Demir Asil

Gerginlikle yuzumu ovuşturdum delirmek üzereydim Ahu benim Ahum nasil canini yakar nasil dokunur bu sefer kafasına sıkıcaktim o serefsizin. Arabayı kullanirken Alp'in yüzüme baktigini hissedebiliyordum.

"Demir bi sakin ol hicbisey olmicak"

"Kafasına sıkıcam alninin orta yerinden vurucam"

"Demir fevri davranmaman lazim anlamiyor musun bi hata yaparsan Ahu ölücek"

Sinirle nefesimi verdim. Depoya az kalmisti ve hava karariyordu. Arkamizdaki araçta Murat ve birkaç adamimiz daha vardı. Leylayı tabiki evde birakmistik. Hamileliği yeterince riskliydi ve buraya gelmesi felaket olurdu. Depoya yaklasinca az ilerisinde durdum. Derin bir nefes verdim.

"Alp"

"Efendim"

"Eğer ona bisey olursa bende kafama sıkarim"

"Sacmalamayi kes"

"Duydun Alp eger o ölurse ben yaşamam yapamam bunu kimsem kalmaz o yuzden bu aksam ya ikimizde kurtuluruz ya ikimizde öluruz ona birsey olursa kac git burdan Leyla hamile sensiz yapamaz"

"Demir bu akşam bu depodan üçümüz cikicaz"

Ayni anda arabalardan indik ve adamlarla plani konustuk. Ben yavaş ve temkinli adimlarla içeri ilerledim. Ahumu görünce içim paramparça oldu gözleri doluydu bilekleri mor. Üşümüştu uzerindekiler inceydi. İçimdeki kucuk Demir'in sesini bastiramadim. "Annem gibi onuda koruyamadin sen sevdiklerini koruyamiyorsan neden varsın Demir" . Derin bir nefes alip bakislarımı babama çevirdim.

"Birak kizi beni al birak onu gitsin"

"Ooo hoşgeldin evlat bende gelinimle tanistim ama maşallah kendine benzetmissin ağzı pek bir bozuk"

"Ahuyu birak dedim sana " diye bagirdim dişlerimin arasindan. Sinirden delirmek üzereydim.

"Ya ne olur birakmazsam"

Silahimi çikarip ona doğrulttugumda buyuk bir kahkaha atti.

"Sen varya harbiden babanı hiç tanimamissin beni vurabileceğini mi sanıyorsun"

"Sanmiyorum eğer onun saçinın teli acırsa vurucam zaten"

"Harun " diye seslendi. Kollari arkasinda bağlı iri yari bir adam bir adim one atti.

"Göster bakalim Demire planimizi"

Ellerini önune aldiginda aklimi kaybedicek gibi oldum . Kalin urgan bir ip parmaklarinin arasindaydi. Ahuya dogru yanaştiginda bagirdim

"SAKIN ONA ELINI SÜRME TOPUNUZU GEBERTIRIM LAN" adam duraksarken babam olacak it bir kahkaha daha birakti. O sirada kapinin arkasindaki Alple göz göze geldim.

"Ne duruyosun Harun geçir şu ipi"

Adam adimlarini atip ipi Ahuya dolayinca sanki ona degil kalbime dolandi. Ben silahi cevirip Harun denen itin kafasini dagitirken Ahu dizlerinin üzerine dustu o sirada Alp ve Muratla birlikte adamalr iceri dolusurken birden etraf sis bulutuna donustu. Babamin siktir diye bir kufur savurdugunu duydum hemen Ahu'nun yanina gidip kollarimi sardim üzerine kapandim. Kurşunlar havada uçuşurken sadece kulağına fisildadim.

"Bitti Ahu bitti kurtardim seni artik kollarimin arasindasin"

Karanlik ve tozun arasinda yanağindan düşen göz yasiyla içim dahada acidi. Ağzındaki kumaş parcasıni cekip açtim.Derin bir nefes verdi

"Çok korktum durduramicaksin diye-"

Ahu'nun sozu yarim kaldi çünki ben bir anda sirtimin ortasinda bir sıziyla inledim. Hemde çok buyuk bir sızı bütun sesler sustu. Yinede ona birşey olmasin diye kipirdamamak için direndim. Babamın sesini duydum boğuk ama gerçek soğuk ama çok gerçek

"Geberip gidiceksin artik duydun mu annenin yanina gidiceksin bebekken agliyordun ya Demir al bak yolluyorum seni annenin yanina nasil güzel mi soğuk mu he"

Sırtımin üzerine yığildim butun ciğerlerimin kanla dolduğunu hissedebiliyordum. Acıyle öksürdüm her yana saçılan kanlar bunlar benimdi. İste yolun sonuna gelmistik. Bir el daha ateş etti gözlerime bakarak Ahu'nun yüzünü gördüm boğuk çok uzaktan gelen sesini duydum. Gitme dediğini duydum elimde olsa kalirdim ama değildi.

Ahum , kurşun sesleri ,kanlar , nefes almayi dene , bogazima kadar kan dolmuşum hissi, üzerim örtülen soğukluk.Gözlerim kendini kaybederken sebepsiz bir tebessum oturdu yuzüme sebepsiz değil sebebi belliydi

Kurtardim

Ahu ölmedi...

_______________________________

Ahu Kılıç

Sırtımi yasladigim soguk hastane duvari kemiklerimi sizlatti. Sahi o muydu kemiklerimi sizlatan , o bos odada bana dokunmaya kalkan adam mi , buz gibi betonda uyumuş olmam mi yoksa içerde saatlerdir yaşam savaşi veren tek bir hemsirenin bile disari adim atmadigi bu amelyathanede yatanın benim Demirim olmasi mi?

Daha kaç hayat , kaç bedel ödeyecektik beraber olmak için daha kaç ölüm , kaç kurşun, kac hayat katili pesimizden gelekti. Ben kanli ellerime bakmaya devam ederken Leyla önümde dizlerinin üzerine çoktü.

"Ahu bitanem yapma böyle gel enazindan ellerini yikayalim sandalyeye otur yer çok soğuk "

Cevap vermedim daha dogrusu veremedim dudaklarim birbirine muhürlüydü sanki. 6 saatin sonunda bir hemsire çıktı amelyathaneden.

"Yakinlari siz misiniz?"

Hemen ayaklandim önune dikildim kadinin.

"Biziz söyle"

"Annesi babasi birseyi yok mu onlari çağirsaniz daha doğru-"

"Yok onun anneside babasida ablasida kardeside herseyi benim duydun mu anladin mi benim Demir'in herşeyi benim" diye bagirdigimda Alp kollarimdan turup geriye aldi.

"Kusura bakmayin hemsire hanim asabimiz cok bozuk siz soyleyin durumu nasil"

"Durumu hala kritik kurşun iç organlarini bayaği zedelemis çıkardık ama hayati riski devam ediyor bir süre daha yoğun bakimda durmaya devam edicek"

Alp basinla tesekkur ederken sandalyeye biraktim kendimi. Leyla gelip ellerimden tuttu.

"Bak Ahu gel ben sana kiyafet getirdim onlari giyelim bunlarla durma artik ellerinide yıkayalim bak Demir iyiymis"

Basimi yukari asagi salladim. Birlikte lavaboya gittik suyu acip ellerimi altina tuttum. Gitmiyordu kan temizlenmiyordu. Olduğum yere biraktim kendimi göz yaşlarimla. Yine Leyla'nin şevkat dolu sesi doldurdu kulağimi.

"Gel ben yikayayim yapma boyle kendine"

Kaldirip ellerimi duruladi guzelce gitmisti butun kanlar temizdi. Sonra benimle beraber kabine girip uzerimi degsitirmeme yardim etti. Temiz tertemiz kiyafetler ve son olarak saclarimida acitmamaya dikkat ederek taradi.

Anne sevkati yüreğinin en derininde vardı onun. Daha kizi olmadan bile dunyanin en guzel annesiydi. Önümde dikilirken bakislarim karnina kaydi. Simdiden kendini oldukca belli etmisti ufaklik. Kollarimi beline sarip en minigimize yani Leyla'nin karnina bir opucuk biraktim.

"Çok tesekkur ederim"

"Ne demek Ahu siz bizim ailemizsiniz"

Daha sonra Alp'in mesajinla yogunbakim odasinin kapisina indik. Amelyattan sonra bir 7-8 saat daha bekledik ama hala ses yoktu.Hemsire bir kisinin yanina girebilecegini onuda en iyi şartlarda 5 dakika tutabilecegini soyledi. Tabiki bendim uzerime steril kiyafetleri gecirip içeriye ilerledim.Bir suru cihaza bagli oylece yatiyordu. Teni bembeyaz olmustu çunki çok kan kaybetmisiti. Vucudu bandajlarla sarili uyuyordu. Yatağin yanina oturdum. Elini ellerimin arasina aldim.

"Demir ben geldim." yanağımdan suzülen yaşlara aldirmadim.

"Hadi kalk nolursun"

"Lüpten Demir küçükken anneme öyle derdin hatiliyo musun oda sana kiyamaz ne desen kabul ederdi. Şimdi de ben sana diyorum hadi sen Ahuna kiyamazsin kalk artik."

Avcunun içine uzun bir öpücuk birakip yuzümu yasladim.

"Özür dilerim çok ozur dilerim"

Ve hemsirenin hadi diyen bakislarini gordum. Yine ayrilik vaktiydi. Yuzune yaklasip boynundan kokusunu icime cektim. Kulağına eğilip "Sakın beni birakma" diye fisıldadim. Ve hemsire esliginde çıktım odadan. Üzerime kendi kiyafetlerimi tekrar giyip geldigimde babam ve annem burdaydi. Babami gorunce goz yaşlarimi tutamadim boynuna sarildim.

"Babam"

"Kizim"

"Baba ya ona birsey olursa ne yapicam?"

"Şşşş konuşma oyle hiçbisey olmicak Demir güçlü çocuk ayaklanicak sen iyi misin kızim?"

"Ben iyiyim baba zaten benim için benim yüzümden bu halde" ağlamam şiddetlenirken dahada sardı kollarini.

Gözlerini açana kadar rahat bir nefes yoktu .

______________________________

Leyla Karyeli

Yatakta kollarimi Alp'in boynuna doladim , basimi boynuna gömdüm. Basimiza gelenler çok korkunçtu o adam kaçtigi icin hala hayatimiz tehlikedeydi ve bu yuzden Alp benim yanimda eve gelmisti. Ahuyu tabiki asla yanliz birakmamis başina yüzlerce adam yiğmisti zaten Yavuz amcada ordaydi. Onlar yollamistilar bizi eve. Ayakta durmam kızımız için saglikli değildi daha 5 ayimizi bile doldurmamamiza ragmen kocaman bir göbeğim vardı. Alp bazen sırtımdan sarilip rahatlamami sağliyordu ama yinede agrilarim fazlaydi.

"Alp"

"Efendim bitanem"

"Ahu cok uzuldu yazik onu o kadar iyi anliyorum ki sen amelyata girdiginde bende seninl-"

"Şşşş tamam Leyla birak o günleri artik"

"Demir uyanicak değil mi?"

"Uyanicak tabi sen bunlari dusunup kendinide kizimizida üzme" dahada sokuldum ona.

Sonra doğruldu benim sirtimi yastiga yaslarken uzerime eğildi. Geceligimi göbeğimim uzerine toplayip derin bir öpucuk birakti ciplak karnima. Ben sevkatle onlara bakarken yaklasip dudaklarimada aynindan birakti.

"Alp ismi Hayat olsun mu?"

"Nasil yani?"

"Basbaya Hayat işte hepimizi ömür getirsin yaşam getirsin kızımız" uzanip bir daha dudaklarima kapandi.

"Senin güzel kalbine kurban olurum kadın"

"Yanimda ol yeter dünya gözlüm yanibasimda ol yeter"

"Hadi uyu artik zaten saatlerdir ayaktasin Leyla sen artik bencil olmak zorundasin kendini dusunmek zorundasin"

Dahada sokuldum kollarina oda beni sarıp sarmaladı. Yorucu hatta tehlikeli denebilecek bir hayata sahiptik ama ben ne zaman onun etrafinda olsam tek hissettiğim güven ve huzurdu.

"Alp"

"Hmmm"

"Depoya gittiğim günü hatirliyor musun?"

"Unutur muyum aklımı almistin" gulumsedim bu sözüne

"Ne zaman anlamistin bana aşık olduğunu?" diye bir soru yönelltim bir süre baktı yüzüme.

"Yemek düzenlemistim ya o gece erken gelmistin hatta balkona birlikte şarap içmistik" kikirdadim bu sozlerine yine

"Hatirladim"

"Ya sen?"

"Evimde kalmistin ya doktor cagirmistim"

"He evet bir de pat diye öpmüstun" koluna hafif bir sille vurdum.

"Ya Alp"

"Ne oyle ama vallahi yalan yok hiç beklemiyordum Leylam ama bayağı hoşuma gitmisti"

"Hmmm demek öyle" diye suzuldum nazlı nazlı özlemistim ama adam muthis iradeliydi. Öpüşürken bile canimi yakmaya korkar hali vardi. Dudaklarimizi birlestirip ellerimi saclarinin arasina daldirdim. Kolunun biri hemen sırtıma dolanip destek oldu. Dudaklarimiz ayrildiginda hayran hayran baktim yuzune. Allah askina güzel kizim ne olur babana benze bu manzaraya bir ömür doyulmaz.

"Özledim seni sen beni hiç ozlemedin mi?"

"O nasil soz hatun özlemem mi?"

"Eee anlat biraz daha" dedim dudaklarina dogru

"Leylam yapma ya benide yoldan cikarma kizimizin yaninda" kaşlarimi catip kollarimi onumde bagladim kafamida diğer tarafa cevirdim.

"Simdiden de pabucumuz dama uyuyorum ben Alp Demirhan ne yaparsan yap" gülme sesi doldurdu kulaklarimi.

"Ya hatun" deyip koluma uzandi hemen cektim.

"Birak hatun matun deme bana"

Sokulup boynuma bir opucuk birakti sonrada uzun uzun boynuma , saclarima.

"Yapma kandiramazsin beni böyle"

"Kandirmaya calismiyorum ki"

"Yalanci herif"

Kollarimi cozup yuzumu ona donmemi sağladi. Boynuma ve yüzume opucukler birakirken kollarim tekrar boynuna dolandi.

"Dayanamazmista benim karım"

"Ne yapim ben senin gibi olamiyorum kopek ozluyorum"

"Leylam şoyle deme bende ozlüyorum ama şu doğum olsa bir hayirlisiyla sonra doya doya birbirimizleyiz"

Dudagina bir opucuk birakip sokuldum yamacina artik gercekten uyumaliydim zira göz kapaklarim kapaniyordu.

__________________________

Ahu Kılıç

2 gündür bu kapinin önundeydim değisen hicbir sey yoktu ve Demir gozunu açmıyordu. Babam ve annem tuvalete kadar gitmislerdi. Leyla ve Alpte kantina kadar su almaya inmislerdi. Bakislarimi yanimdaki Murata tasidim.

"Buyur yenge bir ihtiyac mi var?"

"Gitti dimi sağ salim kacti o depodan"

Basini onune egdi mahcup hissediyo olmaliydi.

"Ne yazik ki biz Demir abiye kostururken kayboldu gözden"

"O ölmeli murat yaşamayi haketmiyo"

"Yenge haklisin ama dikkatli hareket etmeliyiz takipteyiz Alp abim isin ucunu sıkı tutuyor bakma burda durduguna her firsatta takip ediyor o iti"

Derin bir nefes verdim beynim dusunme islevini yitirmisti sanki 10 dakika sonra doktor cikti Demir'in olduğu odadan.

"Ahu hanim siz misiniz?"

"Evet benim birsey mi oldu ona"

"Bilinci açıldı sizi soruyor ama sadece 10 dakika sonra normal odaya alinicak"

Gülumsedim goz yaslarim gozlerime tirmandi ama direndim. Hemen hemşireyle birlikte içeri adimladim. Simsiyah gözleri gözlerimi buldu. Yaşadıği icin rabbime sayisiz dualar ettim icimden. Teni gercekten bembeyazdı donup kaldim orda adım atamadim. Güçlükle gelen sesini duydum.

"Ahu yanima gel"

Adimlarimi zorlukla atip yanina geldim. Eğilip yüzumu boynuna sakladim.

"Demir ölmedin"

"Ne yazik ki yine beceremedik"

"Sus konuşma sacma sapan seni oyle gorunce bende öldüm sandım"

"Ben varken sana dünyada ölum yok Ahu hanim"

"Sanada ben varken duydun mu sakın bidaha yapma bunu"

Güçlükle öksürdü yarasi sizlamis olmaliydi yuzünu ekşitti.

"Demir iyi olucaksin tamam mı ben Alple konustum burdan cikinca seni bana goturucez herseyinle ilgilenicem"

"Sen iyisin dimi bir yerine birsey yapmadi o serefsiz"

"Birak simdi beni"

"Birakamam Ahu iyisin dimi"

"İyiyim Demir gozlerini gordüm ya artik iyiyim"

Alnima derin bir opucuk birakti. Hemsireler artik çikmamı soylediginde avcunun içine uzun bir opucuk birakip ciktim.