Alp Demirhan

Herşeyiyle rüya gibi olan 1 haftadan sonra sonunda eve varmiştik. Leyla arabada ayaklarıni kucagıma uzatip uyuya kalmisti. Bebeğimiz kendini belli ettiğinden beri sürekli bi yerlerde uyuya kaliyordu. Bünyesi yorgundu.

"Ah be kizim bu kadar hirpalama anneyi ben onu ne kadar seviyorum biliyo musun sen" diye soylendim kendi kendime .Bugun annemlerle konuşucaktik hatta Leyla'nın uyuya kalması iyi olmuştu çunki duyucaklarina hazir değildi ve tedirgindi. Arabadan inmeden önce anneme telefom ettim.

"Alo anne"

"Nerde kaldiniz oğlum sizi bekliyoruz?"

"Gürültü yapmayın Leyla uyuyor benim yatağımi hazir etsene oraya yatirayim"

"Tamamdır oğlum"

Arabadan inip Leyla'nin kapisini açtim. Sessizce kucagıma aldım. Hemen sokuldu sıcağıma hic kolay bir akşam olmicakti. Simdiden döküce göz yaşlari icimi yakiyodu. Kapiya gelince zile bastim annemler kapida karşıladılar.

"Oğlum ne diye apar topar çağirdın bizi"

"Anne dur bi kizi yatirayim uyandiracaksiniz simdi"

Yavaş adimlarla odaya cikip Leylayı yatağa biraktim. Motundan kollarini cikarip üzerini örttüm. Sonrada derin bir nefes alip aşağiya indim. Montumu asip salona ilerledim hepsi merakli gozlerle bana bakiyodular dayanamadi Süheyla anne

"Ne oluyor oğlum ne diye topladiniz bizi üstelik Leyla uyuyor"

"Kızıma birşey mi oldu yoksa" dedi Fatih babam en buyuk korkum onun verecegi tepkiydi cunki Leyla babasına çok düşkündü her sözü büyük bir yikim olurdu ona. Derin bir nefes aldim.

"Sakin olun Leyla iyi"

Babam daha fazla dayanamadi

"Eeee oğlum ne diye bu saatte burdayiz?"

"Lütfen simdi anlaticam şeye ani tepki vermeyin çünki Leyla üzülsün istemiyorum o yüzden onu uyandirmadım ve sizinle başbaşa konusmaya karar verdim bakin nasil soylenir bilmiyorum ama düğünü erkene almaliyiz"

Fatih babam çıkıştı hemen

"O nedenmis ne diye aceleye getiriyorsunuz işleri atlı mi kovaliyor sözledik işte"

Annemde girdi araya

"Bencede oğlum yazin iyiydi hem ancak yetişiriz"

"Olmaz annem çünki biz"

"Siz ne Alp siz ne sen ne sakliyorsun bizden" dedi Fatih babam, stresle ellerimi başıma attim.

"Bakin ilk gittiğimiz gün Leyla çok rahatsizdi doktora gittik ve doktor Leyla'nin hamile olduğunu söyledi sonrasindada özel bir doktora çiktik Leyla riskli bir hamilelik geçiriyor korkmamasi , stres olmamasi, koşuşturmamasi ve en önemlisi üzülmemesi lazim"

Hepsinin yüzleri buz kesti Fatih babam hiddetle kalkti yerinden

"Size inanamiyorum bu ne sorumsuzluk güvendim kizimi verdim ben sana bu muydu olacak olan"

"Fatih baba sakin ol bak Leyla uyanicak zaten 1 haftadir sizleri düşünmekten huzursuz doya doya sevinemedi bile ustelik şuanda sağlığı için üzülmemesi lazim" sinirle ellerini başina atti. Babam lafa girdi o sirada

"Ah be oğlum oldu mu şimdi ne aceleniz vardı. Ne olmuş olursa olsun siz bizim evladimizsiniz oda torunumuz size sahip cikmak boynumuzun borc-"

"Değil değil benim Leyla diye bir kızım yok artık !"

"Baba böyle konuşma bak Leyla duyarsa çok üzulur hatalarimiz var elbet ama bu kesinlikle bebeğimiz değil ben karım ve çocuğuma her daim sahip çıkarim emin olabilirsiniz"

Süheyla anne gözlerinden yaşlar süzülurken korkuyla ellerini ağzına atinca kafami baktiği yöne çevirdim. Leyla koridorda dikiliyordu ve babasının söylediği her kelimeyi duymuş olmaliydi. Çunki gözlerindeki yaşlar kendini birakmıştı.

"Leylam" diyerek yanina gittim bir eli karninda oylece dikiliyordu

"Baba gerçekten benden vazmıgeçiceksin?"

"Sana güvenmiştim Leyla sana guvenmistim benim kizim beni uzecek bir şey yapmaz boynumu büktürmez demistim yanilmişim yürü Süheyla gidiyoruz" diyerek yürumeye basladi.

"Ben kizimi birakip bir yere gitmiyorum Fatih sen istersen gidebilirsin"

Sinirle evden çıkıp giderken Leyla baba diye bir feryat kopararak kollarima biraktı kendini. Sarıp sarmaladim en korktuğum bunun olmasiydi. Süheyla anne hemen yanimiza geldi.

"Kızım Leylam yapma böyle bak bebeğıni düşün"

Yere oturacağı anda hemen kucağıma aldım. O kendisini duşunmese bile ben artik hepimizin yerine hepimizi düşunmek zorundaydim. Hemen odaya ilerledim annemler salonda kalirken kapiyi ayağımla kapatip. Leyla ile beraber yatağa uzandim bana dahada sokulup ağlamaya devam etti. Eli hala bebeğimizdeydi.

"İstemedi Alp beni istemedi babam torununu bizi istemedi" ellerimle yuzune yapisan saclarini geri aldim sayisiz defa optum goz yaslarini

"Şşş Leylam yapma böyle elbet kabullenicek ne olursun ağlama biraz kendini düşun bebegini düşün"

Bir sure daha oyle durduk sonra Leyla yine yorgunluktan uyuya kaldı. Üzerini örtüp salona döndüm tekrar.

"Gerçekten ozür dileriz sizi üzmek istemezdik ama bazi seyler olunca geri dönuşu mumkün olmuyor"

Süheyle anne eliyle omzuma dokundu

"Alp gençsiniz hatalar yapilabilir bizim korkumuz sizin üzulmeniz Fatih babana bakmayin o dayanamaz affeder sizi ama sen kizima dikkat et olur mu onuda evladinizida koru kolla"

"Şüpheniz olmasin Leyla benim canımın parçasıdır"

Somrada babam lafa girdi. "Biz gidelim siz başbaşa kalın dediğim gibi arkanizda durmak boynumuzun borcu duğunude en yakin zamanda dostlar arasinda yapip savuşturalim Leyla'yi yormaya gerek yok ama mutlaka onunda hayalidir istedigi gibi gelinliğini giysin" sonra annem Süheyla anneye döndü.

"Sende bizimle gel Süheyla biz birakiriz seni eve"

Kalkip onlari geçirdikten sonra mutfağa gidip su içtim. Sonrada üzerimi değistirip Leyla'nin yanina uzandim. Ama tam uyuklicam sirada Leyla tekrar kabus görmeye başladı. Hemen kollarimi ona sarip söylediklerini dinlemeye çalıstım.

"Birakma birakma beni"

"Gitme ne olur benide kurtar"

"Beni birakmayin"

Yine bir hışımla uyandi uykusundan. Etrafina bakip nefes nefese yutkundu. Boynumdan tutup sarildi sımsıkı.

"Leyla tamam sakin ol rüya gördün"

"Tamam iyiyim iyiyim" güçlükle yutkundu

"Annemler gitti mi?"

"Gittiler ikimiziz" sakinleşmeye çalısarak arkasina yaslandi.

"Ben duşa girmek istiyorum"

Alnina bir öpücük biraktim yataktan kalkip dolabin yanina gittim. Leylaya ve kendime duştan sonra giymek icin birkac kiyafet çikardım. Yanina gidip kucağıma aldım kollarini sardı hemen boynuma. Banyoya dogru ilerledim .Bu gece sondu birdaha hickimsenin onu bu denli uzmesine izin vermicektim.

Alp Demirhan

Masanin etrafinda bir tur döndüm. Demir masamin önündeki koltukta oturuyodu.

"Kuzen Allah askina otur başım döndü"

"Oturamam Demir bu serefsiz Yamandan Leylayı korumaliyim onlara bisey olursa gebertirim bu iti"

"Tamam abi sakin zaten bu sira baya durgun son girişimi başarisiz olunca babasi fena hirpalamis ayrica son yaptiği kaçakçılık yüzünden 3 yil hapis cezasi var bi sure meydandan uzak"

"Yaptiği yanina mi kalicak?"

"Alp sen artik yanliz degilsin bi ailen var bunu unutma kafana gore intikam kovalayamazsin amacın sadece Leyla ve evladini korumak olmalı"

"Öyle ama-"

"Aması yok biraz aklın başinda olsun sen ne yaparsan o karşılık vericek bu Leylaya zarar verebilir"

Sinirle yerime oturdum basim gercekten ağriyordu. Aklim bir sike çalişmiyordu artik. Son 1 aydır tek düşündüğüm Leyla ve bebeğimizdı. Fatih babam hala bizimle konuşmuyordu. Leyla moralsizdi ama en basalardaki gibi ağlamiyordu onunda artik dusundugu evladimizdi.

"Senin işler ne oldu?"

"Ne işi Ahuyu mu diyosun babamı mı?"

"Her ikiside"

"Ahuyla bildiğin gibi" duraksadi

"Vay amina koyayim babamlada bildiğin gibi benim hayatim hep bildigin gibi anlican"

"Tehdit ediyo mu hala"

"Arada zirvaliyor bişeyler"

"Demir ölümle tehdit ediyo ve zirvalik diyosun"

"Alp babam bana deli raporu cikaricak kadar ruh hastasida olsa da oldürmeye cesaret edemez emin olabilirsin"

Biz bunlari konusurken bir anliğina kapi caldi. Gel dedigimde murat girdi iceriye.

"Abi Avukat Ahu Hanim geldi gorüsmek istiyor"

"Buyursun gelsin"

Murat Ahuyu cağırdiginda muzip bir gulumseme attim Demire

"Geldi seninki"

"Hmmm sorma bu aralar atesle baruttan bile fenayiz"

Ahu kapidan girip başinla selam verdı. Sonrada tam Demirin karşısina oturdu.

"Ne yapiyorsunuz bayadir bi arada gorüşemiyoruz"

Ben hemen öne atildim

"Yani baba oluyorum sonra yine baba oluyorum ha bide merak ettiysen ben baba oluyorum az kalsin unutuyordum Leylam da anne oluyor öyle işte sen"

Kahkahayla guldü bu sözlerime ne vardi bunda gülünücek baba oluyorum ben.

"Alp inanilmaz mutlu oldum Leylayi gorme firsatim olmadi bi türlü bizim memlekette işler biraz karisik bu ara oraya gittim"

"Neden bana haber vermedin günlerdir seni ariyorum?"

Demirin bu sozu üzerine bakislarimiz ona döndü. Gercek manada bir tedirginlik vardı yuzünde.

"Önemsiz ama gitmem gerekti bende bunun için geldim babam tekrar cagiriyor sizide görmek istedigini soyleyince bende dedimki birlikte gidelim 3-4 günlüğüne hem Leylaya da degisiklik olur"

Biraz düşündüm aslinda guzel olurdu. Biz oradayken annemler düğün hazirliklarini hallederdi boylece Leylamda stresten uzak kalmiş olurdu. Dondugumuz haftada gelinlik ve damatligi halleder sonrada dostlar arasinda dugunumuzu yapardik.

"Aslinda çok guzel olur ama bi Leylaya sorayim yinede "

Demirde bakti bir süre

"İyi madem gidelim"

"Sen Leyla ile konuş yarın yola cikariz akşama bize haber verirsin"

"Biz gelmezsek siz yinede gidin selamimida soyleyin mutlaka"

"Tamamdir o zaman ben kalkayim artik"

"Gitmeseydin biraz daha yuzünu gorseydim zaten 10 gündür yoksun"

Hepimiz birbirimize baktik derin bir sessizlik oldu. Demir yine en beklenmedik anda dusunduklerini ortaya ativermisti. Ahu kipkirmizi oldu sonra oksurup boğazini temizledi.

"Gitsem iyi olucak..."

__________________________

Asklarim kisa bi gece bölümü oldu çok eğlenceli bölümlerimiz geliyor ve gelmekteee. Ayrica bölüm işinide düzene koyup günde tek ve uzun bir bölüme dönüştürmeyi planliyorum çok öpüldünüz ❤️‍🔥