Leyla Karyeli

Kolumdan alinan son tüp kaninda dolmasini beklerken basimi sedyeye yasladım. Kolum gercekten artik acımaya baslamisti. Hemsire yüzümü ekşittiğimi farketti.

"İyi misiniz?"

"İyiyim iyiyim sağolun bugun biraz fazla tahlil verdim de"

"Donör olucakmissiniz oyle soylediler"

"Uyum sağlarsa evet"

"Tamamdır bu kadardı biraz yaslanin arkaniza hemen kalkmayın" kafamı sallayarak onayladim. Cikarken hemsireye kapinin onunde dikilen Alp' in gelmesini rica ettim. Hemen arkasindan kapidan girdi. Yanima diz cokup yüzüme baktı.

"Leylam iyi misin?"

"İyiyim sevgilim iyiyim kalkarim simdi" avcumun icine yüzünü yaslayip bekledi bi süre.

"Yanima uzanir misin kokunu duymak istiyorum oyle daha hizli toparlanirim" gülümsedi kocaman bu gulus butun omrum boyu yanimda olmaliydi. Baska ihtimal dahi düsünülemezdi. Kalkip sedyede kayip ona actigim yere uzandı. Burnumun ucuna bir opucuk birakti. Bir sure uzandik oyle.

"Daha iyi misin?"

"Sen yanimdaysan ben hep iyiyim"

"O zaman ben hep yanindayim"

"Kalkalim artık" ben kalkip toparlanirken oda çalan telefonunu açtı. Arayan muratti görmustum. Alp'in bir kufur savurdugunu duydum sonrada ne isi varmis tarzi biseyler soylendigini. Açikcasi hicbisey anlamamistim ama toparlanip yanina gittim elini tuttum.O da konuşmaya devam ediyodu.

"Amina koyayim o nerden duymuş"

"Bilmiyorum abi"

"Tamam murat tamam soyle odama geçip beklesin geliyoruz biz" deyip telefonu kapadı kollarini bana sardı yine sımsıkı. Bende ellerimi sırtina yasladim.

"Ne oldu neden gerildin" derin bi iç çektı.

"Kuzenim gelmis anne tarafimdan Demir , Demir Asil"

Nefesimi kesti bu cümle annesi bir Asilmiydi yani. Asiller köklü ve ters bi aileydi kimse onlari karşisina almak istemezdi. İsledikleri cinayetleri ortbas ettiklerini bilmeyen yoktu.

"Annenin Asillerini kizı oldugunu bilmiyordum."

"Öyle Demir de dayımın oğlu"

"Araniz iyi değil galiba mutlu olmadin gelicegini duyunca"

"İyiydi eskiden yani bayadir görüşmüyoruz Demir delidir Leyla laf olarak değil ciddi manada aklina eseni yapar cok sen pek güvenme yine" yutkundum sebepsizce gerilmistim.

"Tamam bitanem merak etme" elimi tuttu ve odadan cikip doktorun yanina gittik. Durumu hakkinda net bilgi aldik. Doktor sonuçlarin bir iki güne cikacağını uygun donör cikarsa hemen amelyata alinabileceğini soyledi. Birlikte arabaya binip sirkete doğru yola koyulduk. Kuzeninin gelmesi bi firsat olabilirdi o da tahlil vermeliydi belkide uygun cikarsa Alp icin hayat olabilirdi.

"Alp aslinda Demirin gelmesi o kadar da kotu bi sey degildir belki oda tahlil verse"

"Hayir Leyla bu konu kapandi"

"Alp gurur yapma zamanı değil bak-"

"Leyla o heriften hicbir sey istemiyorum konu burda kapandi sende sakın birsey soylemiyosun ona tamam mı"

"Tamam degil Alp anlamiyo musun hayatin soz konusu suan basit gurur meselelerimizi dusunucek halimiz yok"

Sustu konusmadi cunki hakli oldugumu oda biliyodu neden Demiri sevmedigini bilmiyodum o adamı tanimiyodum bile ama arastiricaktim. Sirkete gelince elimi tuttu ve iceri ilerledik. Kapiyi actigimizda bi adam masanin onundeki koltukta oturuyodu elleri başının arasında öne eğikti. Bizim geldiğimizi duyunca kafasını kaldirdi ağir ağır. Alp'in aksina hic resmi bir duruşu yoktu ayağında siyah kot pantolonu üzerinde deri ceketi ve beyaz tisortu vardı. Saclari 3 numaraya yakin bir kisaliktaydi yine Alp gibi kumral saclari ve sert bir trasi vardi. Siyaha yakin diyebileceğim kadar koyu kahve gözleri ve boynunda dövmeleri vardı. Uzun kirpik bu ailede genetikti olmaliydi diye gecirdim içimden .Bizi görünce tebessum etti.

"Vay kuzem görmeyeli bayağı değişmissin" deyip ayaklandi yanimiza geldi. Alp le samimiyetsiz bir sarilma yaşadılar sonra bana elini uzattı.

"Merhaba Demir ben" hafif bi gülümseme yerlestirdim yuzüme

"Leyla bende"

"Memnum oldum"

"Bende memnum oldum" Alp daha fazla dayanamayip el sıkıstigimiz elimi ayirip avcunun içine aldi. Bu adamin taş devrinden kalma ruhu beni ciddi manada zorluyodu. Aynen Leyla birkaç gün oncesine kadar adamı olduruyodun kiskanclik uğruna.

"Ne için geldin Demir" diye huysuzlundı Demir.

"Ya Allah askina kuzen tam 1 sene sonra yanina gelmisim ettiğin lafa bak"

"İste zaten sorunda o ya Demir"

"Artik istanbuldayim"

"Saçmaliyosun"

"Hayir çok ciddiyim ayrica rahatsizligini biliyorum sebep olanlarida baya acemisin kuzen onlari yakalamak kolay oldu senin elinden kaçmasina sasirdim"

"Demir sen ne zirvaliyosun" yürüyüp masasina oturdu ben ve Demirde masanin onundeki karşilikli koltuklara.

"O gün depoya baskin yapanlari yakaladim diyorum"

"Tamam sus bunu evde konusuruz aksam" ben duymiyim diye yapiyodu emindim.

"Hayir bende duymak istiyorum"

"Leyla bu işe bulaşmicaksin"

"Alp saçmalayi kes bu ikimizin problemi"

O sirada Demir tartismamizi böldü. Arkasina yaslanmis umursamaz bir tavri vardi.

"Yani tartismanizi bölmek istemem ama zaten şuan burda bir sey gosteremem bilgisayarim ve dosyalarim arabamda ayrica" duraksayip ensesini kaşıdı.

"Biraz uyumaliyim kac saat yol gittim haberiniz var mı."

Alpin icinden sabir cektigini anlamak zor degildi. Basini geri atip şakaklarina parmaklarini koydu. Sebepsiz endiselendirdi bu goruntu beni.

"Kotu mu hissediyosun" diye sordum.

"Biraz daha oyalanirsak beynimden kan akacak"

Toparlanip eve doğru yola ciktik. Demir bu aksam Alp te kalicakti bende şu isleri konusup evime gecerim diye dusunmustum. Demir tuhaf bi adamdı ama kotu bir hava sezmemistim aralarindaki anlasmazligi bilmemde fayda olucak gibiydi. Eve gelince iceri gectik Alp Demire odasini gosterdi benide elimden tutup odasina goturdu ve kapiyi kapatip saatlerdir tuttugu nefesini verdi. Kollarini bana sarip boynumda nefeslendi.

"Lutfen burda kal sarilip uyuyayim"

"Alp ama-"

"Leyla nolursun hayatimda hersey yeterince stresli" kollarimi boynuna sarip saclarini okşadim. Başetmeye calistigi hastalik geldi aklima kalbime ağırlık çöktü basina bi opucuk biraktim.

"Tamam madem kalirim" boynuma derin bi opucuk biraktı oda. Tekrar aşağı inip salona oturduk. Demir bu defa uzerine siyah bir tisort ve altina gri bi esofman gecirmisti. Kollarinda büyük ama zarif dövmeler vardı.Yanimiza gelip koltuğa kuruldu.

"Seni dinliyoruz" dedi Alp. Basinin arkasina elini atip bi sure dusundu

"Cevap muthiş zor değil depoya baskini yapanlar Süheyla Karyelinin ailesi" hemen atladim.

"Ne neden annemin ailesi boyle bisey yapsin"

"Çünki Leyla babanla aralari yeterince kötü üstelik sen de babanin kizisin" adimi ilk soyleyişi beni germisti Alp lafa atladi

"Nerden anladın ve hedefleri kimmis"

"Alp beni fazla küçumsüyosun ben ciddi mastırlar yaptim ustelik egitim hayatim uzun deli raporum olmasi zeki olduğum gerçeğini değistirmez birkac yazismayi ve sistemi hacklemek sadece 5 dakikami alir" doğrulup dirseklerini dizlerine koydu bu gercekten urkutucu bi konusmaydi.

"Hedef Leyla ama sen vurulmuşsun kamera kayitlarini buldum zaten kurşun Leyla'nın boynunu es geçmiş"

"Zehir mevzusu ne ?"

"Eğer isler planladiklari gibi gitmezse ki öyle olmus kurşun oldurucu bir yere denk gelmezse bile enazindan bu yolla ölsün istemisler"

"Nasil torunlarini oldurmek isterler" dedi Alp sinirle yuzu sinirden kizarmisti.

"Yani aile travmalari hakkinda bilgi sahibimi bilmiyorum ama anne ve babasinin evliligindede hatta doğmuş torunlarinda bile gönül rizalari yokmus zaten" Alp bana döndü yüzümu ellerinin arasina aldı.

"Sen bunlari biliyo muydun" yani annemle ailesinin arasi kotuydu pek gorusmezdik ama bu denli benden nefret ettiklerini bilmiyodum.

"Yani biliyodum ama bu kadar nefret ettiklerini bilmiyodum ben sadece basit bir kusluk sanarak buyudum" bir kolunun bana sarip ona yaslanmama sebep oldu. O sirada Demir konusmaya devam etti

"Yanisi işler boyle bu arada gelmeden tahlil yaptirdim dokularim sana uymuyo uysaydi dönor olarak da yardim edicektim ama birkac hastaneye haber saldim uygunu bulunucaktir" duraksayip yuzümuze baktı.

"Baska sorunuz yoksa gidip uyicam 2 gündür 3 saatlik uykuyla ayakta kalmak kolay bisey degil"

"Yok" dedi sadece Alp kalkip merdivene dogru ilerledigı sirada Alpten kollarimi çözüp ayaklandim.

"Demir" seslenisimle bize dondu Alp ne yapmaya calistigimi anlamaya calisirken yuzume baktigini hissedebiliyodum.

"Efendim"

"Tesekkur ederiz" gülümsedi

"Rica ederim kuzenime soylersin telafi olarak evini açsa yeterli olur zira bundan sonra bana bolca ihtiyac duyucak gibisiniz." Deyip odasina yurudu. Alp Demir gozden kaybolunca hemen kolumdan tutup tekrar yanina cekti.

"Leyla ne yapiyosun sen"

"Ya ne yapiyorum Allah Allah tesekkur ettik"

"Ne lüzmu var yapisti kaldi yakamiza" sabir çekerek elimi ellerinin arasindan aldim.

"Sen varya hic yardimdan anlamayan bi koca kafalisin"

"Oh ne güzel ya dünya gözlümden koca kafaliya terfi ettik yine"

"Oylesin insan bir tesekkur bari eder adam neler yapmis ama yok kibarlik ruhunda yok beyimizin anca Leyla'nin kiyafetine carlasin hangi magarada buyudun acaba" sabir cekerek basini arkaya yatirdi. Elinle alnini ovuşturdu.

"Hatun konusurken nefes al Allah askina benim beynim o kadar hizli algilamiyor ayrica aldigin mağara adamindan memnun degilsen yapicak birseyimiz yok iade kabul etmiyoruz ne yazik ki." Bu sozleri gülümsememe sebep oldu oda gülmemden faydalanarak gülumsedi hemen

"Hadi gel uyuyalim artık" elimi tuttup odaya dogru cekistirdi. Odaya gelince dolaba yöneldi.

"Ben eve gideyim daha iyi olur hem burda kiyafetimde yok"

"Kim demis yok diye bak" diyerek dolaptan yine beyaz bir gecelik ve sabahligini cikardı.

"Sen her gordugunu boyle benim için aliyo musun?"

"Sevmiyo musun bunlari hep üzerinde"

"Seviyorum"

"E tamam bende alıyorum" gülümsedim yine

"E ver bakalım o zaman hadi cikda giyineyim" kaşlarini çattı.

"Of Leylam ya"

"Hadi canim hadiiii cezalisin" oflayarak odadan çıkınca bende uzerime giydim aynadan kendime baktim. Derin bi yakası vardı. Goguslerim belliydi ayrica boyu kisaydı. Ama sevgilimin yaninda giyicem icin bi sorun gormedim. Kapi acilip Alp iceri girdi.

"Daha gel dememistim"

"Ama geldim" deyip boynuma bi opucuk birakti. Sonra yine dolaba ilerledi. Hic cekinmeden uzerindekini sıyirdi. Sonrada altindaki pantolonu dolaptan bi sort alip altina gecirdi. Arkasindan ona bakan gozlerim aynada onunkilerle kesişti.

"Guzel mi bari manzara" gülümseyip arkasindan kollarimi sardım ellerimi bağladim önünde basimi sirtina yaslayip bu anin huzurunu hissetmek istedim. Sonra avuc ilerimi vucuduna yasladim. Kolumdan cekip onüne aldi. Hizla yuzumun , boynumun ve omzumun her yanina opucukler birakti gidiklandigim icin kikirdadim.

"Hatun gülme şoyle"

"Niye" diye daha çok güldüm

"Gostermemi ister misin?"

"Bilmemm " lafim bitmeden dudaklarimiz bulustu. Kana kana optum yine dudaklarini kucağina alip yatağa ilerledi sırtımın yatakla bulustugunu hissettigimde elleri kalcalarima ilerledi. Dudaklarimiz ayrilinca nefeslendim.

"Alp dur tamam simdi olmaz yan odamizda Demir var"

"Varsa bar bizene" deyip yuzume opucukler birakmaya devam etti. Kahkahayla gülmeye başladim

"Alp saçmalama olmaz cok ayip" diye kirkirdadim kendi kendime

"Leyla simdi yaka paça atarim vallahi Demiri disari" ellerimle yanaklarini sevdim. Sonra dudaklarini yuzunu goz kapaklarini optum. Oda beni optu omzumu boynumu her yanimi.

"Hadi sevgilim uyuyalim çok yorgunum hem sen de yorgunsun bunyeni boyle hirpalama"

Yanima devrilirken kolunu bana sarip kendine cekti. Yine battaniyemizi üzerimize cekip yuzünu boynumdaki boşluga dogru saclarima gomdu ya boyle yada başi gogsumde uyurduk zaten. Ben basindaki ağrıyı geçirmek icin yavas yavas alnini okşarken kendini uykuya birakti. Bende uyumaya calisiyodum ama bir turlu dalamamistim kafam Alple doluydu. Uyumlu bi dönor bulunmazsa ne yapicamizi dusunmekten kafayi yemek üzereydim. Alpsiz bi hayat aklimin kiyilarindan bile gecmiyodu. O yoksa ben nefes alamazdim. Bogazim dugumlendi nefesim kurudu. Kalkip su içmek istedim doğrulup sabahligimi giydim ve kusağini baglayip aşağıya indim. Mutfak kapisindan girdiğimde Demir de mutfak masasinda oturmus sigarayla kahve iciyordu. Beni gorunce duraksadı.

"Bi sorun mu var"

"Yok su içmek istedim" cevap vermedi sigarasini içmeye devam etti. Uzerinde bisey yoktu dövmeleri gercekten fazlaydi. Disariya bakiyodu.

"Demir"

"Efendim"

"Alp için dönor bulabilicek misin gercekten"

"Elimden geleni yapicam" karşisindaki sandalyeyi cekip oturdum. Alp bu burda Demirle sohbet etmemden huzursuz olabilirdi ama suan tek dusundugum sağligiydi.

"Daha fazlasina ihtiyacimiz var"

"Bulmaya calisiyorum olsa kendikimi vericektim daha ne yapabilirim" derin bi nefes aldim

"Tamam haklisin ama gercekten endiseliyim kusuruma bakma"

"Önemli değil" odaya gitmek için ayaklandim arkami dondugum sirada Demir konuştu.

"Alp güclüdür Leyla merak etme altindan kalkar bununda" ağlamamak icin boğazımı sıkarak ona döndüm

"Bende buna inanmak istiyorum"

"Sevgili misiniz ? "

"Evet"

"Tahmin etmesi zor değil yanina bu kadar yaklaşabilen ilk kadin falansin onun nornalde pek isi olmaz" Sigarasini kül tabagina bastirip sondurdu. Sonra kalkip yanima geldi ve omuzlarimdan tuttu.

"Git uyu Leyla herseyi halledicez artik yanliz değilsiniz" nedensizce bu sozler bana guven verdı. Gülümsedim artik yanliz degildik.

"Sağol Demir" odaya yürüdüm. Kapiyi actigimda Alp uyanmisti kapali gözlerle bana seslendi.

"Leylam nerdesin gitme kalkma yanimdan hic" sabahligimi cikarip yanina uzandim tekrar. Hemen yine kollarini belime sardı başıni goğsume yasladi. Derin bi nefes aldı kokumdan.

"Geldim sevgilim geldim hep yanindayim" diye sayikladim. Huzurlu bir nefes daha aldı. Ev , huzur , hayat hepsi tek bir insandı onun için.

(Birdahaki bölüm Alp ve Demirin kücuklugunu okumaya ne dersiniizzzz. Ayrica sizce Demirin rapor sebebi ve hikayesi ne olabilir ? Bidahaki bölüme kadar cok opuldunuz 🤍)