanadigim doğruydu.

Şimdiki gibi . Kabuk bağlayan her yarama zarar görmeyi başarabiliyordu .

Etrafıma baktım;

Tozlu bir camın arkasından gökyüzünde ki çuvallarin içinde yük gibi taşıdığı yağmurun çuvalları yırtarken yer yüzüne düşüşünü izliyordum.

Ruhum kuraktı, ruhumdaki topraklar yer yer çatlamış . yarılmış ve içleri açılmıştı , ruhum yangın yeriydi.ve kullenmiyor du .

Babamın sesi ,o günkü sesi ,annemin çığlıkları, küçük benim kokrudan duvar koşelerine sinişi . Hala bugünkü gibi aklımdaydı...

Sanırım ne yapsam nafileydi..nafile.

Yorgun,yavaş bir ruh hali ile üstümdeki herşeyden kurtulup duş başlığının altına ilerledim.

Soğuk suyu ayarlayıp,buz gibi düşün bana iyi geleceğini düşündüm.

Soğuk su bedenimden yolunu bulmuşcasina ilerliyordu .

Aklımda geçenler nasıl dile döksem bile bilmiyorum. Göğsümün ortasında koca bir boşluk var. Sanki zihnim intihar ettmis işlevini yitirmiş ,ve bütün yük kalbime yüklenmiş gibi hissediyorum. Her kelime her cümle hatta söylenmemiş kelimele bile yakıyor canı . Sezen aksu ile paylaşacak kadar büyük bir acı ,Susturulacak kadar büyük bir acı,ne yapacağımı bilmiyorum. Kafam darmaduman .

Şu tüm benimde ilerlerken ben cansız bir bendenden ibadetim .

Biliyorum her zamanki Ülgen olmayım ama o Ülgen geçek Ülgen olmasada bazen .bazen insanın birşeylere katlanması lazım .

Ki şuan benim bu iğrenç halim bana yabancı gelsede . Bu benim herzaman içimde yaşadığım, ama çoğu zaman tıpkı şimdiki gibi yaşayamadıgim bir şey.

Kendime gelmem lazımdı bir an önce .

Elimdeki yara soğuk suyun altında az da olsa kanaması durmuştu. Bir an önce bu elimin de icabına bakmam lazımdı ki çünkü mikrop kapmasi ile uğraşamazdım .

...

Elime ilk yardımı yapıp sarmış dim. Kolumdaki saate baktım saat 20.23 geçiyordu.

Duştan çıktığımda birkaç evrak la uğraşmis sonrasında vücuduma düşen garip yorgunluk nedeniyel kendimi uykuya bırakmamıştım.

Önümdeki türk kahvesinden bir yudum alıp önümdeki sehpaya bıraktım.

Balkondaydım ,etraf çok sesiz ve huzurluydu bugün yaşadığım iğrenç Duygular ve olay olsada .

Dudalarima götürdüğüm kahvenin telvesinjn tadını alınca yüzümü buruşturmadan edemedim.

Cebimden bir dal sigara çıkartıp,siyah çakmağım ile ucunu atesledim.

Derin bir nefes alıp kolumu sandalyenin koluna yaslayıp sigaranı dumanının yüzüme gelmesini aldırmadan.

Sigradan derin bir nefes daha çekip burnumdan verdim .

Şuan tek düşündüğüm şey ;neden bir an bu kadar dibe çöktüğüm.

Önceden yaşadığım seyeler kolay değildi evet ama kendimi toplamamda kolay değildi.

Zorda olsa önüme , kendime gelmeyi psikolojimi dengede tutmayı başarmış dim,

Ve şuan kortugumun başıma gelmesinden korkuyorum.

Elimdeki biten sigranin izmratini ,biten kahve fincanın içindeki telvesine bastırdım sönmesi için.

Derin bir nefes alıp yatak odama ilerledim .

Uyumak düşünceler den kacmanin en iyi yoludur Ülgen .

...

BİLİANMEYEN ZAMAN _ULGEN.

Etraftaki yaştım olan kızlara baktım bir yanımda babamla ilerlerken. Birşeyler farklıydı evet .

Başımı merakla kaldırıp " baba nereye gidiyoruz?"dedim başımı kaldırıp babama baktım .

"Kapa çeneni Ülgen elimin tersindesin bak"dedi uyarircasına . O an sanki kalbime bağlanan tüm damarlarimdan tek bir duygu aktı .

Üzüntü.

Aradan geçen zaman ile hala nereye gittiğimizi bilmiyor dum . .

​​​​​Elimi tutmuş ilerliyorduk babamla.

Ama ben annemi ozlemiştim ...

Bir anne sizin için neyi ifade ediyor.

Mutluluk,sevgi .özlem , hasret,neşe ,heyecan ,güven ,sığınacak bir liman ... Ve daha fazlasi .

Ama ben annemi çok merak etmiştim.

Onunla bugün okul alışverişi yapacaktık.

Babam okula gittiğimi bilmiyordu . Annem bana 'baban duymasın bu ikimizin arasında bir sır , aslında bir oyun . Eğer bunu saklar ve babanın ogrenmesine engel olursak herşey hayalimizdeki gibi olacak Ülgenim benjm ,canım kızım '

Demişti. Oyunları seven birisiydim . Ve bu oyunda galip gelmek istiyordum . İşte o zaman hayalime annem ile kavuşsabilirdik.

Mesela balonlarla solu bir ev . Yada bir peri olup insanları mutlu ettmek . Yada babamla her kızın eğlendiği gibi eğlenmek isterdim.

Yazarın anlatımı ile ;

Ülgen kafasinda soru işaretleri ile elini sıkı sıkı tutan babansj ile ilerliyor du . Ama Ülgen elini bı hali sıkan babası yüzünden çok korkuyordu . Ama eğer babasına bırakmasını söylerse ,babası daha çok sıkardj .

Onun kız cocuklarina garezi vardı.

Babası.ulgenin hep bir erkek çocuk olmasını isterdi çünkü kız çocuk ona göre zayıflık dı .

Bu konuda karısı ile aralarında çok tartişma .kavga çıkardı.

Ülgen daha ikinci sınıfa giden minik bir kızdı .

Ülgen babası ile bir eve vardığında babası onun elini bırakıp cebindeki anahtarı çıkarıp kapıyı açtı.

O Sırada içeriden kapıya doğru göz yaşı ile koşan annesi açelya yi gördü Ülgen .

Ülgen içindeki korku ve merak ile annesini sardı o minik kollarına.

"Kızım..."dedi annesi titrek bir nefes ile .

"Açelya! çabuk ol geçikirsem bitter sin!" Dedi babası tayfun.

Ülgen merak ile annesinin kulağına"anne ne oluyor neden burdayiz" dedi fısıldıyarak.

"Tamam tayfun sakin ol . "Dedi açelya sonra kızına dönerek"gel annecim biz yukarı çıkalım " dedi kızının elini tutup merdiveler eşliğinde yarıdaki bir adaya girdiler.

Tayfun salonda bir koltukta yayılmış onları bekliyordu . Çok sabırlı biri değildi ,aksi . sinirli kaba Saba bir adamdı.

Açelya bu yüzden kocası dan çekinir di. Kendisi için değil ,kızı için . Ona zarar vermesini istemiyor du ,o kızı için çabalıyan bır anneydi.

Açelya kızını odadaki yatağın üstüne otuturup önünde diz çökerek iki eli ile kızının yüzünü kavradı naifce"kızım ... Seninle bir oyun oynayalım mı ? " Dedi titrek bir sesle . Ağlayacak gibiydi ama kızı onun için endişelenmesin diye hep gizledi ondan .​​​​O daha 6 yaşındaydı.

Ülgen merak ile annesine"ne oyunu anne"dedi

"Bu ev den gizlice .babaya çaktırmadan çıkacağız ve dondurma yeme yarışı yapacağız, çok güzel çilekli dondurmalar . Oynayalım mı?"

Annesi bilirdi Ülgenim çilekli dondurma ya karşı koyamayacagini .

Onu korumanin yollarını arıyordu açelya . Yoksa tayfun .ulgeni bir kumar bahisinde kaybettiği için kızı hiç tekin olmayan adamlara verecekti .

"Evet !evet anne oynayalimm"dedi Ülgen heyecanla .

"Şşşs sesiz ol baban duymicak tamam mı "

Ülgen işaret parmağını ağzına koyarak"tamam anne "dedi sesiz kısık bir sesle.

Açelya kizinin bu haline uzulmeden edemiyordu . Diğer çocuklar gibi değildi o . Dişarda arkadaşlari ile oynamak yerine . Babasının isteklerini yapardı.

Gömleği Ütüle,su getir,ayakabimi sil, sen kızsın şunu yap ...

Ülgen sırf babası onunla gurur duysun diye herşeyi bir sevgi umudu ile yapardı .

Ama o daha çocuktu, hiçbirseyi anlamıyordu.

Açelya yatağın yanındaki gardorabi açıp içinden bir kaç parça kumaş çıkardı .

Herşeyi hazırlamıştı tayfun gelmeden .

Kendi hayatı karardı,kizininkini temiz tutmaya yemin etmişti açelya .

O hayallerini yaşayarak büyüyecekti . Belki yanında olmayacaktı ama yaşatacak ti kızını.

Açelya elindeki kumaşların uçlarını bir birine bağlayarak pencereye doğru adımladi .

Açtığı pencereye bağladığı kumaşı uzatıp kumaşın boyuna baktı .

Yere kadar değiyordu. Çok iyi dedi içinden. Kumaşın ucunu da pencerenjn koluna bağladi . Sağlamlığını kontrol edip annesini izleyen Ülgenin yanına gidip .

"Şimdi sen aşağı in koşarak ilerle tamam mı . Ben gelip seni bulacağım . Sonra doya doya isteğin kadar dondurma yiyeceğiz"dedi ulgene tebesumle bakıp .

Oysa o tebesum kızını kaybetme acı si tebessümüydu.

Ülgen heyecanla "istediğim kadar yiyecekmiyim anneee"dedi uzatarak .

"Evet annecim ama bir sartim var. Koşarak git isteğin yere ama buraya gelme . O zama. Dondurma yiyemeyiz "dedi

"Ben çok uzağa gidersem sen beni bulabilirsin . Ya bulamazsan "dedi üzülerek .

"Şşs üzülme annecim . Anneler kizlarini hep bulur. Söz geleceğim . Sende bana söz ver bakalım asla geri dönmeyeceksin buraya "

Ülgen sevincle "söz "dedi zıplayarak.

"Açelya !"diye kükredi tayfun .

Açelya telaş ile "hadi burdan aşağı in ama sıkı tutun bebeğim"dedi kızına .

Zorda olsa kızını aşağı indirmeyi başarmıştı . Pencerenden aşağıdaki kıza sesizce seslenerek"hadi koş koş git ben geleceğim dedi .

Ülgen hiç birşeyin farkında olmadan sevinçle koştu ...ve gözden kayboldu .

Kapıyı bir hirşimla açan tayfun "KİME DİYORUM BEN ACELYA " dedi sinirle .

Açelya sustu cevap vermedi verse daha kotu olacaktı biliyordu .

Tayfun etrafa baktı sonra pencereye . "Kız nerde ACELYA "

"T_tayfun o daha küçücük birine satmak nedir . Ulgene kimbilir ne yapacak belli değil "dedi Ülgen dolan gözleri ile .

"Sana lan SANANE . Ne yaparsa yapsın sana mı kalmış . Ülgen nerde lan . "Dedi acelyaya vurduğu tokat ile .

Yere düşen açelya artık kızının yanında olmadığıni biliyordu . Onu şuan göremiyordu kızı . Tüm cesareti ile "ASİL sanane tayfun . Yeter artık . Sen nasıl bir babasin ya hicmi vicdanın yok senin ne adam !".

"Sen ...sen bana . Haddini bil almayayım ayağımın altına kadın !"dedi ve açelyanin saçından tutup dolaba çarptı kafasını .

Açelyanin acılı feryatlari odanın duvarlarını inletiyordu.

Tayfun acelyayi yakasından tutup duvara yapiştırdı.

Ülgen acı ile ağzından bir çığlık daha kaçtı .

"O pic kızın nerede !!"

Ülgen "asla bulamayacaksın "diye fısıldadı.

Tayfun bu duruma daha fazla sinirlenip acelyayi saçından tutup mutfağa doğru sürükledi.

Ülgen acı ile hala çığlık atıyordu.

Artık sonu olduğunu biliyordu.

Kızına verdiği dondurma sozunu tutmayacak dı ...

Tayfun ulgeni mutfağın köşesine fırlatıp ,tekme vuruyordu ard arda karnina " Senin amınakoyim ORUPU KADİN . Kim bilir arkamdan daha ne işler çevirdin sen !".

Açelya acı ile "tayfun lütfen . Lütfen yalvarırım "feryat ediyordu

"SUS KADİN "Dedi ve çekmeceleri karıştırarak eline bir bıçak aldı.

Gözünü bile kırpmadan bıçağı açelya sapladı ard arda 10 bıçak yarası ile .

Sonra durdu . Dizinin üstüne çöktü.

Tayfun korkuyordu ama aceyaya değil . Hapse gireceği içindi .

Hızla koştu odasına valizini hazırladı . Kacacakti .

tayfun o kadar panik yapmışdiki mutfaktaki bucağı unutu . Çünkü o bir delildi ...

Tayfun önce elindeki ve yüzündeki kanları temizleyip eline valizini alıp kalidan. Çıktı . Ve bir taksi çevirip gideceği adresi verip uzaklaştı.

...

Akşam olmuştu 3 saatir annesini bekliyordu Ülgen . En son dayanamayıp ayaga kalktı. Annesine çok kızmisti . Evin yolunu tutup annesine soracakti neden gelmedi diye . Ama Ülgen evin önündeki polis ve toplanan insanları gördü. Aralarına karışıp annesini bulmaya çalıştı. Yanındaki insanlardan biri "bir kadın ölmüş diye duydum . Kocasiymiş ama kaçmış sinem "

"Çok kötü . Nasıl vicdani el verdi Zehra"

Ülgen onları aldırmadan ilerledi.

Evin etrafını polisler güvenlik açısından sarmıştı.

Ülgen içindeki korku ve endişe ile gözleri dolmuştu .

Polisleri aldırmadan evine doğru koşmaya çalıştı fakat . Polisleden biri onu tutu. "Hey evlat . Burası oyun alanı değil . Hemen annenjn yanına git "dedi

Ülgen elini evine doğru uzatarak gözyaşı ile "annem orda polis abi . Ona ne oldu ? Niye herkes buraya geldi" dedi Ülgen ağlayarak .

Polis bu duruma donup kaldı . Duyduğu şey ile kanı dondu ve çocuğa çocuğa dönerek "annen ...annen gelecek " dedi ne diyeceğini şaşıran polis .

"Gelecem dedi . Dondurma yiyeceğiz . Hemde çilekli dedi beni gondedi evden sen git gelecem dedi ama gelmedi "dedi kucağına olan polisin omuzuna başını dayayarak ağladı .

Ülgen kötü birşeylerin olgunu anlamıştı. Çünkü annesi ona hep 'polisler sadece kötü adanlari yakalar . Onlardan korkma "demişti.

Korkuyordu Ülgen annesine kötü birşey oldu diye ...

​​​

​​​​​

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​