Leyla Demirhan

Alp'in ceketini üzerine giymesine yardimci olurken aynadaki yansımamiza gülümsedim. Lacivert saten bir elbise giymistim. Aslinda ilk gordugumde oldukça buyuk duran bir elbiseydi ama suan tam üzerime göre olmasini sevgili kizima bal evladima borçluydum tabiki. Saçlarim yine dalga dalga arkama dökülmüş yuzumde duru bir makyaj vardı. Alp eğilip kendi ayakkabilarini giydikten sonra bana beyaz zarif bilekli babetlerimi ayağıma geçirdi. Sonrada alnima upuzun bir öpücük birakti.

"Biz hic onlarin yaninda olamiyoruz Alp çok uzülüyorum"

"Leylam zaten herseye yardim etmeye calistin uzulup durma boyle kızımiz doğsun düğünlerinde daha çok yardım ederiz hadi artik arabaya bir de nisana gec kalmayalim"

Evet bugun o gündu. Demir ve Ahu'nun daha fazla bekleyerek birbirlerine uzmek istemedigi çocukluk asklarini bir araya getiricekleri gün. Yavuz amca en ön safta ikisinede babalik yapiyordu. Alp ve bende Demir'in ailesi olarak oradaydik. Demir benimde bir nevi kardeşim gibiydi artik. Derin bir iç cekip arabada arkama yaslandim. Alp uzanip emniyet kemerimi taktı ve dudağıma bir öpücük birakti. Kollarimi boynuna dolayip uzatmak istedim. Bugun ekstra yanimdan ayrilmasin hep dibimde olsun istiyordum. Yola koyulduk kizimiz tabiki yine babasinin heyecaniyla bir tekme savurdu. Gülümsedim bu haline. Salona geldigimizdr el ele içeriye ilerledik. Ahu çiçeklerle bezenmis uzun tül bir elbiseyle sari saclarina yine cicekli bir tac konmustu. Gülümseyerek yanina gidip kollarimi ona sardım sımsıki. Bugun fazla duygusaldim sanirim.

"Ahum melek gibisin"

"Çok sağol kuşum ama çok heyecanliyim"

Demire elimi uzatip elini sıktım sonrada sarilip sırtına destekler nitelikte vurdum.

"Tebrik ederim kardeşim"

"Sağol Leyla çok sağol iyi ki varsınız"

Ayrilip gülümsedigim sirada Alp parmaklarini elime sardı birlikte masaya ilerledik. Yavuz amca ve Hülya teyzede masamizdaydi. İkiside gülümseyerek bana baktilar.

"Allahim nazarlardan saklasin Alp'im masallah ailene"

"Sağol Yavuz amca"

Sonra kapidan giren Karun babam ve Berrin anneyi gordüm. Gülümseyerek masamiza doğru geldiler. Karun amca yanima gelip sarildi ve omzuma bir babanin kizina verdigi sevkatle dokundu.

"Leyla iyisin dimi kizim bir ihtiyacin falan var mı?"

"Sağol baba iyiyim merak etmeyin torununuzda iyi"

"Sağliğiniza duvacıyız yavrum"

Muzik calarken kizim icim taklalar atiyordu. Bu kadar annesine benzemesi hoş değildi. Hem babasına düşkün hem de gurültu sevmiyor. Annecim hani anlasmistik babana benziyecektik oldu mu hic simdi. Alp etrafa bakinip herkesin baska birseylerle ilgilendiginden emin olduğunda omzuma bir opucuk birakip nefeslendi.

"Ne oldu?" diye bir soru yönelttim.

"Hiç özledim seni"

Gülümseyerek elimi yanağına koydum. Sonrada alnina düsem kumral tutamlara dokundum.

"Ben iyiyim gercekten zaten birkaç saate evimize gidicez sarilip uyuruz tamam mı?"

"Sabirsizlikla bekliyorum"

Tam biz sohbet ederken salon tarafindan tutulan fotografci bize dogru geldi. Alp farkedince bakislarini ona cevirdi.

"Buyur kardeşim bir sey mi oldu?"

"Abi kizmazsin umarim ama az once cok hos gozukuyordunuz bende birkac fotografinizi cektim" deyip masaya 2 tane fotograf birakti. Birinde Alp omzumdan opuyor benim gözlerim kapali. Birinden ben onun saclarina dokunuyorum ve yuzumde onun huzurlu bakislar vardi. Alp ikisinede gulumseyip cocuga biraz para uzatti ve ustu kalsin diyerek ikisinide cebine attı.

Saat ilerleyince yuzüklerin takilmasi icin herkes ayaklandi. Tam ayağa kalktigim sirada sirtima buyuk bir agri saplandi ve geri oturdum. Alp endiseyle yüzüme baktı.

"İyiyim ama kalkamicam sırt ağrim var"

"Tamam Leylam biz oturalim"

Biz otururken Karun babam ve Yavuz amca Ahu ve Demirin birer yanina gecmis konusma yapiyordular. Karun babam bir baba edasiyla Demir'in yaninda duruyor sirtina koydugu eliyle ona destek oluyordu. Sebepsiz tebessum ettim bu goruntuye. Bakislarim Alp'e döndü.

Sevdiğim , evim , vatanım , yuvam , klişe ama kızımin babası herşeyim bu adam olmuştu. Varlığı kalbimin en güzel yerini sımsicak ediyordu her saniye. Babasina içim giderek baktigimi hisseden kizim yine heyecanla bir tekme savurdu. Kendini hatirlatti. Hic unutmuyordum ki mümkun mu babasindan bir parça vardı içimde. Sevgimle buyutmustum her santimini ve kucagima almama günler kalmisti. Yuzukler kesilip alkislar koparken Alp de hissetmis gibi bakislarini bana tasidi. Gülumsedik birbirimize en guzelinden. Ona dahada sokuldugumda sımsıki sarilip saclarimdan bir nefes cekti. Ahu ve Demire kayan bakislarim gozlerim dolu dolu onlara gülümsedi. Tam bu noktada felaket bir ayri kasıklarima nüks etti. İnleyerek kizima sarildi kollarim ve bacaklarima yayilan inanilmaz sıcakligi hissettim. Hayir simdi değil simdi değil. Alp egilip gözlerime bakarken ağlamak uzereydim.

"Alp daha çok erken" derken yanagimdan bir yaş suzuldu ve eş zamanli bir ağri daha indi kasiklarima. Alp beni kucağina alip Murat'a arabaya diye bagirdigi an acıyla inledim. Kollarimi boynuna doladim.

"Alp çok korkuyorum bisey olmicak dimi ne olur"

"Sakin ol Leylam sakin gidiyoruz"

Hizla arabaya binip calistirdi. Biz Alple arkadaydik ve elimin birini sımsıki tutmus birinlede saclarimi geri almisti ben belirli araliklarla inleyerek sirtımi ona yaslarken derin derin nefesler almama yardım ediyordu.

Kulağima sakin ol , merak etme , iyi olucak , zaten gelisimini tamamlamisti gibi seyler sayiklarken hepsini uğultulu duyuyordum cunki aci son noktadaydi. Murat arabayı hastanenin önüne cekereken Alp beni tekrar kucağina aldi. Iceriye girdigimizde gozum hicbirsey gormuyordu.

"Sedye yok mu doguruyoruz" diye bagirdiginda gülmek isterdim ama suan ki acim buna izin vermiyordu. Sonra dedim içimden sonra dalga geçeriz. Gelen sedyenin uzerine beni biraktiginda elimi sımsıki tuttu. Bir çığlik daha biraktim ortaya. Hemsireye kilosundan kac haftalik olduğundan ve agrinin fazlaligindan bahsettim. Ama beni hemen dogum alamicaklarini açıkligin yeterli seviyeye ulasmasi icin en az yarim saate daha ihtiyac oldugunu soyleyip boş bir odaya ikimizi biraktilar. Annemlerin herkesin burda oldugunu soylemisti Alp ama odaya kimseyi almiyordular. Doğumada sadece bir kişinim girebilecegini soylemistiler ki buda tabiki Alpti. Ona ihtiyacım vardı. Dokunuşuna sesine elimi tutmasına herşeye. Ayakta sağa sola yürürken eline tirnaklarimi gecirip acıyla inledim. Olmuyordu bir turlu yeterli seviyeye gelememistik. Yatağin basina tutunup nefeslenirken Alp gelip yuzunu boynuma gömdü. Ve derin bir opucuk birakti. O katlanarak artan ve butun kemiklerimi kiracagina inandigim aci bir anligina kuş oldu desem buna inanir miydiniz? Doktor artik doğuma alabileceğini soylediginde Alp de uzerine steril kiyafetler gecirdi ve bende yataga uzandim. Hemsireler bizi cikarirkem kapida annemleri gordum. Hepsi heyecanla bize bakiyodular. Biz ilerlerken hepsi gulumseyerek ellerini salladilar. Annem agliyordu babam kollarini ona sarmis dolu gozlerle gulumsuyordu. Butun ailem bir aradaydi ve kizimi bekliyordular. Bizim kizimizi Hayat Demirhan...

Doğuma girdigimizde sancilarin sıklasmis ve artmisti. Acıyla Alp'in elini sımsıki tutmus kivraniyordumm. Oda saclarimin arasina sayisiz opucukler birakirken terlemis olmami bir an olsun umursamamisti.

"Leylam ben burdayim yaninizdayım biraz daha dayan" Eline sımsikı tutundum. Doktorun sesini duydum

"Hadi Leyla hanim son bir kuvvet çok az kaldi güçlenin"

Alp yanima yaklasti ve yuzumu boynuna saklamaya calistim. Son bir nefes alip kuvvetlendim ve tum gucumle kizimi ittirdim. Çığligimi tutamadim yine ben kivranip dururken bir anligina buyul bir kasilmayla rahatlama hissettim sonra ise tiz ama bana ait olmayan bir aglama sesi. Kizimin sesiydi bu doktor gülümseyerek hemsireye dondu.

"Doğum saati 22:21 Hayat Demirhan"

Sardiklari hastane bezinle kucağıma biraktilar. Kuş gibi açıp kapanan ağzı ve yemyeşil gozlerini araladi yüzunu boyun giritime sakladi ve minik ellerinin avuclari yuzume değdi. Göz yaşlarimi tutamadim kokusunu derin derin içime çektim. Yanağına minik bir opucuk biraktim. Sımsıki sarildim kollarimla. Yuzumu hafif kaldirdigimda yanağindan yaşlar suzulen Alpi gordüm. Eğilip oda yuzunu ikimizin arasina yerlestirdi. Önce en derininden benim alnima bir opucuk birakti. Sonrada kizimiza değdi bakislari. O sirada hemsire fotografimizi cekti.

"Leyla çok güzel"

"Güzel çok güzel Alp bizim kızımiz"

Gozlerini sımsıki kapatarak kokumuzu icine cekti. Bizim kızimiz diye sayikladi. Hemsire yanimiza gelip almak için uzandiginda bebeğim parmaklarini dahada bastirdi yuzume. Kollarim gucsuz dustugu icin birakmak zorunda kaldim ama bu farkliydi. Gozumun karardigini hissediyordum nefesimin agirlasip boğazima dolduğunu. Dakikalardir Alp'in elini sımsıki tuttuğum parmaklarim gevşedi. Başım ağır ağır geriye düserken Alp'in çok uzaktan gelen sesi kulaklarimi doldurdu. Doktorun beyefendiyi cikarin gibi biseyler mirildandigini da duydum ama hepsi hayal gibiydi. Cunki nefesimi neredeyse yok denecek kadar agirdi. Bu bir son muydu kizimi dunyaya vermis olmanin huzurunla sebepsiz bir gulumseme vardi yuzumde. Alp'in olduguna emin oldugum eller hissettim avucumda bilincim kapanmak uzereydi ama ben onu her yerde her zaman tanirdim. Kulagima sesi doldu tekrar

"Leyla yalvarırım nolur yapma lütfen bana bunu yapma"

Cevap vermek istedim boynuna sarilmak istedim burdan cikip kizimizla eve dönmek istedim , besigine yatirmak basinda sabahlamak istedim, az omce nisanda hayalini kurduğumuz gibi bu kadar acidan sonra kollarinda uyumak istedim. Ama gozlerim dahada kapandi basimi bile tutamadim. Ağirlik dahada uzerime çökerken Alp'in varliginin uzaklastigini hissettim. Belkide sona gelmistim ama yinede huzurluydum çunki kizim yaşiyordu. Onu kusursuz bir sekilde hayata getirebilmistim.

Alp'im , varım , yoğum , bana bunca zaman nefes olmuş sevgilim. Kızımız sana emanet diye sayikladim ama içimden , ona sımsıki tutun sakın elini birakma dedim ama içimden. Kalbimde ne kadar hayat varsa hepsini dünyadaki bu iki varliga uğurladim. Bana bu hayatta bu aşkı en guzel sekilde onunla nasip eden rabbime teşekkürler biraktim.

__________________________

Çok özur dilerim ama uygulamada bir sorun var ve aşirı kasiyor. Bugun bir süre açamadim ve açtığimdada bölümum silinmisti. Okuduysaniz bile yorum tekrar yaparsaniz mutlu olurum sizi çok öptüm. Gece yarisi bir bolüm daha gelebilir 🌸🤍