Alp Demirhan

Gözlerimi araladım kolumda hafif bi sızı vardı. Üzerime örtülü olan yorgana baktım. Leyla gece örtmüs olmaliydi. Telefona uzandim saat daha 5 bucuğu gecmisti Acaba Leyla sabahlari kaçta uyanirdi. Odasinda uyurkenki halini görme fikriyle heyecanlandim. Ne olurdu gitsem hic ses cikarmaz biraz yüzünü izler cikardım . İlerledim koridordaki odalara baktim tek tek ve en sonunda kapiyi araladigimda görmek istedigim manzara burdaydi. Leyla beyaz çarşaflarin içinde beline kadar örtülmus yorganiyla uyuyodu. Yaklastım siyah saclari yastiğa dökülmüstü , üzerindeki siyah saten askili hafif yukari toplanmis ince beli ortaya cikmisti baktım sadece uzun uzun. Bi gün yaninda uyicaktim buna emindim. Kokusu bütün odayı sarmalamisti. Bu gorüntüyu görebilmemi sağladiği icin nerdeyse kolumdan vuran herife gidip tesekkur edicektim. Yavaşça kapiya ilerledim tam çıktığım sirada sesini duydum

"Alp" geri dondum

"Sey Leyla"

"Bisey mi oldu ? "

"Yok sen devam et uyumaya"

"Ben 6 dan sonra uyumam ki neyin var senin yarana bisey mi oldu?"

"Biraz sızısı var acaba mikrop mu kaptirdik"

"Ben gelirim simdi açar bakarız"

"Tamam o zaman salondayim"

"Tamam"

hemen salona geri dondum. Ulan Alp bi gizli is yapican dakikasinda yakalandin salak herif neyse enazindan yalan soylemedik gercekten sızlıyo şu zıkkım. Oturdum 20-25 dakika sonra Leyla guzelce taranmis islak saçları omuzlarindan asagiya suzulmus , siyah bir tisort ve altinda siyah bir sortla geldi.

"Kurşun eski yada paslı olmalı yoksa güzel temizlemistim"

"Kurşun yaraları hakkinda bu kadar şeyi nerden biliyosun"

"Ben de vuruldum daha önce seninde vucuduna bakilirsa tek yaran bu degil niye bunda bu kadar naz yaptin anlamadim ama"

Elini sıkarken bile acıtmaktan korktugum kadin daha önce vurulmus muydu bu dusuncenin agirligi oturdu üzerime.

"Nerende yaran"

Gelip yanima oturdu ve uzerimdeki tisortu yukari dogru kaldirdiginda ona yardım edip cikardım. Kolumdaki bandajı sökmeye basladi.

"Leyla niye cevap vermiyosun"

"Göğsümün altında kaburgamın uzerinde"

"Sag mı sol mu"

"Sol"

"Kalbini mi sıyırdı"

"Anotomi bilgin takdir edilesi"

"Leyla dalga gecme"

"Evet Alp ne önemi var"

"Var çok var hemde nasil kurtuldun"

"Kurtuldum iste burda olduguma göre hem"

Elleri göğsümun uzerindeki dikis izine değdi yüzüme baktı.

"Seninde var iste niye boyle bi tepki verdin "

"O benim yaram Leyla unutur giderim varliğını ama senin yaran mıhlanip kalir aklima , her düsündüğümde sızlar."

Baktı kaldi yüzüme bu cümleler benim miydi dusunmemistim aslında hepsi teker teker dökülmüstu dudaklarimdan. Pansumana devam etti.

"Canın yanmiyo mu baya serttir bu yakar"

"Hayir"

"Alp bi doktora mi gorunsen benim yaptigimla olmicak gibi"

"Gerek yok"

"Sen gercekten iyilikten anlamıyosun"

"Sen sardın geçer "

"Geçmezse izi kalabilir"

Yüzüme bakiyodu bende yere yerden bakislarimi kaldirip yüzüne baktım. Butün yuzunu taradı gozlerim en sonda gozlerine deydi.

"O zaman senin izin kalmis olur "

"Belki ben iz birakmak istemiyorum"

"Of Leyla sabah sabah amma dir dir ettin"

Bakislari karardı hemen son bandı yapistirip kalkti.

"Ben mi dır dır ettim herife bak ya evimize alalım yarasina bakalım sabahın köründe başımiza dikilsin pansuman yapalim sonra dır dır ettin desin ya sabir"

"Kafamiza da kaktın oh vallahi tam oldu sen her evine alip yarasina baktigina boyle mi davraniyosun"

"Bu eve giren ilk adam sensin Alp Demirhan ben kimseyi evime almam" donup kaldım. Bana güvenmisti evine alicak kadar kimseyi almadiği evine.

"Ben simdi odama gidiyorum hazirlanicam sirkete geçicem sende gitsen iyi olur şu nakliyat isini çözmemiz lazim ama rahatsızsan evine git yat ve dinlen"

"Yok ben de gelirim sirkete ama bugun acil bi toplantı yapmamiz lazim su isi konusmak icin direkt sizin sirkete gecelim ben muratı ararim onlarda oraya gelsin"

"Tamam madem"

Dun üzerimden çıkanları tekrar giydim. Ve muratı aradım

"Alo Murat"

"Buyur abi"

"Hemen Leyla hanimin sirketine geçin nakliyatla ilgili acil toplantı yapicaz yarim saate orda oluruz bizde"

"Tamam abi senin aklin kalmasin"

Tam o sirada topuklu ayakkabi sesiyle arkama dondum.

"Hadi çıkalım" diyen Leyla'nin sesiydi

Leyla her seferinde daha fena büyülemek zorunda mıydı bilmiyorum ama büyülüyordu. Üzerine giydigi sıkı tam üzerine oturmus beyaz gömleği altındaki siyah mini eteğı koyu tonlu göz makyaji düzlestirdiği siyah saclari ve siyah topuklu ayakkabilariyla dikkatimi darmandağın etmisti.

"Benim evime ugramaliyiz gömleğim kan böyle gidemem"

"Hadi o zaman geç kalmayalim." Arabay binip eve doğru surmeye basladim. Hava soğuktu arabanin içide. Leylanin dizine dokundugunu farkettim elimle koluna dokundum üşümüştü. Hemen koltuk isitmasini ve klimayi calistirdim.

"Teşekkür ederim"

"Önemli değil"

"Kolun acıyo mu"

"Yok daha iyi"

Eve geldik arabadan indim ama Leyla hala oturuyodu.

"Hadi neyi bekliyosun"

"Sen hallet gel"

"Leyla böyle açık hedef gibi arabada mı oturucaksın gel hadi seni yemicem evde"

söylenerek indi birlikte eve gittik. Yukari cıkıp gömleğimi ve pantolonu degistirdim. Sacımi aynada duzeltip tekrar aşağı indim.

"Hadi gidebiliriz."

Birlikte sirkete gectik sevkiyatı konusup devlet güvenceli bi depodan yapma kararı aldık. Saat ve gün konusunda gorevli kisiler disinda kimseye talimat verilmiceni aksi takdirde gorev alan herkesin isten alinicağını teğit ettik. Sonrasinda ben kendi sirketime döndüm. Butün vucudum cayır cayır yaniyodu.

"Murat"

"Buyur abi"

"Git bana kuvvetli bi ağrı kesici bul getir"

"Abi kötü duruyosun eve mi gitsen bi doktor yollarım"

"Hayır"

"Abi vallahi bak atesin var her halinden belli kurşun paslıymis belki mikrop kapmissindir mazallah"

"Lan sana fikir mi sorduk siktir git getir iste bir ağrı kesici " cıktı odadan hakliydi ama suan eve gidemezdim bu son isleri halletmek zorundaydim.

Kolumun sizlamasiyla gozum yaraya kaydı kanamisti yine. Sirtimi koltuga yaslayip migrenimi durdurmaya calistim ama imkansiz gorünüyodu. Bugün gerçekten leş bi gün olmakta israrciydi. Bu zıkkimda sizim sizim sizlicak ne olabilirdi ki bu kadar.