Leyla Karyeli

Arabami eve doğru suruyodum. Alp'in halleri ve soyledikleri aklima gelince gülümsedim. Artik yanlizdim ve hosuma gittigi gercegini saklamak zorunda degildim. Alpte ilk gordugum andan beri bana ait olan biseyler gordugumu soylemesem yalan olurdu. Ama korktugum sey bu hislerin ilk olmasiydi. Bana zarar vermesi fikri icimi sıkıyodu. Babam bana hep uzak dur kizim ask mantigi hep yener senin bana bile ihtiyacin yok derdi. Belkide hakliydi ama icimdeki Alp'i gorme istegini bastiramiyodum. Arabamı evin onune cektikten sonra içeri ilerledim. Yarin son kamyon depoya ulasicakti ve hepimiz orda olucaktık. İçeri girip ılık bi duş aldım yine elime Aşk ve Gurur alip okumaya başladim biraz okuyup sonrada kendimi yatağa biraktım.

Evden cikip arabama ilerledim saat 19:20 olmustu. Üzerime straplez korseli bir üst ve altima siyah kumas bi pantolon giymistim. Saclarim yine dalgalı ve salıktı. Kirpiklerimi daha siyah gormek istedigimden rimel surmustum ve birazda ruj. Arama oturdugumda telenfon çaldı arayan Asrındı.

"Alo"

"Alo Leyla hanim sakın depoya gitmeyin beklenmedik bi saldiri tespit ettik depo kurşunlanabilir."

"Ne diyosun sen Asrın izin veremeyiz"

"Leyla hanim biz müdahale etmeye çalışıcaz lütfen gitmeyin"

"Asrın ikimizde korkup çekilmicemi biliyoruz"

"Bakin Leyla hanim cok buyuk bi plan gibi duruyo ne olur yapmayın"

telefonu kapadım kimse bu isin sonuna kadar gelmisken bozamazdı gidip o densiz kimse isini benle gorucekti eminim ki istedigi ya ben yada Alpti. O zaman karsima cikip mertce konusmalari gerekirdi. Boyle alçak bi planla değil. Depoya az kaldiginda bilinmeyen bi numarayla titredi telefonum. Açtım

"Leyla"

"Kimsin"

"Benim Alp Leyla haber aldım ne demek depoya gidiyorum gittigin an sıkarlar kafana"

"Gidiyorum Alp sende gelsen iyi edersin ayrica benim kafama kursun sıkıcak adami daha ne tanidım nede duydum ben de silah kullanmasini iyi bilirim elbet "

"Leyla bi dur Allah askina deliliğin sirasi mi"

"En çok simdi sirasi kimse benim işime burnunu sokamaz"

"Sana bisey olucak hic mi korkmuyosun"

"Ben korkuyu pek tanimam Alp ama sen bana bisey olmasindan korkuyosan orda olursun" kapadım.

Bu cüretkar cümleler benden mi cikmisti inanamamistim ama kafama koydugum sey netti kimse benim isime el uzatamazdı. Leyla Karyelinin isini baltaladim dedirtmezdim. Deponun ilersinde arabamı biraktım.

Ama ben ilerken hemen arabamin arkasina beyaz bi porsche daha geldi. İçinden inen Alpti. Hemen kosarak yanima geldi.

"Sen kafayi mı yedin yürü gidiyoruz"

"Birak kolumu sana mi sorucam ben isimin arkasinda durmaya geldim."

"Bak Leyla suan bi namlunun ucunda olabiliriz senin kafan almiyo galiba"

"Asıl senin ki almiyo galiba Alp ben buraya hesap sormaya geldim."

"Senin karşına mertçe cikicak olan mi var saniyosun kapidan girdigin gibi kafana sıkıp öldürücekler o zaman hesabi obur tarafta sorarsin artik" sinirle gozlerimi devirdim

"Ne yapalim buyrun mallar sizin mi diyelim o zaman he" sinirim son noktaydı.

"Hayir tabiki Leyla sinirlenince taş kafali oldugunu soylemistiler ama inanmamistim malların çıkışını birkac hafta ertelicez. Gecede adam yollariz indirirler bu serefsizleri ama suan iceri adım atilmaz"

"Ne diye telefonda oyle soylemiyosun madem"

"Sanki dinledigin varda"

"Dinlemem elbet korkup kaçiçaz sandım"

"Yürü lütfen gidelim burasi güvenli degil"

"Amma korkak ciktin sende"

"Sence korktugum sey kendim mi Leyla"

gözlerime baktı. Alp'in korktugu ben miydim ? Benim basima bisey gelmesi miydi? Telefonda bana bişey olmasindan korkarsan orda olursun demiştim ve burdaydi. Ama bunu sebepsizce ondan duymak istedim. Sinirle yükseldim. Koluna vurup ittirdim. Korku ve heyecandan göğüs kafesim kalkip iniyordu.

"Ne o zaman soyle neyden korkuyosun" tam o sirada silah patladı. Alp kolumdan tutup arabanın icine soktu ikimizi. Yere egildik yüzümü ellerinin arasina aldı

"İyisin dimi vuruldu mu bi yerin Leyla bisey soyle"

"İyiyim iyiyim ben "

"Çok şükür çok sükür"

diye sayikladigini duydugumda beni kendine cekip sarıldi. Ama beklemedigigim sey bana sarilmasi miydi yoksa kolundan süzülen kan miydi emin olamadım .Neye sasiricamı secmeye calisirken bi el daha silah patladı. Tekrar duzelip kollarimin iki yanindan tuttu

"Leyla hemen gidiyoruz sakın kipirdama tamam mı simdi ben öne gecip arabayı kullanicam"

"Hayir olmaz"

"Leyla delirtme insani"

"Olmaz Alp vururlar seni zaten kolunu siyirmis baksana"

korkmustum icimde bi yer benim yuzumden vurulmasi sebebiyle sızladi.

"Hani sen korkuyu tanimazdın"

"Korktugum sey ben degilim" bu bi itirafsa bile simdi dusunmenin sirasi degildi eger cikarsa öldürürdüler.

"Asrını arayalim gelsinler"

"Vaktimiz yok"

"O zaman ben sürücem benim yüzümden burdayiz"

"Hayir diyorum Leyla asla izin vermem"

"O zaman birlikte cikalim Alp"

"Tamam Allah kahretsin tamam"

Aynı anda kendimizi öne attik ve Alp hızla sürdü. Derin bi nefes aldım uzaklasmistik. Orda kalan arabam umrumda bile degildi. Ve artik o çıkmazdan kurtulmustuk.

"Kusura bakma"

"Ne için"

"Hayatini tehlikeye attim"

"İstemesem gelmezdim sana bisey olmasin diye ordaydim"

"Ne olucak simdi resmen nakliyati bu densizler için geciktiriyoruz"

"Ne yapalim Leyla daha parlak bi fikrin mi var."

Basimi ellerimim arasina aldim. Olayin gerginligiyle gogsum inip kalkiyodu hala. Strablez bugun icin dogru secim degildi cunki suan oldukca sıkıyodu kendileri beni

"Tamam özür dilerim bak ben gerildim sadece" cevap vermedim. Cunki bende gergindim ve kalbini kirabilirdim.

"Leyla bisey desene"

Aklima kolu geldi kurşun sıyırmış olmaliydi.

"Kolun çok kötü mü"

"Suanlik hissedemiyorum sicak hala"

"Tamam benim evime sür pansuman yapalım"

"Gerek yok ben hal-"

"Alp evime sür dedim" konusmadi navigasyona yazdigim evime dogru surmeye basladi. Geldigimizde birlikte iceri gectik.

"Sen salona gec ilerki koridorun sonu ben pansuman icin malzeme alicam"

ititraz etmedi ilerledi bende ecza dolabindan malzemeleri alip sacima kelebekli demir kistirmali bir tokayla topuz yaptim arkasindan gittim. Deri siyah koltuguma oturmustu. Beyaz gömlegi kana bulanmisti ustelik benim yüzümden.

"Zevkin baya güzelmis"

yanina ilerleyip eğildim. Gömleginin duğmelerini açmaya basladim.

"Soyun"

"Anlamadim ne ?"

"Soyun diyorum Alp boyle nasil pansuman yapmami bekliyosun"

"He sey dogru pansuman dimi"

"Sabir yarabbi ya"

gömlegini siyirdi. Omuzlarinin genis oldugu gomleginden belliydi ama bu dehset ve duzenli karın kaslari supriz olmustu bogazima duran nefesimi belli etmeden yarayi temizlemeye devam ettim. Koltukta oturuyodum ama oldukca yakindik enazindan nefesini ciplak omuzlarimda hissedebiliyodum. Ayrica yüzümü de izledigini hissedebiliyodum. Kalp agrisindan ölmemek adına işime odaklandim.

"Ucuz atlatmissin sıyırmış" dedim. Bakislarim ona kaydı gözlerimiz birlesince kaçmak adına önüme döndüm

"Bu tam 12 den vurdu iste"

"Anlamadım"

"Zamanla anlarsın Leyla"

Lanet olsun ki anlamistim ve kalbim hizlanmisti. Göğsümün altına ince bir sızı yayıldi , derim ısındı. Bandaji kapadım ve bantlamaya basladim.

"Ölmem dimi"

"Alp yaptigima pisman etme"

"Tamam sustum ya kizma"

Parmaklarim soğuk tenine deydikce icim titriyodu. Bastirmaya calistikca daha da alev gibi yaniyodum.

"Bugün burda kal ne olur ne olmaz aynı evde olmamiz daha güvenli belli ki bize zoru olan bilirleri var"

Ellerimi islak bezle silerken ayağa kalkiyodum ki bilegimden tuttu ve tekrar yerime geri oturttu bana donup yaklastı.

"Korkuyo musun yanliz" kaşlarım çatıldi.

"Bak Alp sana son uyarim ben korkmam duydun mu sen beni suslenip ediyorum diye prenses zannettin herhalde ben sana göstereyim Leyla kimmis koskoca sirkette o kadar adamin arasında dik durus nasil bisey haberin var mı hayir , peki nasil bir çocukluk gecirdigimden hayir , peki ya ne kadar usta silah kullandigimdan oda hayir o yuzden bidaha bana korku dersen koluna değil kafan kurşunu yersin" kolumu çekip kalktim ellerimi yikamaya gittim. Her yani kan olmustu. Odama ciktim uzerimdekileri cikarip üzerime siyah askili ust ve şortu olan saten geceligimi giydim. Arada babam ve annem geldiginde giymesi icin birkac parca kiyafet vardi onlardan Alp icin en oluru olanlardan secip asağıya indim. Salondan girdiğim an bakislarini her yanimda gezindi ama rahatsiz olmadim.

"Al giyersin bunları battaniyeyle yastik da getiririm" arkamı dönüp giderken ayaklanip yine kolumdan tuttu.

"Leyla özür dilerim" ona döndüm

"Dileme Alp önemli değil"

"Önemli seni kırmak istemedim"

"Ben kirilmam ezik duyguları tanimadim hic"

Yanağıma dokunup yüzümu kendine cevirdi cunki farketmeden yere bakiyodum.

"Leyla sen gördüğüm en güçlü kadinsın gercekten o an duymak istedigim sey baskaydi o yüzden öyle dedim."

"Neydi duymak istediğin" gözlerimi gozlerine kenetledim. Ela mı yeşil mi seçemediğim gözlerine baktim.

"Boşver zamanı gelince kelimeler yolunu bulur elbet"

"Ya kelimeler geç kalirsa Alp o zaman ne yapariz ? "

"Geç kalmicak güven bana"

"Ben battaniye getirim" yukari ciktim battaniye ve yastiklar çok alttaydi. Cikarmak vaktimi almisti birde uzerine annem aramisti o yuzden onunlada konusmustum. Asağı indim koltukta uyuya kalmisti. Yavasca sırtıni duze getirip kafasinin altina yastik koydum , üzerinide örttüm. Tam giderken sayikladiğıni duydum.

"Leyla"

Adimi mi soylemisti rüyasinda ben mi vardım. Koltuğun kenarina oturup bi süre yüzünu izledim sac bitiminde küçük bi beni vardı , boynunda ufak bi çizik, kirpikleri bi erkege gore uzundu , çene kemikleri oldukça net.

"Bakalim bu yangından ikimiz beraber sağ çıkabilecek miyiz Alp"

kalkip odama ciktim. Yatağıma uzandım ve gözlerimi kapatip kendimi uykuya biraktim.